Filaret

Data urodzenia: 23.01.1929

Filaret (imię świeckie: Michał Antonowicz Denisienko) — ukraiński prawosławny arcybiskup, patriarcha kijowski i całej Rusi-Ukrainy Ukraińskiego Prawosławnego Kościoła Kijowskiego Patriarchatu (UPC KP) w latach 1995–2018. Od 15 grudnia 2018 roku nosi tytuł Honorowego Patriarchy Prawosławnego Kościoła Ukrainy. Bohater Ukrainy (2019).

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w wiosce Błagodatne w rejonie Amwrosijewskim obwodu donieckiego. W 1946 roku, po ukończeniu szkoły średniej, przeszedł do trzeciej klasy Odeskiej Duchownej Seminarii, którą ukończył z wyróżnieniem. W 1952 roku ukończył Moskiewską Akademię Duchowną, uzyskując stopień naukowy kandydata teologii.

Kariera duchownego. 1 stycznia 1950 roku przyjął postrig monastyczny na imię Filaret.

Zawiera wszelkie związane informacje

• Filaret domaga się przywrócenia UPC Kijowskiego Patriarchatu przez sąd – OASK Wiadomości
• Spowiedź Epifania. Prawdziwa historia powstawania PCU: Na początku było prorokowanie Bartłomieja
• Spowiedź Epifania. Prawdziwa historia powstawania PCU: 'Wszystko zaczęło się od prorokowania' (zapowiedź)

15 stycznia 1950 roku przez Najwyższego Patriarchę Moskiewskiego i całej Rusi Aleksego został wyświęcony na diakona, a 18 czerwca 1951 roku - na ieromonacha.

Od 1953 roku - nauczyciel Moskiewskiej Akademii Duchownej.

W 1956 roku został mianowany inspektorem Saratowskiej Duchownej Seminarii z awansem na igumena.

W 1957 roku został przeniesiony na stanowisko inspektora Kijowskiej Duchownej Seminarii, a 12 lipca 1958 roku awansowany na archimandrytę i mianowany rektorem Kijowskiej Duchownej Seminarii.

W 1960 roku został mianowany kierownikiem spraw Ukraińskiego Ekzarhatatu i proboszczem Katedralnego Soboru Św. Włodzimierza w Kijowie.

1961-1962 r. - proboszcz parafii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przy Patriarchacie Aleksandryjskim w mieście Aleksandria (Zjednoczone Emiraty Arabskie).

W lutym 1962 roku, na mocy decyzji Najwyższego Patriarchy Aleksego oraz Świętego Synodu, został biskupem Łuckim, wikariuszem eparchii leningradzkiej, z zadaniem zarządzania eparchią ryżejską.

Od czerwca do października 1962 roku pełnił obowiązki Ekzarha Środkowej Europy. Po utworzeniu eparchii RPC na terytorium Austrii w październiku 1962 roku został mianowany biskupem Wiedeńskim i Austriackim. 12 grudnia 1964 roku został mianowany biskupem Dmitrowskim, wikariuszem eparchii moskiewskiej, rektorem Moskiewskiej Akademii Duchownej i Seminarium. 14 maja 1966 roku awansowany na arcybiskupa i mianowany Ekzarhem Ukrainy, arcybiskupem Kijowa i Halicza, stałym członkiem Świętego Synodu.

25 lutego 1968 roku przez Patriarchę Aleksego awansowany na metropolitę. W 1971 roku przez Patriarchę Pimena odznaczony prawem noszenia dwóch panagii.

Po śmierci Patriarchy Pimena 3 maja 1990 roku Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego tajnym głosowaniem wybrał metropolitę Filareta na Miejscowego Ojca Kijowskiego Patriarchatu. Był przewodniczącym Miejskiego Soboru RPC, który odbył się 7–8 czerwca 1990 roku.

Filaret zaproponował inicjatywę Patriarsze Moskiewskiemu i całej Rusi Aleksemu II o przyznaniu Ukraińskiemu Prawosławnemu Kościołowi autonomii i niezależności w zarządzaniu. W dniach 25-27 października 1990 roku Arcybiskupi Sobór RPC przyznał UPC autonomię i niezależność w zarządzaniu, a metropolita Filaret został jednomyślnie wybrany przez ukraiński episkopat na Naczelnego Ukraińskiego Prawosławnego Kościoła z tytułem Metropolity Kijowskiego i całej Ukrainy.

Walcząc o autokefalię. Po przyjęciu przez Radę Najwyższą 24 sierpnia 1991 roku decyzji o ogłoszeniu Ukrainy niezależnym państwem z inicjatywy metropolity Filareta w dniach 1–3 listopada 1991 roku odbył się Wszechukraiński Sobór UPC, który jednogłośnie podjął decyzję o pełnej kanonicznej niezależności, czyli autokefalii Ukraińskiego Prawosławnego Kościoła. Jednak RPC odmówiła przyznania Ukraińskiemu Prawosławnemu Kościołowi autokefalii.

Na mocy dekretu Patriarchy Aleksego II w Charkowie zwołano Sobór, który wybrał jeszcze jednego metropolitę Kijowskiego. Został nim metropolita Włodzimierz (Sabodan), który przed wyborem był Kierownikiem spraw Moskiewskiej Patriarchii RPC. Filaret uznał działania RPC za niekanoniczne i nielegalne i odmówił uznania Włodzimierza.

25 czerwca 1992 roku odbył się Wszechukraiński Sobór, na którym ogłoszono połączenie części Ukraińskiego Prawosławnego Kościoła i Ukraińskiego Autokefalicznego Prawosławnego Kościoła w jedyny Ukraiński Prawosławny Kościół Kijowskiego Patriarchatu. Sobór uznał za nielegalne decyzję Arcybiskupiego Soboru RPC i wybrał Metropolitę Mstisława (Skrypnika) na Patriarchę Kijowskiego i całej Rusi-Ukrainy. Metropolita Filaret został wybrany na zastępcę Patriarchy Kijowskiego i całej Rusi-Ukrainy.

W październiku 1995 roku na Wszechukraińskim Miejscowym...