Michael Brodsky

Data urodzenia: 05.04.1959

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w Kijowie. W 1978 roku ukończył Kijowskie Technikum Budownictwa Transportowego jako inżynier budowlany. W 1996 roku uzyskał tytuł naukowy z zakresu nauk ekonomicznych w Instytucie Gospodarki Rynkowej i Przedsiębiorczości Międzynarodowego Centrum 'Rynek'.

Kariera zawodowa i polityczna. Brodsky rozpoczął swoją karierę zawodową jako technik w kijowskim zarządzie montażu i uruchamiania. W latach 1986-1989 pracował jako główny inżynier, szef działu ekonomicznego Trustu Kievbytremstroy. W latach 1989-1991 był zastępcą kierownika zarządu zaopatrzenia Kombinatu Produkcji i Remontu Mieszkań Rady Miejskiej Kijowa.

Po upadku ZSRR Brodsky odbył podróże służbowe. Początkowo kierował MP 'Tompo'. Później został prezydentem koncernu Dendi (który obejmował także bank o tej samej nazwie, z powodu którego Brodsky w drugiej połowie lat 90. miał problemy z depozytariuszami i organami ścigania) oraz przewodniczącym Rady AO Wydawnictwo Kijowskie. W latach 1994-1998 był deputowanym Kijowskiej Rady Dzielnicy Pechersk.

W 1998 roku Brodsky, który wygrał w jednym z okręgów wyborczych stolicy, został deputowanym Rady Najwyższej Ukrainy, członkiem parlamentarnego komitetu walki z korupcją i zorganizowaną przestępczością (później przewodniczył komisji ds. polityki przemysłowej i spraw przedsiębiorczości). W 1999 roku został wiceprzewodniczącym partii Jabloko, której stworzenie wspierał w znacznym stopniu. W 2000 roku został wiceprzewodniczącym frakcji Jabloko w parlamencie, a dwa lata później jej przewodniczącym.

W 2002 roku Brodsky oraz jego partia Jabloko, która pozycjonowała się jako partia klasy średniej, przegrali wybory parlamentarne. Jego wyniki także nie były imponujące w kampanii prezydenckiej w 2004 roku. Niemniej jednak przez cały czas, także poza parlamentem, był w centrum uwagi. Częściowo z powodu jego elegancji w wypowiedziach, co pozwoliło mu konkurować, nawet z byłym szefem ochrony cywilnej Nestoram Schufrichem o miano 'ukraińskiego Żirinowskiego'. A dzięki jego wybranej roli wiecznego buntownika. 'Walczę z Kravchenko, Kuczma, Omelchenko, Juszczenko, teraz z Czerńezkim...', mówił Brodsky.

Pomimo politycznych niepowodzeń, które ścigały polityka podczas wyborów, nie przestał w nich uczestniczyć. Tak więc Brodsky zajął przedostatnie miejsce w pierwszej turze wyborów prezydenckich w 2010 roku.

24 marca 2010 roku Brodsky został mianowany przewodniczącym Państwowego Komitetu Polityki Regulacyjnej i Przedsiębiorczości przez rząd Mykoły Azarowa. Pod koniec 2010 roku to stanowisko zostało zlikwidowane w ramach reformy administracyjnej, a 14 lutego 2011 roku został odwołany przez prezydenta. Tego dnia rząd mianował go pełnomocnikiem rządu do spraw deregulacji działalności gospodarczej.

21 grudnia 2011 roku na mocy dekretu prezydenta Wiktora Janukowyczaw Brodsky został przewodniczącym Państwowej Służby Polityki Regulacyjnej i Rozwoju Przedsiębiorczości Ukrainy. Został usunięty z tego stanowiska na podstawie ustawy 'O oczyszczeniu władzy' zgodnie z rozporządzeniem rządowym z 16 października 2014 roku.

Aktualne sprawy biznesowe i polityczne. Brodsky - biznesmen, doradca dyrektora LLC 'Veneto', znانej z materacy. Był członkiem Rady Miejskiej Kijowa. Na wiosnę 2006 roku polityk ponownie wszedł do ustawodawczego organu stolicy Ukrainy z listy bloku Julii Tymoszenko. W ostatnich dwóch latach ściśle współpracował z tą siłą polityczną - tak blisko, że w kwietniu 2005 roku został przyjęty do Politycznego Rady Tymoszenko-Batkivszyna, a niedługo potem do kierownictwa sztabu wyborczego BYuT. W czasie kampanii wyborczej wielu oczekiwało, że nazwisko polityka pojawi się na parlamentarnej liście bloku, co jednak nie miało miejsca. Sam Brodsky powiedział, że odmówił, aby mieć moralne prawo do zapobiegania pojawieniu się ludzi o wątpliwej reputacji na liście (na przykład Aleksandra Wołkowa, byłego współpracownika Leonida Kuczmy). Według innej wersji jego kandydatura była zbyt kontrowersyjna.

W Kijowskiej Radzie Miejskiej Brodsky był członkiem stałej komisji ds. przemysłu, przedsiębiorczości i polityki regulacyjnej. Jego głównym zadaniem był jednak twardy i czasami skandaliczny (czasami na granicy niepowodzenia) opór wobec burmistrza Leonida Czernowieckiego, radnego Olesia Dowgiego i ich zwolenników. Mówiąc o zespole przeciwników, nieustępliwy przeciwnik nie waha się w swoich wypowiedziach. 'Tak, on (wyborcy, - przyp.red.) ich wyprali mózg! Powiedzmy prawdę: Czernowiecki był wspierany przez plebejuszy miejskich, podczas gdy normalni ludzie, klasa średnia są zbulwersowani! Teraz okazuje się, że zajmuję się polityką, a inni kradną. To jest nasza różnica. Czym różnię się od Czernowieckiego? Czernowiecki ciągle kłamie, ustalam to i zwalczam', mówi nieprzejednany opozycjonista.

Od grudnia 2006 roku polityk już walczył ze swoimi przeciwnikami jako były członek frakcji BYuT. Brodsky opuścił frakcję i ogłosił, że nie zgadza się z pro-słowiańską pozycją wielu jego kolegów. Wiosną 2007 roku ostatecznie zerwał z BYuT i ich liderką Julią Tymoszenko, obwiniając ją o różne 'śmiertelne' grzechy: sprzedaż miejsc na listach wyborczych bloku, próbę przekupienia sędziów Trybunału Konstytucyjnego w czasie politycznego konfliktu między prezydentem Wiktorem Juszczenką a koalicją rządową, wspieranie przedterminowych wyborów w celu umożliwienia sprzedaży miejsc na listach BYuT itd.

W polityce Brodsky nie była to pierwsza sytuacja, w której zerwał formalne sojusze lub nieformalne relacje partnerskie. Kiedyś zerwał ze SDPU(o), do którego należeli kandydaci Jabloko, oraz kłócił się z Naszą Ukrainą, do której miał być przyjęty. W maju 2007 roku zrezygnował z nazwy swojej własnej partii Jabloko. Nowe dziecko Brodskiego nazwało się Partia Wolnych Demokratów. Dołączyło do niej pięciu deputowanych - członków frakcji BYuT, którzy odmówili napisania oświadczeń o rezygnacji ze swoich mandatów, co stanowiło formalną przyczynę do rozwiązania Wierchownej Rady V kadencji. Na przedterminowych wyborach parlamentarnych partia zdecydowała się kandydować samodzielnie, bez blokady. Wynik był rozczarowujący: 0,21% głosów wyborców - 12. miejsce z 20 możliwych.

Po przedterminowych wyborach do Kijowskiej Rady Miejskiej w maju 2008 roku polityk stracił swoje mandaty w organie ustawodawczym stolicy.

Od września 2008 roku Brodsky, właściciel klubu koszykarskiego 'Czerekaskie Mavpi', jest prezydentem nowo powstałej Ukraińskiej Ligi Koszykówki.

Razem z deputowanym bloku opozycyjnego Nestorem Schufrichem Brodsky został nowym właścicielem budynku Kijowskiego Centrum Kolejowego. Centrum Kolejowe należy do JSC 'Kijowski Port Rzeczny', którego dyrektorem jest jego syn Yuri.

Posiada również stację telewizyjną Obos TV i stronę internetową Obosrevatel, która według jego własnych słów jest opłacalnym projektem biznesowym. Jednym z jego partnerów biznesowych jest były szef Państwowej Służby Podatkowej (GFS) Roman Nasirov. Od początku 2018 roku Nasirov zaczął finansować stronę internetową Obozrevatel i stację telewizyjną Obos TV Brodskiego.

Rodzina. Brodsky jest żonaty. Ma dwóch synów - Rostysława (ur. 1980) i Yuri (ur. 1986) oraz córkę Annę (ur. 2004).

01.04.2022