Ołeh Łaszko

Data urodzenia: 03.12.1972

Ołeh Waleriewicz Łaszko – ukraiński polityk, poseł do Rady Najwyższej Ukrainy VIII, VII, VI, V, IV kadencji (2006-2019), dziennikarz, prezenter telewizyjny i redaktor. Lider Partii Radykalnej Ołeha Łaszko. Kandydat na prezydenta Ukrainy w wyborach prezydenckich 2014 i 2019 roku.

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodzony w Czernihowie. W 1998 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Pedagogicznego im. Skorody w Charkowie.

Kariera. W latach 1990-1992 - korespondent, szef działu w redakcji gazety Młoda Gwardia (Kijów).

Wszystkie związane materiały

• Ranking prezydencki. Zełenski prowadzi, Poroszenko drugi – sondaż Wiadomości
• Zełenski prowadzi w rankingu prezydenckim z przewagą nad Poroszenką o 8% – sondaż RankingWiadomości
• Ranking prezydencki. Zełenski lider, Poroszenko zmniejsza przewagę – sondaż KMIWia

1992-1995 - redaktor gazety Komercyjne Wiadomości Ministerstwa Zewnętrznych Stosunków Gospodarczych Ukrainy.

1995-1996 - redaktor dodatku 'Polityka' w gazecie Prawda Ukrainy.

Od sierpnia 1996 roku - redaktor naczelny gazety Polityka. W 1999 roku gazeta została zamknięta przez decyzję Sądu Rejonowego w Kijowie 'za ujawnienie tajemnicy państwowej'.

2000-2006 - redaktor naczelny gazety Wolność (Sp. z o.o. Redakcja gazety Polityka).

2006-2007 - poseł do parlamentu Ukrainy V kadencji z listy Bloku Julii Tymoszenko (nr 26 na liście wyborczej). Przewodniczący podkomisji ds. organizacji pracy Rady Najwyższej komitetu ds. reglementacji, etyki poselskiej i zapewnienia działalności Rady Najwyższej.

2007-2012 - poseł do parlamentu Ukrainy VI kadencji z listy BJUT (nr 29 na liście). Wicemarszałek komitetu parlamentu ds. budżetu. Przewodniczący tymczasowej komisji śledczej parlamentu do zbadania zbędnych naruszeń prawa w sferze majątkowej, ziemskiej, finansowej i innych relacji z głową miasta Charkowa Mychajło Dobkinem i sekretarzem rady miejskiej Charkowa Hennadijem Kernesem.

Od grudnia 2012 do listopada 2014 roku - poseł do parlamentu Ukrainy VII kadencji, wszedł do parlamentu z okręgu jednomandatowego nr 208 w obwodzie czernihowskim (liderem listy Partii Radykalnej Ołeha Łaszko). Wicemarszałek komitetu parlamentu ds. finansów i działalności bankowej. Bezpartyjny.

25 lutego 2014 roku ogłosił swój udział w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2014 roku. 5 marca 2014 roku na nadzwyczajnym zjeździe Partii Radykalnej Ołeha Łaszko zgłoszono Ołeha Łaszko jako kandydata na prezydenta. 25 maja 2014 roku w wyborach prezydenckich zajął trzecie miejsce, zdobywając 8,32% głosów wyborców.

Podczas przedterminowych wyborów jesienią 2014 roku wszedł do Rady Najwyższej Ukrainy VIII kadencji jako nr 1 na liście Partii Radykalnej Ołeha Łaszko.

W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2019 roku prowadził listę wyborczą Partii Radykalnej. W rezultacie w wyborach do Rady Najwyższej Ukrainy Partia PPP nie przekroczyła progu wyborczego wynoszącego 5%.

Skandale. Łaszko był wielokrotnie zamieszany w ukraińskie sądy. O pierwszym poważnym doświadczeniu tego rodzaju różne źródła informują bez odniesienia do działalności dziennikarskiej. W 1994 roku został aresztowany i w tym samym roku sądzony na mocy kilku artykułów Kodeksu Karnego Ukrainy - m.in. za kradzież majątku państwowego i zbiorowego w szczególnie dużych rozmiarach, samowolne przywłaszczenie władzy itp. Wyrok - sześć lat pozbawienia wolności z konfiskatą mienia. Rok później został zwolniony z więzienia za pomocą amnestii, a w 1998 roku jego kara została przedterminowo zlikwidowana.

W 2001 roku Łaszko został warunkowo skazany już za działalność zawodową. Kilka jego materiałów z końca lat 90. uznano za zniesławiające wobec byłego p.o. wicepremiera Wasyla Durdyńca. Na przełomie sierpnia Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu w sprawie „Łaszko przeciwko Ukrainie” przyznał pierwszemu pierwszeństwo, uznając naruszenie prawa dziennikarza do wolności słowa. Tak właściwie, Łaszko trafił do polityki, prezentując się jako dziennikarz-śledczy, obrońca wolności słowa i przeciwnik korupcji oraz samowoli urzędników.

W środku 'koalicjady-2006', będąc już deputowanym, Łaszko oświadczył, że pewna osoba przekazała mu potencjalne dowody na wręczenie łapówki liderowi Socpartii Ołeksandrowi Morozowi w celu wstąpienia w koalicję z Partią Regionów. Później sąd na wniosek przewodniczącego parlamentu uznał przekazane informacje przez BYuT za nieprawdziwe i nakazał ich obalenie.

W 2010 roku w internecie opublikowano kontrowersyjne wideo, na którym rzekomo widziano Łaszko na przesłuchaniu u prokuratora, gdzie pod nagraniem wideo opowiada o swoich związkach z pewnym wysokim urzędnikiem o imieniu Boris. Przedstawiciele BYuT zapewniali, że nie stanowi to powodu do wykluczenia Łaszko z frakcji. Kilka dni później frakcja BJUT jednomyślnie wykluczyła Łaszko, a także Serhija Osiukę z frakcji rzekomo za współpracę z koalicją większości, w tym głosowanie za zmianami w Konstytucji, ustawą o Radzie Ministrów i regulaminem Rady Najwyższej Ukrainy.

W nocy z 9 na 10 marca 2014 roku uprowadził deputowanego Ługańskiej Rady Obwodowej Arsiena Klinczajewa. Proces łączył się z pobiciami i filmowaniem.

16 maja 2014 roku w Tarnopolu podczas swojej podróży przedwyborczej publicznie zaśpiewał popularną wśród ukraińskich ultra kibiców piosenkę 'Putin ku...a'.

Rankingi. W 2006 roku w rankingu najmłodszych i najbardziej perspektywicznych ukraińskich polityków magazynu Fokus zajmował 20. miejsce. Według redakcji, perspektywiczność wynikała stąd, że Łaszko „należy do najbardziej aktywnych przedstawicieli jednej z najbardziej wpływowych frakcji parlamentarnych”.

Rodzina. Małżonka - Rosita, mają córkę Władyswawę (2002 r.) i syna Aleksandra (2020 r).

Hobby. Kolekcjonowanie monet, krawatów, okularów.

14.11.2023 r.