Wiktor Pinczenik
Data urodzenia: 15.04.1954
Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w miejscowości Smologowice w rejonie irszawskim obwodu zakarpackiego. Ukończył w 1975 roku wydział ekonomiczny Uniwersytetu Lwowskiego im. Franco. W latach 1979-1989 odbył studia doktoranckie na Uniwersytecie Moskiewskim im. Łomonosowa.
Kariera. W latach 1975-1981 był asystentem, w latach 1981-1987 adiunktem, w latach 1987-1989 starszym pracownikiem naukowym, a od 1990 roku profesorem. W latach 1991-1992 był kierownikiem katedry ekonomii i zarządzania gospodarką narodową na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu Lwowskiego.
Od grudnia 1991 roku był deputowanym I kadencji do Rady Najwyższej Ukrainy, członkiem komisji ds. reform ekonomicznych i zarządzania gospodarką narodową.
Wszystkie powiązane materiały
- Rada Ministrów zatwierdziła radę nadzorczą Gazociągów Magistralnych Ukrainy Biznes
Od października 1992 roku do sierpnia 1993 roku był ministrem gospodarki Ukrainy, wicepremierem ds. gospodarczych. Od września 1993 roku był przewodniczącym Ukraińskiego Funduszu Wsparcia Reform.
W marcu 1994 roku Pinczenik po raz drugi został deputowanym do Rady Najwyższej Ukrainy. Członkostwo w parlamencie od października 1994 do sierpnia 1995 roku łączył z funkcją pierwszego wicepremiera. Następnie od kwietnia 1997 roku pracował jako wicepremier.
W październiku 1997 roku Ministerstwo Sprawiedliwości zarejestrowało nowo powołaną partię centrową o charakterze liberalnym Reformy i Porządek (PRP). Na lidera tej siły politycznej został wybrany wówczas były wicepremier Pinczenik.
W latach 1998-2002 działał w Radzie Najwyższej III kadencji. Kierował frakcją PRP - Reformy-Centrum, był członkiem komitetu Rady Najwyższej ds. finansów i działalności bankowej.
W 2002 roku został wybrany do Rady Najwyższej IV kadencji z listy bloku Wiktora Juszczenki Nasza Ukraina (nr 5 na liście), był jednym z inicjatorów powołania tego porozumienia politycznego. Pracował w składzie komisji parlamentarnej ds. finansów i działalności bankowej, pełnił funkcję pierwszego wiceprzewodniczącego frakcji Nasza Ukraina. Podczas 'pomarańczowej rewolucji' aktywnie wspierał opozycyjnego kandydata na prezydenta.
Od grudnia 2005 roku do sierpnia 2006 roku Pinczenik pełnił funkcję ministra finansów w dwóch 'pomarańczowych' rządach - Julii Tymoszenko, a następnie Jurija Jechanurowa.
W wyborach parlamentarnych w 2006 roku PRP wystąpiła w bloku z Partią Obywatelską PORА (nr 1 na liście - znany bokser Vitalij Kliczko). Partia nie zdołała przekroczyć 3-procentowego progu wyborczego. Po porażce w wyborach i odejściu z rządu Pinczenik przez ponad rok pracował w pozaparlamentarnej opozycji.
W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 roku PRP weszła w skład Bloku Julii Tymoszenko. Z ramienia partii mandaty poselskie uzyskali kilku najbardziej uznanych przedstawicieli 'reform'. Wśród nich (po raz piąty) - Pinczenik.
18 grudnia 2007 roku został mianowany ministrem finansów w drugim rządzie Tymoszenko.
17 lutego 2009 roku Rada Najwyższa zatwierdziła złożone przez Pinczenika oświadczenie o rezygnacji z funkcji szefa resortu finansów.
Od stycznia 2011 r. - wiceprzewodniczący rady nadzorczej PAO Ukrsybbank.
Od grudnia 2012 roku do listopada 2014 roku - deputowany Rady Najwyższej Ukrainy VII kadencji z ramienia partii UDAR (nr 7 na liście). Wicelider frakcji UDAR w parlamencie. Członek komitetu Rady Najwyższej ds. polityki gospodarczej. Bezpartyjny.
W chwili wyboru był głównym doradcą dyrektora spółki z o.o. Dystrybucyjna sieć Barvinok.
Od października 2014 roku do sierpnia 2019 roku - deputowany Rady Najwyższej Ukrainy VIII kadencji z ramienia Partii Blok Petra Poroszenki (nr 17). Członek komitetu parlamentarnego ds. budżetu.
Poglądy i oceny. Po wyborach parlamentarnych w 2006 roku i utworzeniu tzw. koalicji antykryzysowej Pinczenik oskarżał rząd Wiktora Janukowycza o niezdolność do powstrzymania wzrostu inflacji i próby upiększania wskaźników makroekonomicznych, a także o ukrycie prawdziwych przyczyn problemów gospodarczych (np. 'nieuzasadnione zewnętrzne pożyczki i spowodowane oczekiwaniami inflacyjnymi, w tym oświadczenia o braku zboża'). Był uważany za zacietrzewionego przeciwnika byłego premiera Mykoły Azarowa.
Reputacja. Honorowy doktor Narodowego Uniwersytetu Kijowsko-Mohylańska Akademia, Tarnopolskiej Akademii Gospodarki Ludowej. Zasłużony ekonomista Ukrainy. Doktor nauk ekonomicznych.
Działalność naukowa. Pinczenik jest autorem kilkuset artykułów. Napisał książki 'Materialne bodźce do podnoszenia jakości pracy' (1985), 'Ceny i jakość produktów przemysłowo-technicznych' (1988), 'Alfabet pełnego rozliczenia gospodarstwa' (1991), 'Konie nie winne, czyli Reformy albo ich imitacja' (1998, 1999).
Rodzina. Pinczenik jest żonaty. Żona Maria - ekonomistka. Polityk ma dwie córki - Olha (1981 r.) i Julia (1989 r.), dwóch synów - Włodzimierz (1993 r.) i Witold (2007 r.).
15.04.2022 r.