Igor Markov

Data urodzenia: 18.01.1973

Igor Ołegowicz Markov - deputowany ludowy Rady Najwyższej Ukrainy VII kadencji, Rady Miejskiej Odessy III, IV i V kadencji. Znany z poglądów ukrainofobicznych i pro-rosyjskich, lider partii Rodina. Prokuratoria Ukrainy oskarża go o próbę naruszenia integralności terytorialnej Ukrainy. Ukrywa się przed ukraińskimi organami ścigania w Rosji od 2014 roku.

Miejsce urodzenia. Edukacja. Urodził się w Odessie. Ukończył Odeski Instytut Inżynierów Floty Morskiej na kierunku ekonomika przedsiębiorstw oraz Odeski Uniwersytet Ekonomiczny na kierunku bankowość.

Kariera. W 1991 roku został przewodniczącym Rady Nadzorczej przedsiębiorstwa Helios.

Wszelkie powiązane materiały

• Były deputowany regionalny i obecny kolaboracjonista Markov ogłoszony w międzynarodowym poszukiwaniuNowości

W 1998 r. - dyrektor spółki Helios Oil zajmującej się biznesem naftowym. W tym samym roku został prezydentem spółki inwestycyjnej Grupa Helios, która zajmuje się promocją i finansowaniem projektów związanych z budownictwem mieszkaniowym i komercyjnym.

Od 2002 roku - prezes spółki Sojuzbud (budownictwo i projektowanie mieszkań), która w późniejszym czasie stała się grupą inwestycyjną.

Oprócz Sojuzbudu, założył stację telewizyjną ATB i przedsiębiorstwo Sojuz.

Kariera polityczna. Markov zaczął karierę polityczną w ramach Partii Pracy Ukrainy. Był deputowanym Rady Miejskiej Odessy III, IV i V kadencji. W wyborach w 2006 roku został wybrany do Rady Miejskiej Odessy z list Bloku Natalii Witrenko. Następnie założył własną grupę deputowanych Rodina i równorzędne ugrupowanie. Zasiadał w stałej komisji Rady Miejskiej Odessy ds. Planowania, Budżetu i Finansów.

Współzałożyciel i przewodniczący organizacji społecznych Patrioci Ojczyzny i Klub Rosyjski. Honorowym prezesem Klubu Rosyjskiego został aktor Michaił Porienczuk - 'pierwszy sekretarz Związku Kinematografistów Rosji i dobry przyjaciel Igora Markova'.

Od grudnia 2012 r. - deputowany ludowy Rady Najwyższej Ukrainy VII kadencji, przeszedł samowolnie w wyborach w okręgu wyborczym nr 133 w obwodzie odeskim. Członek Komisji Spraw Zagranicznych Rady Najwyższej.

12 września 2013 roku Najwyższy Sąd Administracyjny Ukrainy zobowiązał Centralną Komisję Wyborczą do pozbawienia mandatu deputackiego Igora Markova. Pozew został złożony przez byłego deputowanego Jurija Karmazyna i opierał się na wynikach śledztwa prokuratury w sprawie fałszowania wyników wyborów w okręgu nr 133. Po rozpoczęciu postępowania sądowego Markov dobrowolnie opuścił frakcję Partii Regionów.

Od 20 września 2013 r. karta do głosowania Igora Markova została zablokowana, a pensja poselska nie była naliczana. 22 października w Odessie Markovowi doręczono powiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przewidzianego w art. 296 kodeksu karnego Ukrainy - chuligaństwo. 23 października sąd zastosował środek zapobiegawczy wobec byłego deputowanego Markova w postaci tymczasowego aresztowania do 20 grudnia. Oskarżano go o organizację i pobicie uczestników pikietu przeciwko ustawieniu pomnika Katarzyny II w Odessie w 2007 roku.

10 lutego sędzia Rejonu Primorskiego w Odessie Aleksiej Kaplja wydał decyzję o pozostawieniu Igora Markova pozbawionego mandatu deputacji pod aresztem do marca. 25 lutego Sąd Rejonowy Primorski w Odessie zwolnił go z aresztu.

24 lutego 2014 r. przewodniczący Rady Najwyższej Ołeksandr Turczynow unieważnił decyzję swojego poprzednika i przywrócił liderowi partii Rodina Igorowi Markovowi status deputowanego ludowego.

Igor Markov ukrywa się przed ukraińskim wymiarem sprawiedliwości w Rosji.

W sierpniu 2015 r. razem z innymi byłymi wysokimi urzędnikami Ukrainy z czasów prezydentury Janukowycza założył w Moskwie 'Komitet Ratowania Ukrainy', który wystąpił z pozycji rosyjskiej propagandy.

W maju 2023 r. SBU postawiła Markovowi zarzuty na podstawie art. 2 ust. 111 kodeksu karnego (zdrada stanu, dokonana w warunkach stanu wojennego), art. 436 (propaganda wojny), art. 436-2 (usprawiedliwienie, uznawanie za słuszne, zaprzeczenie zbrojnej agresji RF przeciwko Ukrainie, gloryfikacja jej uczestników).

Areszt we Włoszech. 13 sierpnia 2015 został aresztowany przez włoską policję w San Remo, dokąd przybył, aby spotkać się z włoskimi politykami popierającymi prezydenta Rosji Władimira Putina. Markov został aresztowany na wniosek Prokuratury Generalnej Ukrainy w związku z postępowaniem w sprawie pobicia demonstrantów w Odessie w 2007 roku. Według śledztwa, w 2007 roku w Odessie Markov przewodził grupie uzbrojonych w przedmioty metalowe osób, które zaatakowały uczestników manifestacji pro-rządowej. Wtedy wielu manifestantów zostało rannych. Markov przedstawił 'paszport dyplomatyczny', wydany mu niedawno przez utworzony w Rosji 'Komitet Ratowania Ukrainy'. Ten 'paszport dyplomatyczny' został uznany przez włoskie organy za nieważny, a Markov pozostawał w areszcie. Groziła mu ekstradycja do Ukrainy, ale ukraińskie władze w ciągu 40 dni nie złożyły w Genui właściwego wniosku prokuratury ukraińskiej. 21 sierpnia tego samego roku areszt zastąpiono aresztem w mieszkaniu. Na początku lutego 2016 roku sąd włoski ostatecznie odmówił Prokuraturze Generalnej Ukrainy ekstradycji Markova. Po tym powrócił do Moskwy.

Poglądy i oceny. Markov sprzeciwia się dyskryminacji języka rosyjskiego na Ukrainie, opowiada się za federalizacją Ukrainy. Na podstawie monitoringu Działu Polityki Młodzieżowej Rady Miejskiej Odessy partia Rodina została uznana za taką, której działalność sprzyja przejawom rasizmu, faszyzmu i ultra-nacjonalizmu.

Markov jest postacią w kilku głośnych sprawach. Na przykład 2 września 2007 roku w Odessie podczas pikiety przeciwko ustawieniu pomnika Katarzyny II, według danych MWD, spowodował zamieszanie, w wyniku którego kilku uczestników pikiety odniosło obrażenia cielesne. Wobec Markova wszczęto postępowanie karne pod zarzutem 'chuligaństwa zwykłego', za co grozi kara pozbawienia wolności do czterech lat.

Ponadto Służba Bezpieczeństwa Ukrainy bada możliwość zaangażowania kierownictwa zakazanej partii we wspieranie związku Antifa i zabójstwo aktywisty organizacji Sicz, do którego doszło w nocy na 18 kwietnia 2009 roku w Odessie.

2 września 2009 roku Ministerstwo Sprawiedliwości na wniosek SBU anulowało zaświadczenie o rejestracji Rodiny.

Według doniesień mediów, w środowisku przestępczym regionu południowego kraju Markov jest znany jako 'autorytet' pod przydomkiem Maradona. On odpowiada, że w przeszłości występował w drużynie narodowej obwodu odeskiego pod numerem 10. To samo numer miał słynny piłkarz Diego Maradona, stąd przezwisko.

Współzałożyciel i przewodniczący organizacji społecznych 'Patrioci Ojczyzny' i 'Klub Rosyjski'. Autor pomysłu i inicjator akcji społecznych 'Mówię po rosyjsku' i 'Odeska Kokarda św. Jerzego'

Rodzina. Dwukrotnie żonaty. Ma pełnoletniego syna z pierwszego małżeństwa i troje dzieci z drugiego małżeństwa.

03.01.2024 r.