Anatolij Kinach

Data urodzenia:04.08.1954

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się we wsi Bratuszany w Mołdawskiej SRR. W 1978 roku ukończył Leningradzki Instytut Budowy Okrętowej.

Kariera. W latach 1978-1981 pracował jako dokt-ślusarz i brygadzista na stoczni okrętowej w Tallinnie. Od 1981 r. pracował na stoczni nikolajewskiej 'Ocean'. Przeszedł drogę od brygadzisty do szefa działu produkcji i dyżurów. Był komunistą, propagandystą, zastępcą przewodniczącego zakładowego komitetu partyjnego.

W wyborach w 1990 roku Kinach, zgłoszony przez zespół zakładowy, po raz pierwszy został posłem ludowym Ukrainy. W 1992 roku złożył mandat, ponieważ zgodził się na propozycję objęcia stanowiska przedstawiciela prezydenta, przewodniczącego administracji obwodowej w nikolajewskim obwodzie. W 1996 roku został przewodniczącym Ukraińskiego Związku Przemysłowców i Przedsiębiorców, który zgromadził w swoich szeregach wielu kierowników dużych i średnich przedsiębiorstw różnych form własności.

W 1998 roku Kinach ponownie został posłem. Wstąpił do frakcji partii rządzącej - NDP - i pracował w komitecie ds. polityki gospodarczej, zarządzania gospodarką narodową, własności i inwestycji. W 2000 roku został liderem umiarkowanie proprządowej Partii Przemysłowców i Przedsiębiorców Ukrainy. Według niektórych obserwatorów PPPU w zasadzie nie była gotowa być opozycyjna, ponieważ w takim przypadku traciła możliwość lobbowania interesów swoich przedstawicieli.

Lista służbowa Kinacha obfituje w wysokie stanowiska rządowe. W latach 1995-1996 pełnił funkcję wicepremiera Ukrainy ds. polityki przemysłowej. Jeszcze kilka miesięcy w 1999 był 'zwykłym' wicepremierem. W latach 2001-2002 - premierem Ukrainy. W wyborach parlamentarnych w 2002 r. Kinach ponownie został wybrany posłem - z listy proprządowego bloku wyborczego Za jedną Ukrainę!. Z mandatu poselskiego Kinach zrezygnował, pozostając na stanowisku szefa rządu.

Ambicje. W 2004 roku Kinach startował w wyborach prezydenckich na Ukrainie. W pierwszej turze zdobył zaledwie 0,93% głosów wyborców. W drugiej turze (prawdopodobnie przewidując wynik politycznej bitwy) poparł opozycyjnego kandydata Wiktora Juszczenkę. Ten 'element' odegrał zdecydowanie nie ostatnią rolę w tym, że został zaproponowany na stanowisko pierwszego wicepremiera w pierwszym 'pomarańczowym' rządzie. Podczas współpracy z Julią Tymoszenko stosunki między nimi były zdecydowanie nie ciepłe. Po dymisji rządu Lady Ju skupił się nie tyle na liderze BYuT, co raczej na kancelarii prezydenta, co dobrze służyło Anatolijowi Kirillowiczowi: we wrześniu 2005 r. Juszczenko mianował go sekretarzem Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy.

W marcu 2006 r. Kinach oraz kilku jego partyjnych kolegów zostali wybrani do Rady Najwyższej z listy bloku Nasza Ukraina (sam lider PPPU - pod nr 2 wśród 'osób bloku'). Prawie natychmiast po wyborach Kinach zrezygnował ze stanowiska sekretarza Rady Bezpieczeństwa, woląc poselski mandat. Objął przewodnictwo w komitecie parlamentarnym ds. bezpieczeństwa narodowego i obrony. Zimą 2007 Kinach praktycznie nie ukrywał swojego rozdrażnienia w związku z 'niekonstruktywnymi' planami i metodami pracy parlamentarnej opozycji. Propozycja antykryzysowej koalicji zajęcia stanowiska w rządzie, jak się zdaje, padła na dobrze przygotowaną glebę. A po rozwiązaniu przez prezydenta Rady Najwyższej V kadencji Kinach nie odmówił udziału w przyspieszonych wyborach parlamentarnych z listy Partii Regionów (pod nr 53). Zrzekł się wówczas obowiązków szefa PPPU i zawiesił członkostwo w partii. W parlamencie VI kadencji zajmował stanowisko wiceszefa frakcji regionów.

21 marca 2007 roku większość parlamentarna na wniosek premieraWiktora Janukowycza zatwierdziła Kinacha, który od 2004 roku znajdował się w 'pomarańczowym' obozie, na stanowisku ministra gospodarki. Tego samego dnia przedstawiciele małą Ukrainę wykluczyli Kinacha z frakcji parlamentarnej. Na forach internetowych i w komentarzach do artykułów w sieciowych wydawnictwach Kinacha natychmiast ochrzczono Morozem-2 i Judaszem. Niewątpliwie lider Partii Przemysłowców i Przedsiębiorców Ukrainy wchodzącej w skład bloku Nasza Ukraina (PPPU), zastanawiając się nad propozycją rządzącej antykryzysowej koalicji, zdawał sobie sprawę, że automatycznie narazi się na antypatię tysięcy wyborców 'pomarańczowych'. Jednak argumenty za przejściem do rządu Janukowycza okazały się silniejsze. Wydaje się, że to naturalne: zarówno sam Kinach, jak i kierowana przez niego partia od dawna przyzwyczaiły się do integracji władzy. Opozycyjny etap w ich biografii w ogólności był niewielki.

Od grudnia 2012 do listopada 2014 roku był deputowanym ludowym Ukrainy VII kadencji z ramienia Partii Regionów (nr 59 na liście). Pierwszy wicewódca komitetu Rady Najwyższej ds. Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony.

16 stycznia 2014 roku głosował za 'ustawami dyktatorskimi' - pakietem antydemokratycznych ustaw, które znacznie ograniczały prawa obywateli i wolność słowa.

24 lutego 2014 roku byli regionaliści utworzyli w Radzie Najwyższej grupę parlamentarną Rozwój Gospodarczy, którą kierował Anatolij Kinach. W grupie parlamentarnej zasiadało 41 osób. W kierownictwie parlamentarnej koalicji - dwóch współprzewodniczących - Anatolij Kinach i Witalij Chomutynnik, a także trzech wiceprzewodniczących - Witalij Żurawski, Michaił Mironenko i Władimir Piliopenko.

Uprzednio 76 deputowanych Partii Regionów złożyło oświadczenie o wystąpieniu z frakcji podczas lub po tragicznych wydarzeniach 18-20 lutego.

W wyborach parlamentarnych 2014 roku był kandydatem-samowydawcą z okręgu większościowego w Mikołajowie.

Poglądy. W różnych wywiadach Kinach w różnych czasach mówił o tym, że popiera proporcjonalny system wyborczy i polityczną strukturyzację społeczeństwa, wejście Ukrainy do WTO i UE, równoprawne stosunki z Rosją, reformę legislacji podatkowej, radykalną poprawę klimatu inwestycyjnego, wzmocnienie prawnej ochrony właścicieli i inwestorów, reformę Sił Zbrojnych. Jak podkreśla się na osobistej stronie Kinacha, kierowany przez niego i wchodzący w skład PPPU Ukraiński Związek Przemysłowców i Przedsiębiorców (USPP), 'przywiązując dużą wagę do poszerzenia rynków z Rosją, Białorusią, Kazachstanem, innymi krajami postsowieckiego obszaru, bezwzględnie poparł inicjatywę utworzenia EEA'.

Rodzina. Kinach jest żonaty po raz drugi. Żona, Marina Włodimirowna, z zawodu dziennikarka, kierownik biura prasowego PPPU, honorowy prezydent społecznej organizacji 'Kultura i wszechświat - 2000'. Kinach ma trzy córki (dwie starsze — z poprzedniego małżeństwa żony). Najstarsza Natalia Kowalko (Czausowa) (ur. 1980 r.) — prawniczka, kandydat nauk prawnych. Średnia córka Zoja Kinach-Kuzmeno (Czausowa) (ur. 1984 r.) — lingwistka, zajmuje się językami. Najmłodsza Sofijka (ur. 2000 r.) — studentka. Dwie wnuczki Małgosia i Jasia i wnuki Mikołaj (ur. 2012 r.)i Beniamin.

Hobby. Kocha muzykę klasyczną, twórczość The Beatles i Pink Floyd, piosenki Władimira Wysockiego. Czyta fantastykę naukową - 'nie salonową, ale taką, która dotyka tajemnic wszechświata'. W młodości trenował boks i karate.

04.08.2022 r.