Adam Martyniuk

Data urodzenia: 16.08.1950

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się we wsi Wetly Lubieszowskiego rejonu obwodu wołyńskiego. W 1972 roku ukończył Łucki Państwowy Instytut Pedagogiczny im. Ł. Ukrainki na kierunku nauczyciel historii i społeczeństwa. Kandydat nauk historycznych (1976).

Kariera. 1967-1968 r. - laborant w Szkole Średniej we Wetliwie.

1972 rok - nauczyciel historii w Szkole wsi Wielka Głusza Lubieszowskiego rejonu.

1975-1981 - aspirant, młodszy, starszy pracownik naukowy Instytutu Nauk Społecznych Akademii Nauk Ukrainy. Następnie Martyniuk, członek KPZR od 1970 roku, poszedł linią partyjną.

1981-88 r. - wykładowca, zastępca dyrektora Domu Oświaty Politycznej, zastępca kierownika wydziału propagandy i agitacji Komitetu Obwodowego KPZR we Lwowie.

1988-1991 r. - sekretarz Komitetu Miejskiego KPZR we Lwowie, instruktor działu ideologicznego KC KPZR, pierwszy sekretarz Komitetu Miejskiego KPZR we Lwowie.

1991-1994 r., po zakazie komunistycznej partii, - ochroniarz lokali służbowych firmy rolniczej 'Ukraina' w Kijowie.

W 1991 roku Martyniuk wstąpił do Socjalistycznej Partii Ukrainy, w latach 1992-1993 kierował redakcją centralnej gazety partyjnej Tovarisch.

W 1993 roku, po legalizacji KPZR, wznowił członkostwo w KPZR i objął stanowisko głównego redaktora gazety partyjnej Komunista, gdzie pracował do 1997 roku.

W 1995 roku został członkiem Prezydium i drugim sekretarzem KC KPZR (drugim człowiekiem w partii po liderze Petrze Symonenko).

1997-1998 r. - kierownik centralnego sztabu wyborczego KPZR.

1998-2002 r. - poseł Rady Najwyższej Ukrainy III kadencji z ramienia KPZR. Od 1998 roku - pierwszy zastępca przewodniczącego Rady Najwyższej Aleksandra Tkaczenki.

2002-2006 r. - poseł Rady Najwyższej Ukrainy IV kadencji z ramienia KPZR. Od 2003 roku - pierwszy zastępca przewodniczącego Rady Najwyższej Włodzimierza Litwina.

2006-2007 r. - poseł Rady Najwyższej Ukrainy V kadencji z ramienia KPZR. Pierwszy zastępca przewodniczącego Rady Najwyższej Aleksandra Moroza.

2007-2012 r. - poseł Rady Najwyższej Ukrainy VI kadencji z ramienia KPZR. Zastępca lidera frakcji komunistów. 11 maja 2010 roku został wybrany na stanowisko pierwszego wiceprzewodniczącego parlamentu zastępując w rządzie regionu Aleksandra Ławrinowicza.

Od grudnia 2012 r. do listopada 2014 - poseł Rady Najwyższej Ukrainy VII kadencji z ramienia KPZR (nr 8 na liście wyborczej). Pierwszy zastępca lidera frakcji KPZR. Członek komitetu RN ds. bezpieczeństwa narodowego i obrony.

16 stycznia 2014 roku głosował za 'ustawkami dyktatorskimi' - pakietem antydemokratycznych ustaw, które znacznie ograniczały prawa obywateli i wolność słowa.

Odznaczenia. Kandydat nauk historycznych. Odznaczony Orderem Jarosława Mądrego V stopnia (2005).

Rodzina. Żona Walentyna Filipowna (1956 r.). Córka Natalia (1979 r.).

16.08.2022 r.