Siergiej Markow

Data urodzenia: 18.04.1958

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodzony w Dubnej w obwodzie moskiewskim. W 1986 roku ukończył Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W.Łomonosowa (Wydział Filozofii). Doktor nauk politycznych.

Kariera. 1977-1980 - służba wojskowa w Wojskach Pogranicznych KGB ZSRR na Południowym Uralu.

W latach 1986-1989 wykładał przedmioty społeczne w oddziale Dubieńskim MIREA.

Od 1989 roku - praca na Uniwersytecie Moskiewskim (asystent, starszy wykładowca, docent Wydziału Filozofii).

1990-1999 - pracownik, starszy konsultant naukowy Narodowego Instytutu Demokratycznego (USA).

1991-1993 - doradca Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. W 1993 roku odbywał staż w Uniwersytecie Wisconsin-Madison (USA).

1994-1997 - pracownik naukowy Moskiewskiego Centrum Fundacji Carnegie.

Od 2007 do 2011 roku - deputowany do Dumy Państwowej Federacji Rosyjskiej z ramienia partii 'Jedna Rosja' (przewodniczący partii - Władimir Putin).

Od 2009 do 2012 r. - członek Komisji ds. zwalczania prób fałszowania historii na szkodę interesów Rosji.

Docent Katedry Polityki Państwa Wydziału Filozofii Uniwersytetu Moskiewskiego, profesor Wydziału Politologii MGIMO, dyrektor Instytutu Badań Politycznych.

6 lutego 2012 roku został oficjalnie zarejestrowany jako pełnomocnik kandydata na prezydenta Rosji oraz obecnego premiera Władimira Putina.

2011-2013 - prorektor ds. kontaktów z organami państwowymi i organizacjami społecznymi Rosyjskiego Uniwersytetu Ekonomicznego im. G. Plechanowa.

Regularny gość programów społeczno-politycznych w radio i telewizji.

Persona non grata. W trakcie wyborów prezydenckich na Ukrainie w latach 2004-2005 i Pomarańczowej Rewolucji przyjeżdżał na Ukrainę na czele dużej grupy rosyjskich politykologów, którzy za pomocą 'polityki technologicznej' próbowali sterować wyborami i manipulować nimi, w celu wsparcia jednego z kandydatów na stanowisko prezydenta Ukrainy - Wiktora Janukowycza. Po wyborze Wiktora Juśczenki na prezydenta Ukrainy wielokrotnie występował publicznie z oceną krytyczną jego działań i polityki wewnętrznej, a także krytykował konkretne działania rządu ukraińskiego, które nie miały nic wspólnego z Rosją.

W latach 2006-2008 aktywnie ingerował w życie polityczne kilku państw postsowieckich. Tak, w 2007 roku, na konferencji prasowej Markow przyznał, że jedno z jego wspólników był organizatorem ataków cybernetycznych na instytucje państwowe Estonii, co doprowadziło do ogłoszenia go persona non grata w Estonii.

Siergiej Markow uważał również za fałszywą postawę Ukrainy w sprawie Wielkiego Głodu i działalności UPA. W 2008 roku wraz z kilkoma posłami do Rady Najwyższej próbował zorganizować demonstrację w Kijowie skandalicznego rosyjskiego filmu '08.08.08. Wojna na żywo' o wojnie w Gruzji. 4 września 2008 roku Siergieja Markowa nie wpuszczono na terytorium Ukrainy, na podstawie decyzji SBU został uznany za osobę niepożądaną.

15.04.2022 r.