Teresz Czernowol

Data urodzenia: 01.06.1964

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się we Lwowie. Syn Wjaczesława Czernowola, znanego dysydenta, jednego z założycieli i przewodniczącego Ludowego Ruchu Ukrainy, trzykrotnego deputowanego do Rady Najwyższej. Ojciec Teresza Czernowola zginął w marcu 1999 roku w wypadku samochodowym pod Kijowem. Według oficjalnej wersji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, śmierć polityka była wynikiem nieszczęśliwego wypadku. Według towarzyszy broni i kolegów opozycji, - politycznego morderstwa w czasach 'reżimu Łeonida Kuczy'.

Praca, działalność społeczna. Po ukończeniu szkoły Tereszo Czernowol przez około rok pracował jako laborant na katedrze geodezji stosowanej Politechniki Lwowskiej. W latach 1982-1984 służył w Armii Radzieckiej. Od 1985 do 1989 roku pracował jako sanitariusz w oddziale operacyjnym Lwowskiego Miejskiego Szpitala Ratunkowego. W latach 1990-1992 kierował Ukraińskim Niezależnym Związkiem Wydawniczo-Informacyjnym. Od 1993 do 1997 roku był zastępcą dyrektora, dyrektorem naukowo-wydawniczego przedsiębiorstwa 'Meta', głównym redaktorem wydawnictwa 'Strim'.

Życie w rodzinie dysydenta, poglądy ojca- więźnia politycznego w dużej mierze zdecydowały o politycznym losie Czernowola. W młodości po wojsku redagował niezależne czasopisma Ukraiński Dziennik i gazetę Młoda Ukraina. Był członkiem Ukraińskiego Związku Helsińskiego, uczestnikiem Lwowskiego Klubu Dyskusyjnego i Ukraińskiego Klubu Kulturologicznego. W latach 1990-1994 zdobył pierwsze doświadczenie deputowanego w lwowskiej obwodowej radzie.

Wszystkie związane materiały

• Byłego deputowanego Czernowola oblali zielonką i czymś więcej, wrzucili do kosza na śmieci - wideo, zdjęciaWiadomości

Wielka polityka. Do olimpu rodzimej polityki Czernowol podszedł, prawdopodobnie, na fali autorytetu ojca. W latach 1998-1999 był doradcą Wjaczesława Czernowola - przewodniczącego NRU. Rok później po jego śmierci zwyciężył w wyborach uzupełniających do Rady Najwyższej w jednym z okręgów na Lwowszczyźnie. Był członkiem frakcji NRU, a następnie PP ReFormy-Kongresu.

W 2002 roku był kandydatem na deputowanego z ramienia bloku Wiktora Juszczenki Nasza Ukraina, uzyskał mandat po pewnym zwycięstwie ponownie w jednym z okręgów obwodu lwowskiego. Przez niemal dwa lata był członkiem frakcji Nasza Ukraina. Po konflikcie na 'płaszczyźnie ideowej' z kierownictwem tej siły politycznej (w szczególności - osobiście z Juszczenko) w marcu 2004 roku opuścił frakcję. Krótko pracował jako część grupy deputowanych Centrum.

Wkrótce dokonał takiego wyboru nowych partnerów politycznych, którego tysiące jego rodaków i po prostu zwolenników sił narodowo-demokratycznych do dzisiaj nie są w stanie zrozumieć i usprawiedliwić. W grudniu 2004 roku Czernowol dołączył do frakcji Regiony Ukrainy, został pełnomocnikiem lidera regionalistów Wiktora Janukowycza w drugiej turze ponownego głosowania wyborów prezydenckich i stanął na czele sztabu przedwyborczego 'następcy Kuczy'.

Wbrew prognozom niektórych obserwatorów, którzy przewidywali szybkie zerwanie regionalistów z dalszymi usługami Czernowola, w marcu 2005 roku polityk oficjalnie dołączył do Partii Regionów. W wyborach parlamentarnych w 2006 roku został zastępcą szefa sztabu wyborczego PP, mając już pełny status 'twarzy' partii (tak, w Radzie Najwyższej V kadencji przeszedł pod nr 4 z listy wyborczej) i jej 'głowę mówiącą'. Będąc w szeregach regionalistów, Czernowol nieustannie wbijał w ucho Ukraińców przesłania o tym, że Donbas nie jest Azją ani Rosją, a Partia Regionów nie jest 'partią jednego regionu', że 'pomarańczowi' przeciwnicy od dawna i ostatecznie zawiedli nadzieje swoich wyborców, że Janukowicz - lider, który potrafi zjednoczyć naród, itp.

Na przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 roku Czernowolowi przyznano jeszcze wyższe miejsce na liście partyjnej - tym razem pod nr 3. Według znawców ukraińskich kulis politycznych, jego 'paradowy' ranking w Partii Regionów znacząco różnił się od rzeczywistego, 'twarz partii' nie wchodziła w wąskie grono osób podejmujących najważniejsze i odpowiedzialne decyzje dla tej siły politycznej. Niemniej jednak, Czernowol-młodszy zachował dla siebie status jednego z najbardziej cytowanych w mediach regionalistów.

W październiku 2008 roku złożył pisemne oświadczenie o wystąpieniu z Partii Regionów, motywując swoją decyzję intrygami, w które została uwikłana, i pozostał bezpartyjny.

W jesieni 2012 roku ubiegał się o mandat deputowanego do Rady Najwyższej VII kadencji jako kandydat niezależny z okręgu jednomandatowego nr 212 w Kijowie, jednak przegrał z przedstawicielem Batkiwczszyny Wiaczesławem Jaremem.

Poglądy i oceny. W wywiadach dla dziennikarzy Czernowol daje do zrozumienia: jako polityk, sam siebie stworzył, docierając do solidnego poziomu zawodowego. Twierdzi, że w odróżnieniu od wielu kolegów posłów zawsze uważnie analizuje projekty ustaw rozpatrywane w parlamencie, a także samodzielnie pisze teksty lub tezy swoich wystąpień.

W odniesieniu do swojej przyszłości politycznej Czernowol nie snuje nadmiernych planów. W jednym z wywiadów dla gazety lwowskiej Ekspres powiedział, że nigdy nie chciałby zasiadać na fotelu prezydenta czy premiera Ukrainy. Jego zamysłami było wejście do parlamentu w przedterminowych wyborach parlamentarnych, być może wzięcie udziału w następnych regularnych, a następnie pożegnanie się z polityką i pójście w analitykę lub dziennikarstwo.

Po opuszczeniu Partii Regionów w jednym z wywiadów stwierdził, że teraz wstydzi się poparcia dla Janukowicza w 2004 roku.

Rodzina. Czernowol jest żonaty, jego żona Maria jest programistką. Mają trójkę synów - Maksyma, Bohdana i Markiana (ur. 1988).

Hobby. W gronie zainteresowań polityka znajduje się odrodzona przez lwowskich rzemieślników, niegdyś słynna ceramika hawaryjska i kultura tripolska (w której, jak twierdzi sam, się zna lepiej od innego znanego jej wielbiciela - Juszczenki).

31.05.2022 r.