Irena Kilczicka

Data urodzenia: 22.08.1968

Irena Reonoldovna Kilczicka - była zastępczyni głowy administracji miejskiej Kijowa.

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodziła się w Kijowie. W 1993 roku uzyskała dyplom prawnika na Uniwersytecie Kijowskim im. T. Szewczenki, a w 2004 roku - dyplom ekonomisty tego samego uniwersytetu.

Kariera. Biografia zawodowa Ireny Kilczickiej rozpoczęła się w lipcu 1985 roku, kiedy zatrudniła się jako sekretarka Sądu Rejonowego Kolei w Kijowie. Kilka miesięcy później przeniosła się do prokuratury wojskowej garnizonu kijowskiego, gdzie pracowała jako specjalista ds. prowadzenia tajnych akt i kierownik tajnego archiwum do czerwca 1988 roku. Następnie pracowała jako sekretarka-maszynistka. Najpierw w stołecznym oddziale KGB, później w komitecie Związku Młodzieży Komunistycznej zakładu handlowego żywienia publicznego w Kijowskim sklepie wojskowym nr 418, gdzie ostatecznie zastąpiła miejsce przy maszynie drukującej na stanowisku sekretarza komitetu komunistycznego.

W 1991 roku rozpoczął się 'nierząd' w biografii Ireny Kilczickiej, zaczynając od stanowiska konsultanta-towaroznawcy w centrum handlowo-technicznym 'Oreanda'. Nastąpiła praca jako towaroznawca w domu towarowym nr 1 SP 'Systemy Handlowe', prawnik w spółce z o.o. 'RIST' i spółce z o.o. 'KRID'.

Ważny okres życia Ireny Kilczickiej związany jest z Powex-Bankiem założonym przez Leonida Czernowieckiego. W styczniu 1999 roku przyjęła posadę kierownika bezrachunkowego oddziału Borszagowskiego w Powexie. A w lipcu 2006 roku, na stanowisko zastępcy przewodniczącego administracji miejskiej Kijowa Leonida Czernowieckiego, który wygrał niedawno wybory na mera stołecznego, przeszła z funkcji wiceprezydenta banku.

Na nowym stanowisku Irena Kilczicka otrzymała zadanie nadzorowania kilku głównych departamentów administracji miejskiej Kijowa - ds. ochrony zdrowia i opieki medycznej, handlu i życia społecznego, opieki społecznej, usług pogrzebowych i innych. Natychmiast stała się jednym z najczęstszych prelegentów na konferencjach prasowych zorganizowanych przez administrację stołeczną.

W jednym z wywiadów dla magazynu Publiczne Osoby Kilczicka powiedziała, że znalazła się w orbicie Leonida Czernowieckiego będąc jego zastępcą rektora Uniwersytetu im. T. Szewczenki dzięki jego żonie Alicji, z którą są do dzisiaj najlepszymi przyjaciółkami. Irena Kilczicka gorąco broniła Le...cych w programie telewizyjnym Savika Szustera na kanale Inter po raz pierwszy dowiedzieli się o skandalicznej bójce między jej szefem a ministrem spraw wewnętrznych Jurijem Łucenko.

Poglądy i oceny. Zarówno w pracy, jak i w życiu prywatnym charakteryzuje ją twardy, a także według własnej oceny, bezczelny charakter. Mówiąc o sobie, przyznaje, że przyzwyczaiła się działać we wszystkim według wymyślonej przez siebie 'z... iść na zwyczajnych poziomach - 'okrucieństwo, chciwość, żądza'. Dodatkowo określa siebie jako pragmatyczną, materialistyczną i egoistyczną osobę. W rozmowach z dziennikarzami na tematy osobiste podkreśla zbiór drogich ubrań w swojej garderobie, miłość do diamentów, luksusowych samochodów (jeszcze niedawno jeździła pretensjonalnym SUV-em 'Hammer', obecnie prowadzi luksusowego 'Bentleya'), podróże za granicę, czas spędzony w elitarnych salonach urody.

Przez cały ten czas Kilczicka wyróżniała się zawziętą lojalnością wobec swojego opiekuna. 18 czerwca 2008 roku stołeczne media podały sensacyjną wiadomość: jedna z najbardziej barwnych postaci ukraińskiej polityki - efektowny zastępca efektownego mera Kijowa - została odwołana. Powołując się na pewne źródło w administracji miejskiej, przekazywano, że oświadczenie o dymisji zostało rzekomo napisane za jej własną wolą, a decyzję o zwolnieniu podpisał sam mer miasta.

Jako jedną z pierwszych potencjalnych przyczyn wymieniono możliwy konflikt Kilczickiej z ulubieńcem mera, sekretarzem Rady Kijowskiej Ołesem Dovhym. Inna wersja to 'kwestie rodzinne'. Irena Kilczicka spodziewa się drugiego dziecka. Interesującym jest to, że niedługo po przedterminowych wyborach do władz miasta, Irena Kilczicka przestała pojawiać się w pracy. Oficjalnie powiedziano, że jest na zwolnieniu lekarskim.

Ołes Dovhy szybko oderwał się od konfliktu z koleżanką. Leonid Czernowiecki następnego dnia po odwołaniu powiedział, że widzi dwie przyczyny zwolnienia - to 'presja bandytów z MSW' i ponownie - 'ciężki krzyż' macierzyństwa.

Kolejną wersję przedstawił reprezentant Bloku Witalija Kłyczki w Radzie Kijowa Dmytro Andryjewski. Podobno Leonid Czernowiecki oddał miejsce Ireny Kilczickiej specjalnie dla współpracownika Wiktora Janukowycza - byłego zastępcy ministra zdrowia Ołeksandra Ordiego. Jako zapłatę za lojalność wobec Partii Regionów.

W listopadzie 2008 roku współpracowniczka Leonida Czernowieckiego wróciła na stanowisko w administracji miejskiej z podniesioną głową. Jednak w marcu 2010 roku Leonid Czernowiecki zmniejszył liczbę swoich zastępców, a wśród skróconych znalazła się również Irena Kilczicka.

Rodzina. W lutym 2007 roku Irena Kilczicka urodziła córkę Monikę. Kim jest ojciec dziewczynki - dla szerokiej publiczności nadal pozostaje tajemnicą, na którą Kilczicka nie spieszy się z odpowiedzią, a może w ogóle nie zamierza. Wkrótce po narodzinach powiedziała, że nie zamierza ograniczać się do jednego dziecka, ale następnym razem, być może, skorzysta z usług surogatki. Niemniej jednak we wrześniu 2008 roku bez 'obcej pomocy' urodziła chłopca, którego nazwała Markiem. I tym razem tożsamość ojca pozostała tajemnicą.

W 2015 roku Irena Kilczicka po raz trzeci została mamą. Urodziły się jej córki-bliźniaczki, którym nadała imiona Matylda i Marcel.

07.12.2023 r.