Wiktor Łozinski
Data urodzenia: 06.04.1963
Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Wiktor Łozinski urodził się 6 kwietnia 1963 roku w obwodzie kirowohradzkim. Odbył służbę w jednostkach pogranicza KGB ZSRR.
Po służbie wojskowej Wiktor Łozinski wstąpił do chersońskiej szkoły średniej milicji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR. W październiku 1983 roku porucznik milicji Łozinski objął stanowisko pełnomocnika ds. poszukiwań kryminalnych w rejonowym oddziale milicji w Małowyskowskiego Działu Spraw Wewnętrznych Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w obwodzie kirowohradzkim. W marcu 1988 roku został zwolniony z organów wewnętrznych z formułowaniem 'za wychowanie przestępczości i niekulturalne traktowanie obywateli'.
Kariera polityczna. W wyborach parlamentarnych w 2006 roku był pełnomocnikiem Partii Regionów w okręgu wyborczym nr 98 (smt. Hłowanowsk).
Od 23 listopada 2007 do 3 lipca 2009 roku - poseł do Rady Najwyższej Ukrainy VI kadencji z Bloku Julii Tymoszenko. W chwili wyboru do parlamentu nie był związany z żadną partią, pełnił funkcję dyrektora generalnego spółki rolniczej 'Manżurka'.
W Radzie Najwyższej pełnił funkcję przewodniczącego podkomitetu ds. kontroli przestrzegania prawa w zakresie walki z zorganizowaną przestępczością i korupcją przez organy państwowe i samorządy lokalne Komisji ds. Walki z Zorganizowaną Przestępczością i Korupcją. Ponadto był członkiem grup parlamentarnych ds. współpracy z Armenią, Uzbekistanem, Federacją Rosyjską, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandią Północną.
Na posiedzeniach plenarnych Rady Najwyższej był zarejestrowany 187 razy, opuścił 19 posiedzeń. Zabrał głos 8 razy i dwukrotnie przekazał głos kolegom. Złożył dwa zapytania poselskie i był autorem trzech projektów ustaw.
Sprawa karna. W czerwcu 2009 roku W. Łozinski znalazł się w centrum skandalu związanego z śmiercią mieszkańca rejonu Hłowanowskiego w obwodzie kirowohradzkim. 1 lipca Generalna Prokuratura Ukrainy wszczęła przeciwko deputowanemu sprawę karną na podstawie art. 121 Kodeksu Karnego Ukrainy (umyślne spowodowanie ciężkich obrażeń ciała, które doprowadziły do śmierci poszkodowanego) i złożyła w Radzie Najwyższej wniosek o uchylenie mu immunitetu. 3 lipca 2009 roku Wiktor Łozinski po poparciu 415 posłów stracił mandat - 'ze względu na osobiste oświadczenie o zrzeczeniu się mandatu poselskiego'.
Jednak po pozbawieniu go statusu posła Wiktor Łozinski zniknął w nieznanym kierunku.
7 lipca 2009 roku Sąd Rejonowy w Pieczerskim dzielnicy Kijowa zgodził się na jego zatrzymanie i przewiezienie do sądu.
30 lipca 2009 roku Wiktor Łozinski został ogłoszony poszukiwanym międzynarodowo.
7 sierpnia 2009 roku ukraińskie organy ścigania zwróciły się do Izraela o ekstradycję Wiktora Łozinskiego.
1 marca 2010 roku Wiktor Łozinski sam się zgłosił do Prokuratury Generalnej, gdzie został aresztowany.
20 kwietnia 2011 roku zgodnie z decyzją Sądu Rejonowego Dniepropietrowskiego w Kijowie, został skazany na podstawie dwóch artykułów Kodeksu Karnego Ukrainy - za umyślne zabójstwo z podpuszczenia do bójki oraz za nielegalne posiadanie i przetrzymywanie broni i materiałów wybuchowych - i skazany na 15 lat pozbawienia wolności.
9 kwietnia 2012 roku Sąd Apelacyjny w Kijowie złagodził wyrok Łozinskyemu, skracając karę do 14 lat.
W marcu 2013 roku Najwyższy Sąd Specjalizowany ds. Spraw Cywilnych i Karnych ponownie rozpatrzył sprawę Łozinskiego. Sąd zmienił zarzut umyślnego zabójstwa na spowodowanie ciężkich obrażeń ciała i nałożył nowy karę w postaci 10 lat pozbawienia wolności.
Łozinski odbywał karę w Zakładzie Karnym nr 119 w Martusówce w rejonie boryspolskim obwodu kijowskiego, gdzie miał przebywać do 1 marca 2020 roku. Miał dyscyplinarne kary za naruszenie reżimu. Od lata 2013 roku przebywał na terenie socjalnej rehabilitacji poza więzieniem.
11 czerwca 2014 roku Łozinski zgodnie z decyzją Sądu Rejonowego Miejskiego Boryspolskiego, na podstawie opinii Głównego Biura Sądowo-Lekarskiego Ministerstwa Zdrowia Ukrainy, został zwolniony z miejsc odbywania kary pozbawienia wolności ze względu na stan zdrowia. Premier Ukrainy Arsenij Jaceniuk zażądał od Prokuratora Generalnego Ukrainy Olega Machnickiego zaskarżenia decyzji Sądu Rejonowego Miejskiego Boryspolskiego i pociągnięcia do odpowiedzialności wszystkich osób, które dopuściły do zwolnienia Łozinskiego, którą nazwał 'nielegalną'. 12 czerwca 2014 roku Łozinski został ponownie zatrzymany.
25 lutego 2016 roku Sąd Rejonowy Miejski Boryspolskiego obwodu kijowskiego wcześniej zwolnił z miejsca odbywania kary pozbawienia wolności Wiktora Łozinskiego.
6 kwietnia 2016 roku Sąd Apelacyjny Obwodu Kijowskiego uznawał za zgodne z prawem zastosowanie warunkowego przedterminowego zwolnienia (WPZ) dla Wiktora Łozinskiego, skazanego za zabójstwo. Wybuchł na wolność 6 kwietnia 2016 roku.
6 maja 2019 roku Sąd Rejonowy Dnieprowski w Kijowie unieważnił skazanie Wiktora Łozinskiego, skazanego za udział w zabójstwie mieszkańca wsi Hruszka w obwodzie kirowohradzkim Walerego Ołejnika. Prokuratura miejscowa w Kijowie odwołała się od decyzji sądu.