Wiktor Pinczuk

Data urodzenia: 14.12.1960

Wiktor Michaiłowicz Pinczuk – ukraiński przedsiębiorca, polityk, miliarder i oligarcha, zięć drugiego prezydenta Ukrainy Łeonida Kuczmy. Założyciel firmy EastOne i Fundacji Pinczuka. Właściciel grupy medialnej StarLightMedia. Jeden z najbogatszych Ukraińców.

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w Kijowie. W 1983 roku ukończył Dniepropietrowski Instytut Metalurgiczny na specjalność 'obróbka metali pod ciśnieniem'. Kandydat nauk technicznych.

Początek drogi. W latach 1981–1983 - laborant Instytutu Metalurgicznego w Dniepropetrowsku, operator rur walcowanych na zimno Zakładu walcowniczego Dnieprorur i Dnieprospiecwuhliwa, stażysta-naukowiec, inżynier, starszy inżynier, młodszy pracownik naukowy, starszy pracownik naukowy Państwowego Naukowo-Badawczego Projektowego Instytutu Przemysłu Rur w Dniepropetrowsku.

Wszystkie powiązane materiały

• Auchan, Metro i OTB Bank – międzynarodowi sponsarzy wojny. Jak to wpłynęło na ich biznesBranża
• Forbes opublikował nowy ranking miliarderów: w nim pięcioro UkraińcówBranża
• Agresja Putina kosztowała najbogatszych Ukraińców 17 mld dolarów. Kto z oligarchów traci wpływyBranża

Biznes i polityka. W 1990 roku założył grupę inwestycyjno-naukową Interpipe. Z biegiem lat biznesu Wiktora Pinczuka wzrosło kilkukrotnie, teraz jest nazywany jednym z największych przemysłowców i magnatem medialnym. Zanim poważnie zajął się metalem, rurami, kołami kolejowymi, Interpipe był dealerem gazowej firmy Itera, a w składzie specjalnie utworzonego konglomeratu 'Sojuz' zajmował się importem turkmeńskiego i rosyjskiego gazu.

Grupa finansowo-przemysłowa Interpipe w mniejszym lub większym stopniu kontroluje kilkadziesiąt przedsiębiorstw, głównie - w branży rur i hutnictwie (Nowomoskowski Zakład Rur, Dniepropietroowski Zakład Walcowniczy, Dnieprospiecwuhliwa itp.). Wspólnie z współwłaścicielem grupy Privat Igoriem Kołomojskim - Zakład do produkcji ferrosilikonu w Nikopolu (wcześniej na ten aktyw miliarderzy przez długi czas walczyli między sobą w sądach). Ponadto, pod kontrolą grupy Pinczuka są Zakład naprawy i budowy wagonów w Dnieprze, kanały telewizyjne ICTV, Nowy, STB, M1, gazeta Fakty i Komentarze. W styczniu 2008 roku Wiktor Pinczuk zakończył sprzedaż należącego do niego jednego z największych ukraińskich banków Ukrsoczbank austriackiemu Bankowi Austria.

W 2006 roku Pinczuk zrestrukturyzował grupę Interpipe, tworząc na jej bazie szereg samodzielnych firm i holdingów, których zarządzanie odbywa się na zasadzie funduszu bezpośrednich inwestycji opartego na wspólnej strategii portfelowej. W wyniku restrukturyzacji w 2007 roku Wiktor Pinczuk założył EastOne - grupę inwestycyjno-doradczą do prowadzenia nowych inwestycji i istniejącego portfela aktywów. Portfel zarządzany przez EastOne obejmuje ponad 20 biznesów i szeroko zakrojone projekty, w tym firmę rurkowo-kołową Interpipe, aktywa medialne (kanały telewizyjne STB, Nowy, ICTV, M1, M2, gazeta Fakty i Komentarze, wydawnictwo Ekonomika, wydające gazetę Sprawa, czasopismo InwestGazeta), biznes ubezpieczeniowy – ubezpieczalnia Rosija i inne.

Podczas kampanii prezydenckiej 2004 roku Wiktor Pinczuk był jednym z głównych antybohaterów wystąpień agitacyjnych opozycyjnego kandydata Wiktora Juszczenki. Interpipe (na równi z grupą SCM Rynata Achmetowa) poniosło największe straty w biznesie po dojściu do władzy pomarańczowego obozu. Przedsiębiorstwa które znacjonalizowali ci struktury, największy kombinat hutniczy Kryworiżstal w 2005 roku musiał zgodnie z decyzją sądu być zwrócony do własności państwa. Niemniej jednak, utrata tak znacznej części aktywów nie była w stanie wyrzucić Wiktora Pinczuka z listy najbogatszych Ukraińców.

Żona biznesmena - Ołena Pinczuk (przewodniczy fundacji AntyHIV) - córka byłego prezydenta Ukrainy Łeonida Kuczmy. Według obserwatorów, przedsiębiorca pomnożył swoje bogactwo i stał się bardzo wpływową postacią na Ukrainie w dużej mierze dzięki tak znakomitej pokrewnej linii.

Wiktor Pinczuk dwukrotnie był deputowanym do Rady Najwyższej Ukrainy - w 1998 i 2002 roku. Zasiadał we frakcji partii Praca Ukrainy, którą częściowo finansował. W obu kadencyj brał udział w Komisji ds. Polityki Ekonomicznej, Zarządzania Gospodarką Narodową, Własności i Inwestycji.

Na wyborach parlamentarnych w 2006 roku wspierał kampanię wyborczą partii Vecze (do ogłoszenia przedterminowych wyborów parlamentarnych w 2007 roku, jej przewodziła Inna Bohosłowska). Mimo potężnych wkładów finansowych politycznej sile nie udało się wejść do parlamentu.

Przez amerykańskie fundacje inwestuje w Facebooka i Twittera. W 2012 roku zainwestował około 20 mln dolarów w startupy technologiczne.

Fortuna. Latem 2006 roku w rankingu magazynu Korrespondent zajął drugie miejsce po Rinacie Achmethowej, eksperci oszacowali jego majątek na 3,7 mld dol. W marcu 2007 roku eksperci magazynu Focus obliczyli majątek miliardera na 4,4 mld dolarów. Rok później ten sam magazyn umieścił go na tradycyjnym drugim miejscu z majątkiem w wysokości 10,5 mld dol. W 2008 roku, zgodnie z magazynem Forbes, został najbogatszym Ukraińcem, wyprzedzając Achmetowa.

W 2013 roku zajął 6 miejsce w rankingu najbogatszych ludzi Ukrainy z majątkiem w wysokości 2,150 mld dol.

W 2017 roku w rocznym rankingu strony internetowej Forbs zajął siódme miejsce z 1,1 mld dol, w 2016 roku wszedł do piątki najbogatszych Ukraińców z majątkiem 1,2 mld dol.

Charytatywność. Fundacja nosząca jego imię (Victor Pinchuk Foundation) przekazuje duże sumy na walkę z epidemią HIV/AIDS na Ukrainie, wspiera utalentowaną młodzież, finansuje projekty edukacyjne o Holokauście, realizuje wspólne projekty z fundacją znanego filantropa George'a Sorosa, bierze udział w organizacji prestiżowych forum ekonomicznych itd.

We wrześniu 2006 roku biznesmen i druga jego fundacja - 'Współczesne Sztuka na Ukrainie' - zaprezentowały w stolicy centrum handlowo-rozrywkowe Mandarin Plaza Centrum Sztuki Współczesnej PіnchukArtCentre.

Kolejnym miłosnym zainteresowaniem Wiktora Pinczuka stały się pokazy swoim rodakom legend światowej muzyki. Tak latem 2007 roku na stolicy Majdanie zaśpiewał sir Elton John. W czerwcu 2008 roku wystąpił uczestnik zespołu The Beatles Paul McCartney.

W lutym 2013 roku podpisał The Giving Pledge, zobowiązując się przekazać połowę swojego majątku na cele charytatywne. Dzieciom dał znać, że nie warto liczyć na dziedziczenie.

Nagrody. 18 października 2010 roku w Nowym Jorku w Cipriani Wall Street podczas dziewiątej corocznej ceremonii Enduring Vision (Wizja przyszłości) Wiktor i Ołena Pinczuk otrzymali nagrodę Fundacji HIV/ AIDS Eltona Johna za znaczący wkład w walkę z HIV/AIDS.

Laureat Europejskiej Nagrody Trebbia (Trebbia European Awards) w kategorii 'Wsparcie kultury i sztuki' (2012).

Hobby. Muzyka, teatr, sztuka klasyczna i współczesna, literatura.

Rodzina. Małżonkowie Pinczukowie wychowują córkę Katarzynę oraz syna Ołeny - Romana (z pierwszego małżeństwa). We wrześniu 2011 roku w rodzinie Pinczuków pojawiła się kolejna córka. Przedsiębiorca ma także córkę Marię z pierwszego małżeństwa.

03.11.2023 r.