Islam Karimov
Data urodzenia: 30.01.1938
Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w Samarze w rodzinie urzędnika. Ukończył Środkowoazjatycki Instytut Politechniczny i Taszkencki Instytut Gospodarki Ludowej, zdobywając tytuły inżyniera mechanika i ekonomisty. Kandydat nauk ekonomicznych.
Kariera. Pracę rozpoczął w 1960 roku na zakładzie Taszselmasz.
1961-1966 - inżynier, główny inżynier konstruktor w Taszkenckim Zjednoczeniu Produkcyjnym Lotniczym im. W. Czkałowa.
W 1966 roku przeniósł się do Państwowego Planu Uzbekistanu, gdzie doszedł do pozycji zastępcy przewodniczącego Państwowego Planu republiki.
W 1983 roku Karimov został mianowany ministrem finansów Uzbekistanu, a w 1986 roku - zastępcą przewodniczącego Rady Ministrów Uzbekistanu, przewodniczącym Państwowego Planu republiki.
1986-1989 - I sekretarz Komitetu Obwodowego partii w Kaszkadarze.
Od czerwca 1989 roku - I sekretarz KC Komunistycznej Partii Uzbekistanu.
24 marca 1990 roku na sesji Najwyższej Rady Uzbekistanu został wybrany prezydentem Uzbekistanu.
31 sierpnia 1991 roku Karimov ogłosił niepodległość Republiki Uzbekistanu.
29 grudnia 1991 roku w powszechnych wyborach został wybrany prezydentem Republiki Uzbekistanu. 26 marca 1995 roku zgodnie z wynikami powszechnego referendum kadencja prezydencka Karimova została przedłużona do 2000 roku.
W 2000 roku odbyły się wybory, w wyniku których zgodnie z wprowadzonymi poprawkami do Konstytucji Karimov został wybrany prezydentem Republiki Uzbekistanu na siedem lat.
23 grudnia 2007 roku ponownie został wybrany prezydentem Uzbekistanu na siedem lat, i ponownie wybrany w 2015 roku.
Pod koniec sierpnia 2016 roku w prasie zaczęły pojawiać się informacje o śmierci Karimova. Oficjalnie ta informacja nie była potwierdzana, jednak strona prezydenta poinformowała o poważnej chorobie głowy państwa. Według oficjalnej wersji Karimov zmarł 2 września 2016 roku.
Na stanowisku prezydenta Uzbekistanu Karimova zastąpił Szawkat Mirziyoyev, który objął urząd 14 grudnia 2016 roku.
Poglądy i oceny. Jak zauważają obserwatorzy, od pierwszych dni kariery u władzy Karimov zajął się systematycznym eliminowaniem wszystkich, którzy mogliby stanowić dla niego jakąkolwiek polityczną konkurencję. Walka toczyła się pod hasłem likwidacji fundamentalizmu islamskiego - aby przekonać Zachód, że odejście prezydenta Karimova zagraża przyjściem do władzy radykalnych islamistów. Na Zachodzie to wytłumaczenie było przyjmowane bez większych zastrzeżeń, tym bardziej że Karimov zgodził się na umieszczenie na terenie Uzbekistanu amerykańskiej bazy lotniczej Karshi-Khanabad.
Głównymi wrogami ogłoszono Islamskie Ruch Uzbekistanu (IRU) i ruch Hizb-ut-Tahrir. Jednocześnie pod pretekstem walki z islamizmem władze aktywnie prześladowały każde partie opozycyjne, aresztując wszystkich niepożądanych pod zarzutem ekstremizmu islamskiego. Ci, których nie udało się aresztować, w pośpiechu emigrowali.
Do maja 2005 roku Karimov był uważany za proamerykańskiego lidera politycznego. Wyszedł publicznie z prorosyjskiego OVKB i dołączył do 'antyrosyjskiego' GUAM-u, ignorując zaproszenia do przystąpienia do Eurazjatyckiej Unii Gospodarczej.
Stosunki z Zachodem się pogorszyły w 2005 roku w wyniku brutalnego stłumienia rewolty w Andiżanie. W związku z nałożonymi na Uzbekistan sankcjami Karimov zdecydowanie zwrócił się w stronę Rosji i WNP. Rosyjskie kierownictwo, z kolei, stanęło w obronie Karimova, popierając jego wersję, że za wydarzeniami w Andiżanie stoją radykalni islamisci. W zamian Rosja zaproponowała Uzbekistanowi wzmacnianie strategicznego partnerstwa poprzez uczestnictwo w OVKB i Eurazjatyckiej Unii Gospodarczej.
W marcu 2006 roku Karimov zrealizował swoje zobowiązania wobec Rosji, podpisując ustawę o ratyfikacji Umowy o sojuszniczych stosunkach między Republiką Uzbekistanu a Rosyjską Federacją, zawartą w Moskwie 14 listopada 2005 roku i jednomyślnie ratyfikowaną przez obie izby parlamentu uzbekistańskiego. Podpisano również ustawę o ratyfikacji protokołu o przystąpieniu republiki do Eurazjatyckiej Unii Gospodarczej.
Z Kijowem preferował podtrzymywanie równych i pokojowych relacji.
Odznaczenia. Kawaler Wielkiego Krzyża Orderu 'Za Zasługi dla Republiki Włoskiej ', udekorowany Wielką Wstęgą. Karimov był również nagradzany tytułami honorowymi, orderami i medalami wielu państw i renomowanych organizacji międzynarodowych.Więzy rodzinne. Był żonaty, ma dwie córki i czworo wnuków. Żona Karimova - Tatiana - z wykształcenia ekonomistka, kandydat nauk ekonomicznych, pracowała jako starszy pracownik naukowy w Instytucie Ekonomiki Akademii Nauk Uzbekistanu, obecnie na emeryturze.
15.12.2016 r.