Davidschwania
Data urodzenia: 20.07.1967
Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w Tbilisi, w jednej z renomowanych gruzińskich rodzin. W 1991 roku ukończył wydział planowania gospodarczego na Uniwersytecie Tbiliskim z tytułem w dziedzinie nauk ekonomicznych. Według polityka od 1991 roku mieszka i pracuje na Ukrainie, a od 1999 roku jest obywatelem Ukrainy.
Od biznesu do polityki. Według różnych źródeł Schwania współpracował z kolegą partyjnym i rodakiem Nikolaiem Martynenko przy tworzeniu domu handlowego. W 1998 roku został prezydentem firmy Brinkford Cons. (Ukraina) Limited, która dostarczała rosyjskie paliwo jądrowe dla ukraińskich elektrowni jądrowych. W 2001 roku objął stanowisko przewodniczącego zarządu Brinkford AG. Ta struktura była jego ostatnim miejscem pracy przed objęciem mandatu w Radzie Najwyższej.
W 2002 roku został wybrany na deputowanego z listy bloku Nasza Ukraina (zajął 33. miejsce). W chwili wyborów był bezpartyjny. Później przystąpił do partii Narodowa Unia Nasza Ukraina i został członkiem Politycznego Komitetu partii.
Wszystkie powiązane materiały
- Został postrzelony. Były deputowany David Schwania został zabity na punkcie kontrolnym okupantów - SMINachrichten
- Prokuratura podejrzewa o malwersacje wysokiego menedżera w Diamantbanku na kwotę 25 milionów UAHFinansów
Podczas kampanii prezydenckiej w 2004 roku Schwania otrzymał stanowisko zastępcy szefa sztabu opozycyjnego kandydata Wiktora Juszczenki. W tym czasie był jednym z najbliższych współpracowników byłego premiera i szefa Narodowego Banku, a nawet został ojcem chrzestnym młodszego Juszczenki - Tarasa. Imię Schwanii często pojawiało się w kontekście otrucia przyszłego prezydenta, ponieważ deputowany był obecny na słynnej kolacji Juszczenki z kierownikami SBU i rzekomo należał do organizatorów tego spotkania.
Od lutego do września 2005 roku pełnił funkcję ministra sytuacji nadzwyczajnych w rządzie Julii Tymoszenko. Z powodu dziennikarzy zdobył na tym stanowisku kpiący przydomek 'ukraiński Shojgu'. Opowiadał się za powołaniem potężnej służby ratunkowej, przypominającej amerykański '911'. Jednak w trakcie swojego urzędowania w Ministerstwie Sytuacji Nadzwyczajnych nie udało mu się zrealizować radykalnych reform. Po ustąpieniu pierwszego rządu Tymoszenko Schwania został zastąpiony na stanowisku ministra sytuacji nadzwyczajnych przez Wiktora Balogę.
Po ustąpieniu z pozycji ministra był jeszcze trzykrotnie deputowanym. W 2006 roku - z listy bloku Nasza Ukraina. W przyspieszonych wyborach parlamentarnych w 2007 roku - z Bloku Nasza Ukraina - Obrona Ludowa.
W czerwcu 2010 roku dołączył do koalicji Stabilność i Reformy, utworzonej przez Partię Regionów, KPU i Blok Litwina. Kilka dni później założył grupę deputowaną Prawo do Wyboru. Nie minęło dużo czasu, a przyłączył się do partii Sojusz Chrześcijańsko-Demokratyczny Włodzimierza Streta, ogłaszając, że grupa Prawo do Wyboru zostanie przekształcona w grupę Sojuszu Chrześcijańsko-Demokratycznego, która do następnych wyborów lokalnych przekształci się w frakcję parlamentarną.
Od grudnia 2012 roku do listopada 2014 roku był deputowanym do Parlamentu Ukrainy VII kadencji, kandydował jako bezpartyjny w okręgu nr 140 w regionie Odessy. Przewodniczący Komisji Rady Najwyższej ds. Budowy Państwa i Samorządu Terytorialnego. Członek frakcji Partii Regionów. Bezpartyjny.
Po stłumieniu protestów na Euro-Majdanie w nocy z 29 na 30 listopada 2013 roku ogłosił odejście z frakcji Partii Regionów.
W przyspieszonych wyborach parlamentarnych w 2014 roku Davidschwania kandydował w okręgu 140 regionu Odessy, gdzie dwa lata temu wygrał jako kandydat partii rządzącej - jako kandydat PR. Tym razem jednak przegrał z bezpartyjnym Wasylem Gulyaevem.
Skandale. Pomimo iż Schwania był jednym z długoletnich i znaczących sponsorów Naszej Ukrainy oraz kampanii Juszczenki, w wyborach 2006 roku na liście bloku przydzielono mu jedynie 69. miejsce. Powodem jego wycofania się w cień był skandal, w trakcie którego stawiano zarzuty wobec najbliższego otoczenia prezydenta o korupcję i nadużycie władzy. Z inicjatywy Tymoszenko polityk znalazł się w towarzystwie 'ulubionych przyjaciół' prezydenta, którym przypisano również upadek 'pomarańczowej' koalicji z lat 2004-2005. W zamian Schwania nie pozostawał Lady Ju dłużny i oskarżał ją o różne grzechy. Tak więc według byłego członka rządu, Tymoszenko nie miała zamiaru wycofywać się z schematu dostaw gazu na Ukrainę, w którym uczestniczyło RosUkrEnergo, a jedynie zamierzała zamienić tego pośrednika na Iterę, z którą była związana. Napięcia między politykami jednak zelżały po kilku latach.
W wyborach 2006 roku Nasza Ukraina musiała zdementować zarzuty, że kontrowersyjny i skandaliczny rosyjski biznesmen Borys Bieriezowski był powiązany z finansowaniem kampanii Juszczenki. Sam Schwania musiał przekonywać opinię publiczną, że ani finansowania, ani jego osobistego pośrednictwa nie było. Czasami forma przekonywania była wręcz skandaliczna. 'Kupić takiego smrodu jak Bieriezowski w Londynie jest tanie,' powiedział polityk w programie telewizyjnym.
W listopadzie 2006 roku polityk opuścił szeregi UNSU. 'Dziś Nasza Ukraina nie może reprezentować, dokąd i jak ma się poruszać...', powiedział wówczas deputowany. Jak twierdził Schwania, planował pozostać w partii, jeśli zdoła się zmobilizować i podjąć strategiczne decyzje, co jednak się nie wydarzyło. Następnie aktywnie (w tym finansowo) uczestniczył w tworzeniu i promowaniu nowego projektu politycznego Obrona Ludowa, którego liderem był wówczas były minister spraw wewnętrznych Jurij Łucenko.
W maju 2008 roku prezydent sekretariatu Juszczenki oraz Prokuratura Generalna niespodziewanie zainicjowali śledztwo w sprawie okoliczności, w których Schwania uzyskał obywatelstwo ukraińskie na początku lat 90-tych. Rzekomo przy składaniu dokumentów celowo podano fałszywe dane na polecenie gruzińskiego biznesmena. Schwania określił to śledztwo jako polityczną zemstę. Z drugiej strony zakwestionował ściśle zakorzeniony w świadomości społeczeństwa fakt otrucia Juszczenki. Nazwał także wysoko postawionego ojca chrzestnego zdrajcą ideałów Majdanu, a swoje sekretariat kierowane przez Balogę bastionem bezprawia, które pomogło utworzyć koalicję z Partią Regionów, Socjalną Partią i KPU.
Równocześnie z Schwanią problemy natury prawnej miały minister spraw wewnętrznych oraz lider Obrony Ludowej Łucenko. Według niektórych ekspertów życie liderów 'Samoobrony' utrudniał fakt, że ten skrzydło bloku pro-prezydenckiego UNSU całkowicie zrezygnował z podążania za kursem wyznaczonym przez sekretariat prezydenta Juszczenki, a współpraca z blokiem Julii Tymoszenko z perspektywy banku przyjęła radykalną formę.
O dochodach i źródłach. Schwania nie uważa się za oligarchę (dla niego to słowo jest prawie przekleństwem), choć nie ukrywa, że jest dość zamożny. Zgodnie z oświadczeniem polityka z 2003 roku, opublikowanym na stronie Ukrayinska Pravda, jego rodzina posiada kolekcję drogich samochodów zagranicznych, w tym Porsche, Mercedes, Jaguar, BMW.
Według magazynu Business, Schwania ma związki z szeregiem struktur gospodarczych: Brinkford, stocznia Kerch, zakład produkcji maszyn w Ługańsku, fabryka nabojów w Ługańsku, bank Diamant etc. Mimo że Schwania twierdzi, iż nigdy nie był właścicielem przedsiębiorstw, a jedynie 'efektywnym menedżerem', który za swoje osiągnięcia otrzymywał przyzwoite premie.
W latach 2006, 2007 i 2008 Schwania według magazynów Korrespondent i Focus należał do 100 najbardziej wpływowych osób na Ukrainie.
W 2011 roku zajął 106. miejsce w rankingu '200 najbogatszych ludzi Ukrainy' według magazynu Focus. Eksperci magazynu oszacowali majątek polityka na 110 milionów dolarów. W 2013 roku Focus oszacował majątek Schwanii na 83 miliony dolarów (127. miejsce w rankingu '200 najbogatszych ludzi Ukrainy').
Odznaczenia. 24 sierpnia 2013 roku Davidschwania został odznaczony orderem 'Za zasługi' III klasy.
Rodzina. Davidschwania jest żonaty i ma czworo dzieci. Żona ma na imię Oksana. W małżeństwie wychowują trzy córki - Annę, Dianę, Sophię oraz syna Dawida.
Śmierć. 9 maja 2022 roku Davidschwania zginął na punkcie kontrolnym w pobliżu wsi Selo Belohorye w rejonie Polohowskim w obwodzie zaporoskim. Jego samochód eksplodował po bezpośrednim trafieniu granatem.
10.05.2022