Oleksandr Zinchenko

Data urodzenia: 16.04.1957

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodzony w mieście Sławuta w obwodzie chmielnickim. W 1979 roku ukończył Czerniowiecki Uniwersytet Państwowy (fizyk, nauczyciel fizyki). W 1982 roku obronił wcześnie doktorat z fizyki półprzewodników i dielektryków. W 1992 roku ukończył Moskiewską Akademię Nauk Społecznych na kierunku politologia.

Kariera. W latach 1979-1983 Zinchenko pracował jako inżynier na katedrze fizyki teoretycznej Uniwersytetu Czerniowieckiego, studiował w aspiranturze, był młodszym pracownikiem naukowym na tej samej katedrze uniwersyteckiej.

W latach 1983-1992 robił karierę w Komsomole. Rozpoczął jako zastępca sekretarza komitetu uczelnianego LKSMU, a zakończył jako przewodniczący wykonawczy rady koordynacyjnej CK VLKSM w Moskwie. Przedostatnie stanowisko w centralnym komitecie Komsomołu - kierownik działu propagandy i agitacji.

W drugiej połowie 1992 roku był prezydentem Stowarzyszenia Młodzieżowych Inicjatyw.

W latach 1992-1998 - w biznesie. Pełnił funkcje dyrektora LLC Omelta - Mercantile, wiceprezesa AO Balczug, zastępcy głowy przedstawicielstwa firmy Balczug, dyrektora generalnego ZAO Ukraina-Ekspress. W latach 1995-1998 Zinchenko był dyrektorem generalnym ZAO Ukraina niezależna TV-Korporacja (kanału Inter), utworzonego przy jego bezpośrednim udziale.

W latach 1998 i 2002 był deputowanym ludowym Ukrainy. W Radzie Najwyższej III kadencji był przewodniczącym frakcji SDPU(o). W parlamencie IV kadencji był zastępcą przewodniczącego miejsca Włodzimierza Litwina (do stycznia 2005 roku).

Jako poseł w latach 1998-2002 pełnił funkcję honorowego prezesa kanału Inter.

Od stycznia do września 2005 r. Zinchenko sprawował funkcję sekretarza stanu Ukrainy (kierował administracją prezydenta Wiktora Jułczenki).

Po rezygnacji przez kilka miesięcy był wiceprezesem międzynarodowej fundacji charytatywnej 'Ukraińska Rodzina', kierownikiem programu strategii i rozwoju. Następnie został przewodniczącym społecznej organizacji Instytut Strategii i Reform.

Od października 2006 roku jest doradcą prezydenta Ukrainy Jułczenki.

Został odwołany ze stanowiska doradcy głowy państwa 11 kwietnia 2008 roku.

11 lutego 2009 roku Rada Ministrów Timoszenko powołała Zinchenko na stanowisko dyrektora Narodowej Agencji Kosmicznej Ukrainy. Po przejęciu władzy przez rząd Mykoły Azarowa 17 marca 2010 roku złożył rezygnację.

Oceny i opinie. Zinchenko dołączył do grona znanych polityków jeszcze będąc deputowanym SDPU(o) i zastępcą przewodniczącego SDPU(o) Wiktora Miedwiedczuka. Po 'sporze' z kilkoma autorytetnymi socjaldemokratami (jak pisano, jednym z kamienią nieporozumień stał się Inter) i utracie kontroli nad silnym telewizyjnym aktywem podczas wyborów prezydenckich w 2004 roku, zbliżył się do opozycyjnych polityków Julii Timoszenko i Jułczenki. Aktywnie uczestniczył w 'pomarańczowej rewolucji'. Jego przystąpienie do nowego dla niego obozu politycznego potwierdziło przekazanie mu stanowiska sekretarza stanu (analogiczne do obecnego szefa sekretariatu prezydenta).

To właśnie Zinchenko był inicjatorem ostrego konfliktu między drużynami Timoszenko i Jułczenki. 3 września 2005 r. polityk złożył prezydentowi rezygnację. Szef państwa przyjął rezygnację, dziękując mu za pracę. Tego samego dnia odbyła się skandaliczna konferencja prasowa byłego sekretarza stanu, na której ogłosił, że powodem jego odejścia była korupcja i własne interesy łowców premii spośród najbliższego kręgu prezydenta (według Timoszenko - 'кохані друзі'). Głównym celem konferencji, według jednej z wersji, było 'schłodzenie zapału' sekretarza RNBOU Petra Poroszenki, który do tego czasu przekształcił RNBO w poważną alternatywę dla rządu Timoszenko. Jednak na decyzjach personalnych prezydenta ucierpiał każdy: 'кохані друзі', a także 'товариші' Timoszenko.

Po rezonansowej konferencji prasowej Poroszenko i kilku innych członków Nasza Ukraina, wymienionych w oskarżeniach Zinchenki, złożyli przeciwko byłemu sekretarzowi skargi sądowe. Adwokatem Zinchenkiem był prawnik i przyszły poseł z BJuT Andrij Portnow. Oskarżonemu nie udało się udowodnić faktów korupcji.

Na wyborach parlamentarnych w 2006 roku Zinchenko podjął nieudaną próbę dostania się do parlamentu z listy pierwszej, nowo utworzonej Partii Sił Patriotycznych Ukrainy. A w październiku tego samego roku wielu polityków i ekspertów z zaskoczeniem odebrało nowe pojawienie się Zinchenki na Bankowej - tym razem w roli doradcy prezydenta. Od tego czasu był w zasadzie daleki od polityki publicznej. Niemniej niektórzy obserwatorzy zastanawiali się, dlaczego Zinchenko nadal pozostaje wśród doradców głowy państwa, biorąc pod uwagę bliskość byłego sekretarza do Timoszenko oraz konflikt Jułczenko i jego nowego zespołu z tą ostatnią.

Wiele stało się jasne po ogłoszeniu wiosną 2008 roku przedterminowych wyborów do organów władzy stołecznej. Dosłownie na dzień przed ustąpieniem ze stanowiska doradcy prezydenta Zinchenko na międzypartyjnej konferencji Bloku Julii Timoszenko został wpisany w pierwszą piątkę listy pretendentów z BJuT do deputowanych Rady Kijowa. 'Uważam, że nikt nie ma wątpliwości, że Oleksandr Zinchenko... był godnym politykiem, wspaniałym patriotą Ukrainy, a ten człowiek faktycznie potwierdził swoimi czynami, że służy Ukrainie' - powiedziała w związku z tym pierwsza na liście premier Timoszenko.

Działalność naukowa. Opublikował 35 prac naukowych z zakresu fizyki półprzewodników, 15 artykułów na temat teorii ruchu młodzieżowego, 20 prac dotyczących globalnych systemów informacyjnych i roli mediów, 25 artykułów na temat teorii rozwoju współczesnych systemów politycznych.

Odznaczenia. Odznaczony orderem 'Za Zasługi' III stopnia. Akademik Narodowej Akademii Telewizyjnej Ukrainy. Od 2001 roku jest prezydentem Ukraińskiej Wszechstylowej Federacji Sztuk Walki i Sportów.

Rodzina. Polityk był żonaty (żona Iryna - była prezenterka kanału Inter). Pozostały po nim dwie córki - Kateryna (1979 r.) i Ołeksandra (1982 r.).

Hobby. Czytanie książek (wśród ulubionych - 'Jonathan Livingston Seagull' i 'Master and Margarita'), muzyka (klasyka, 'The Beatles'), wschodnie sztuki walki.

Śmierć. 9 czerwca 2010 w wieku 53 lat Ołeksandr Zinchenko zmarł w szpitalu Feofania na nowotwór krwi, z którym walczył od około 10 lat. Pochowany 11 czerwca w Kijowie na cmentarzu Bajkowym.

10.06.2010