Leszek Balcerowicz
Data urodzenia: 19.01.1947
Leszek Henryk Balcerowicz – polski ekonomista i polityk. Wicepremier i minister finansów w rządach (1989-1991, 1991, 1997-2000). Prezes Narodowego Banku Polskiego (2001-2007). Profesor Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.
Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w Lipnie, województwo włocławskie. W 1970 roku ukończył z wyróżnieniem Wydział Handlu Zagranicznego Centralnej Szkoły Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa). W latach 1972-1974 studiował na Uniwersytecie Świętego Jana w Nowym Jorku, USA. W 1975 roku obronił dysertację doktorską na Centralnej Szkole Planowania i Statystyki w Warszawie.
Kariera. Od 1969 do 1981 roku był członkiem rządzącej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR).
W latach 1978-1980 pracował w Instytucie Marksa-Lenina w Warszawie.
W latach 1978-1981 kierował grupą naukowców opracowujących alternatywny projekt reform ekonomicznych w Polsce.
W latach 1980-1981 - doradca związku zawodowego Solidarność.
W sierpniu 1989 roku Lech Wałęsa zaproponował Balcerowiczowi wejście do pierwszego rządu Solidarności i kierowanie reformami gospodarczymi w Polsce.
12 września 1989 roku Balcerowicz objął stanowisko wicepremiera i ministra finansów w rządzie Tadeusza Mazowieckiego oraz kierował Komitetem Gospodarczym przy Radzie Ministrów Polski.
Balcerowicz zaproponował swój plan szybkiego przejścia z planowej gospodarki państwowej, pozostawionej w spadku po Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na relacje rynkowe i dominację prywatnej własności. Zaproponowany kompleks reform uzyskał nazwę Planu Balcerowicza, często nazywany również 'terapią szokową'.
Plan Balcerowicza zakładał surowe ograniczenie inflacji, wyważenie w ciągu roku budżetu państwowego, rynków towarowych i pieniężnych, przeniesienie wszystkich obszarów gospodarki na zasady rynkowe. W tym celu podniesiono ceny detaliczne, ograniczono dotacje budżetowe, ograniczono dochody pieniężne, a dla przedsiębiorstw wprowadzono częściową wewnętrzną konwertowalność złotego i ustalono jego jednolity kurs.
Balcerowicz zachował swoje stanowisko w gabinecie Jana Krzysztofa Bieleckiego, lecz w grudniu 1991 roku rząd Jana Olszewskiego został sformowany już bez jego udziału.
Po odejściu z rządu Balcerowicz pracował jako zaproszony pracownik naukowy Uniwersytetu Browna i Centrum Analizy Polityki Europejskiej w Waszyngtonie (USA). Od października 1992 roku wykłada w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.
W latach 1992-2000 - przewodniczący Centrum Badań Socjoekonomicznych (CASE) w Warszawie.
W kwietniu 1995 roku założył centrową partię polityczną Unia Wolności, którą kierował do grudnia 2000 roku. W 1997 roku partia zajęła trzecie miejsce w wyborach i weszła do koalicji rządzącej.
Od października 1997 roku do czerwca 2000 roku - wicepremier i minister finansów w rządzie Jerzego Buzka.
Od stycznia 2001 roku do stycznia 2007 roku - prezes Narodowego Banku Polskiego, kandydaturę Balcerowicza na to stanowisko zgłosił prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski.
W latach 2000-2002 Balcerowicz był również doradcą prezydenta Gruzji Eduarda Szewardnadze ds. ekonomicznych.
W 2003 roku został wybrany członkiem prestiżowej Grupy Autorytetów Instytutu Finansów Międzynarodowych.
W 2007 roku założył i stanął na czele Fundacji Forum Rozwoju Obywatelskiego.
W październiku 2008 roku Balcerowicz został jednym z ośmiu członków Europejskiej Grupy Ekspertów ds. Opracowywania Rekomendacji w zakresie Zapobiegania Skutkom Globalnego Kryzysu Finansowego w krajach Unii Europejskiej.
2008-2012 - przewodniczący Rady Dyrektorów organizacji badawczej Bruegel.
22 kwietnia 2016 roku prezydent Ukrainy Petro Poroszenko podpisał dekret o mianowaniu Balcerowicza przedstawicielem prezydenta w Radzie Ministrów Ukrainy oraz współprzewodniczącym Grupy Doradców Strategicznych wsparcia reform na Ukrainie. Jednym z kierunków swojej działalności na nowym stanowisku Balcerowicz nazwał aktywną pracę z zachodnimi inwestorami i politykami w celu przedstawienia realnej sytuacji na Ukrainie.
W kwietniu 2017 roku Leszek Balcerowicz, zgodnie z pierwotnymi planami, zakończył swoją misję na Ukrainie i nie przedłużył współpracy ze Strategiczną Grupą Doradców ds. Wspierania Reform (SAGSUR).
Nagrody. Balcerowicz został doceniony szeregiem prestiżowych nagród, zarówno polskich, jak i międzynarodowych. W 2005 roku Kwaśniewski przyznał mu najwyższe odznaczenie państwowe - Order Orła Białego - za wkład w transformację gospodarki Polski. W lipcu 2007 roku ośrodek analityczny European Enterprise Institute (Bruksela) przyznał Balcerowiczowi tytuł 'największego reformatora w krajach Unii Europejskiej'
Jest honorowym doktorem 30 uczelni w różnych krajach oraz autorem ponad stu publikacji dotyczących kwestii ekonomicznych.
Rodzina. Żonaty, trójka dzieci.
04.01.2024 r.