Wiaczesław Hłazkow

Wiaczesław Hłazkow

Data urodzenia: 15.10.1984

Wiacesław Walerijowicz Hłazkow - ukraiński bokser zawodowy wagi ciężkiej. Srebrny medalista mistrzostw świata amatorów (2007). Brązowy medalista XXIX Igrzysk Olimpijskich (2008). Zasłużony Mistrz Sportu Ukrainy.

Mistrz USA według USBA (2015).

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w Ługańsku. Absolwent Ługańskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych.

Ogólne informacje. Waga - powyżej 91 kg. Wzrost - 190 cm.

Reprezentant 'Dynamo' - 'Ukraina', Ługańsk.

Trenerzy - Oleksandr Arłanow, Dmytro Sosnowski. Pierwszy trener - O. Arłanow.

Nagrody i osiągnięcia. Zasłużony Mistrz Sportu.

Mistrzostwa Europy 2006 - 3. miejsce.

Mistrzostwa świata 2007 - 2. miejsce.

Brązowy medalista XXIX Igrzysk Olimpijskich w Pekinie 2008 roku. W 1/8 finału W. Hłazkow pokonał Kubańczyka Roberto Alfonso Ase (Kuba) wynikiem 5:3, w ćwierćfinale pokonał Nuyfela Uata z Algierii (10:4). W półfinale przeciwnikiem Ukraińca miał być Chińczyk Zhang Zhilei, ale w dniu walki Hłazkow odmówił wyjścia na ring z powodu kontuzji łokcia, a rzecznik prasowy Międzynarodowej Federacji Boksu Amatorskiego Richard Baker oświadczył, że Ukrainiec musiał być nawet zabrany do szpitala. W rezultacie Hłazkow otrzymał brąz, a Chińczyk bez walki awansował do walki o złoto.

W lipcu 2009 roku Wiacesław zadebiutował na zawodowym ringu w wadze ciężkiej, a pierwszą walkę stoczył z doświadczonym bokserem z Turcji, Ozkanem Chetinkayem (15-6-1). Hłazkow wygrał na punkty w cztero-rundowej walce. Drugą walkę Wiacesław wygrał na punkty z Rosjaninem, Aleksiejem Warkinem (28-16-3). Po siedmiu kolejnych wygranych walkach, wyruszył na ring na swoją pierwszą walkę ośmio-rundową i pokonał na punkty znanego rosyjskiego boksera, Denisa Bakhtova (33-5).

16 marca 2012 roku Wiacesław stanął do walki z rosyjskim gigantem, Jewgienijem Orłowem. Orłow przegrał przed czasem jedynie raz i zawsze sprawiał problemy swoim przeciwnikom. Hłazkow szybko wyczerpał Orłowa, a Jewgienij zrezygnował z kontynuacji walki po piątej rundzie.

W maju 2012 roku Wiacesław znokautował w 7. rundzie byłego mistrza Afryki, Gbengę Olowokuna.

We wrześniu 2012 roku, z miażdżącą decyzją sędziowską Hłazkow pokonał znanego niemieckiego boksera, Konstantina Airicha.

22 grudnia 2012 roku Wiacesław Hłazkow spotkał się z znanym amerykańskim prospektem, Torom Heimerem, który z kolei zdobył sławę triumfem na turnieju Prizefighter. Hłazkow zdobył czternastą zwycięstwo na zawodowym ringu, dziesiąte przed czasem, a co ciekawe, siódme zwycięstwo przez rezygnację z kontynuacji walki.

23 lutego 2013 roku Wiacesław stanął do walki z niepokonanym amerykańskim bokserem, Malikiem Scottem. Malik pracował z dalekiej odległości, a choć głównie pracował jako drugi numer, mistrzowsko się bronił i trafiał jaby. Pozwoliło mu to wygrać praktycznie całą pierwszą połowę pojedynku z minimalną przewagą. Hłazkow działał jako agresor, ale nigdy nie zdołał poważnie zaszkodzić Scottowi. Ku końcowi walki obaj bokserzy byli zmęczeni, ale Hłazkow nieznacznie wyrównał walkę. W mało widowiskowej walce sędziowie orzekli remis decyzją większości.

Na 16 listopada 2013 roku zaplanowano walkę z Polakiem Tomaszem Adamkiem. Ale na 2 dni przed walką stało się ostatecznie znane, że walka nie odbędzie się z powodu choroby Tomasza. Agencja promocyjna 'Main Events' w trybie natychmiastowym znalazła zastępstwo za Polaka, którym był Garrett Wilson. W odbytej walce Wiacesław pokonał jednomyślnie na punkty sędziów (97-93, 98-92, 99-91).

15 marca 2014 roku odbyła się długo oczekiwana walka. Wiacesław pokonał jednomyślnie na punkty sędziów i zdobył tytuł północnoamerykański federacji IBF w wadze ciężkiej.

14 marca 2015 roku, miała miejsce walka między Hłazkowem a Cunninghamem. Na podstawie starcia równych sił przeciwnicy zremisowali podjęcie decyzją większości sędziów dali wygraną Ukraincowi ze wskazaniem na wynik 116-112, 115-113 i 116-112.

Wiacesław Hłazkow stał się obowiązkowym pretendentem do tytułu mistrza świata federacji IBF Władimira Kliczki.

Po odmowie przez Tysona Fury'ego, pokonującego 28 listopada 2015 roku Władimira Kliczko, meczu z obowiązkowym pretendentem IBF Ukraincem Wiacesławem Hłazkowem, na 16 stycznia 2016 roku zaplanowano walkę o tytuł mistrza świata federacji IBF między Wiacesławem Hłazkowem a Amerykaninem Charlesem Martinem. Walka Hłazkowa odbyła się na karcie walki mistrza świata federacji WBC amerykanina Deontaya Wildera z Polakiem Szpilką.

Ciężką wagę Charles Martin wygrał z Wiacesławem Hłazkowem w walce o tytuł mistrza świata federacji IBF. Walka nie była taka, jakiej spodziewali się wielbiciele ukraińskiego sportowca. Już w trzeciej rundzie Hłazkow dwukrotnie znalazł się na materacu ringu. Przy pierwszym upadku na ring Ukraińca skręcił nogę, a następnie w środku rundy Hłazkow, przyjmując silny cios od Martina, upadł na ring i pokazał sędziemu, że nie będzie mógł kontynuować walki z powodu kontuzji. W rezultacie zwycięstwo należało do Martina przez techniczny nokaut.

Pod koniec 2015 roku niektóre rosyjskie media opublikowały prowokacyjne oświadczenia dotyczące tego, że Wiacesław Hłazkow planuje złożyć dokumenty na uzyskanie obywatelstwa rosyjskiego, jednak ta informacja została oficjalnie zdementowana przez samego boksera.

16 stycznia 2016 roku Amerykanin Charles Martin zwyciężył nad Wiacesławem Hłazkowem w walce o wakujący tytuł mistrza świata federacji IBF. Kontuzja Hłazkowa, odniesiona w walce z Martinem, była bardzo poważna, a po pozbyciu się jej skutków Wiacesław postanowił zakończyć karierę sportową.

Rodzina. Żonaty, ma córkę (2009 r.). Mieszka z rodziną w Fort Lauderdale, Floryda, USA.

Babcia Wiacesława Hłazkowa zginęła podczas ostrzałów Ługańska w 2014 roku.

Nagrody. Order 'Za męstwo' III stopnia (4 września 2008) - za osiągnięcie wysokich wyników sportowych na XXIX Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie (Chińska Republika Ludowa), okazaną odwagę, poświęcenie i wolę zwycięstwa, podniesienie międzynarodowej renomy Ukrainy.

Hobby. Samochody.

09.10.2023 r.