Korban Hennadij

Biografia Jurija Korban

Data urodzenia: 24.05.1970

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w Dniepropetrowsku w rodzinie inżynierów. Po ukończeniu szkoły średniej w 1987 roku spróbował dostać się na wydział filozofii w Rostowie nad Donem. Jednakże nie zostal przyjęty, ponieważ wydział uznany był za ideologiczny i wymagana była rekomendacja organu partyjnego. Po powrocie do Dniepropetrowska rozpoczął naukę w instytucie metalurgicznym, jednak po roku przerwał naukę.

W 1988 roku poszedł do wojska, służył dwa lata jako szeregowy w wojskach lotniczych w Melitopolu.

W 1990 roku zdemobilizował się z wojska i pojechał do Moskwy, aby rozpocząć naukę w Instytucie Literackim im. Gorkiego na wydziale dramaturgii. Jednak znowu przerwał naukę i poszedł pracować w spółdzielni, gdzie również pracował jego ojciec.

W 1994 r. - rozpoczął naukę w Akademii Górniczej i ukończył ją eksternistycznie na kierunku finanse i kredyt. Jednakże nauka była czysto formalna, zauważa Korban, ponieważ wykładano radziecką ekonomię, która nie była powiązana z rzeczywistym życiem i praktyką biznesu.

Biznes. Zdołał przekonać rodziców do zakupu miejsca na Giełdzie Towarowo-Surowcowej w Moskwie, pracował tam rok jako makler giełdowy.

W 1992 roku wrócił do Dniepropetrowska. Zajmował się biznesem związanym z operacjami barterowymi: na przykład kupował beczkę na kartonowej fabryce w Rachowie i wymieniał ją na masło, które przewoził do Azerbejdżanu i wymieniał na klimatyzatory. Według Korban, tego rodzaju operacje towarzyskie przynosiły duże dochody, dzięki czemu zarobił swój pierwszy poważny kapitał.

W 1994 r. - założył firmę inwestycyjną "Sławutycz-Kapitał", która zajmowała się kupowaniem certyfikatów prywatyzacyjnych i inwestowaniem ich w akcje. W czasie kryzysu z 1998 roku firma zbankrutowała.

Działalność Korbanа dotycząca łączenia i przejmowania rozpoczęła się w 1999 roku, kiedy na zaproszenie Lwa Czarnego zajmował się prywatyzacją Nikołajewskiej Fabryki Glinozemu: prawnym wsparciem, pracą z kapitałem akcyjnym, zarządzaniem przedsiębiorstwem. Następnie były Koksochim im. Kalinina, fabryka im. Pietrowskiego, Bagłejski, Dnieprodzierżyński Koksochim, Południowy Zakład Kamieniarki, Ingulecki, Centralny Zakład Kamieniarki, obłenergo od Odessy do Dniepropetrowska, Ukrnafta, Ukrtatnafta, Odesanftprodukt. Zadaniem Korbanа, jak mówi sam, była optymalizacja i ustanowienie procesów biznesowych.

Pod koniec lat 90-tych poznał Igora Kolomojskiego, w 1999 roku rozpoczęli współpracę.

Od 2001 do 2010 roku Korban kierował radą nadzorczą Południowego Kombinatu Górniczo-Obogatatającego.

Ma własny biznes związany z nieruchomościami - hotelami, centr... kontynuuj czy czytanie