Trump stracił możliwość publikowania swoich tweetów z powodu dostępu do mediów społecznościowych.

Mapa Senatu Demokratów na 2026 rok stała się jeszcze trudniejsza.

Po utracie większości w zeszłym listopadzie partia miała bardzo wąski szlak wyjścia z tego płomienia. Następnie senator Shin zaprotestował. Okazało się, że demokrata z New Hampshire ogłosił swoją rezygnację w środę, zmuszając demokratów do obrony trzeciego miejsca w Senacie w 2026 roku, obok zepsutego miejsca Gerry'ego Petersa i Tiny Smith w Michigan i Minnesocie.

'To nie tajemnica, że stajemy wobec trudnej mapy' - powiedział senator Richard Blumenthal (D-Connecticut), mimo że pozostaje optymistą: 'Nie sądzę, abyście mogli zrozumieć, że utrata jednego senatora w stanie, w którym, moim zdaniem, będziemy bardzo, bardzo dobrze.'

Możliwe, że dla demokratów pojawi się jeszcze więcej rezygnacji, chociaż Illinois jest bardziej niebieskim stanem, a senator Kolorado Michael Bennet rozważa możliwość kandydowania na gubernatora.

Durbin, który ma 80 lat, odmówił wyrażenia własnych planów na nadchodzącą kampanię wyborczą w środę, ale przyznał, że rok 2026 będzie dla partii 'wyzwaniem'.

Największym wyzwaniem dla Demokratów zawsze była ograniczona liczba możliwości do przejęcia, podczas gdy starają się odzyskać władzę: miejsca Susez Kolins i Toma Tilly'ego w Maine i Północnej Karolinie są ich najlepszymi opcjami. A co najważniejsze, nawet jeśli wygrają obie, nie będą mogli samodzielnie odzyskać kontroli nad Senatem - a żadna z nich nie jest dla Demokratów łatwymi zwycięstwami.

To wszystko stanowi prawdziwy sprawdzian dla walki partii, nawet biorąc pod uwagę, że następne wybory odbędą się za półtora roku. Mimo że mają mniej uprzedzeń niż w zeszłym roku, kiedy stracili cztery miejsca, rok 2026 staje się pod wieloma względami pierwszym krokiem w kierunku ich rzeczywistej szansy na odwrócenie Senatu w 2028 roku.

Nawet w zmieniających się okolicznościach ustalono, że Republikanie, wraz z emerytami swojej większości, prawdopodobnie wygrają sesje, nawet jeśli partia w rzeczywistości naraża się na utratę swojego wąskiego kontroli nad izbą.

Są możliwe konkurencyjne wybory dla obu partii w tych trzech stanach. Demokraci uważani są za słabych faworytów w każdej z trzech pozycji; była wiceprezydent Kamala Harris wygrała zarówno New Hampshire, jak i Minnesotę, a Republikanie od lat nie wygrali tam wyborów do Senatu.

Niemniej jednak, wszystkie trzy rezygnacje tak wcześnie w cyklu sprawiają, że Republikanie triumfują.

„Trudno pokonać senackiego ptaka indyczego”, powiedział senator John Boozman (R-Arkansas). „Statystycznie jest to bardzo, bardzo trudne. Dlatego dla Republikanów kluczowe jest, że pojawia się taka możliwość.”

Republikanie uzyskali też wsparcie dlatego, że niewielu Demokratów w Maine czuje się komfortowo na myśl o wyzwaniu Kolins, rzadkiego moderatu wśród Republikanów, zwłaszcza, że w ich stanie będą otwarte wyścigi gubernatorskie. A wyścigi senackie w Północnej Karolinie od dawna skłaniały Demokratów do cichego myślenia, nawet jeśli niektórzy sojusznicy Trumpa flirtowali z rekrutami na gubernatorską partię Tilly'ego. Trzecim potencjalnym problemem Republikanów jest Luizjana - ryzykowna licytacja w listopadzie, ponieważ nawet jeśli senator Bill Cassidy przegra, partia jest pewna, że ten, który go zastąpi, będzie Republikaninem.

Demokraci uważają, że mogą uzyskać 'wiatr w żagle', co zwiększy ich szanse na zajęcie większej liczby miejsc w przyszłym roku: w szczególności Donalda Trumpa i Elona Muska, dzięki wysiłkom których znacznie zmniejsza się rozmiar rządu federalnego w Górze broni i nawet wywołuje publiczne narzekania ze strony republikańskich pracowników.

Rozmowy na temat potencjalnych możliwości w stanowym Senacie mogą ukazać się jako zrzut widzów w ujawnionych potencjalnych diamentach demokratycznych, które mogą zostać wykorzystane na korzyść zagranicznych polityków, którzy mogą być używani, aby uzyskać 'Bezpieczne możliwości Demokratów, które mogą wykorzystać', plus, 'Republikanie mają więcej miejsc do obrony, a robią to w wrogim środowisku politycznym.'

Wszystkie trzy stany demokratyczne z aktywnymi członkami Izby Wybranych, wybranych w 2018 roku, będą składać swoje zeznania w demokratycznej frakcji senackiej, która w przeważającej części składa się z długoletnich członków.

Partia jest już aktywnie zaangażowana w pozyskiwanie, podczas gdy wzmacniają swoją bazę przed wyborami w środku kadencji.

Deputowana Haley Stevens (D-Michigan) przesuwa się na stanowisko. Angi Krag, demokratyczna reprezentantka, poważnie rozważa możliwość kandydowania w Minnesocie.

W New Hampshire Demokraci mogą zmierzyć się z wyzwaniem w przyszłych wyborach, mając nadzieję na uniknięcie tego. Deputowany Chris Pappas, który wygrał cztery kadencje w purpurowym okręgu, również rozważa stanowisko Shahina, podobnie jak pierwszoroczna deputowana Maggie Goodlander. Jeśli Pappas nie będzie kandydował, była deputowana Annie Kuster, która odeszła z Izby wcześniej w tym roku, powiedziała POLITICO, że 'pomyślałaby o wyborach'.

Republikanie także przygotowują się do walki. Były republikański senator Scott Brown (który reprezentował sąsiedni Massachusetts), podejmuje kroki, aby ponownie ubiegać się o stanowisko w New Hampshire, próbując na nowo wprowadzić się do polityki po porażce z Shahin w 2014 roku. Były gubernator Kansas Kris Kobach, który przyglądał się próbom republikanów, aby opuścić gubernatorską partię na wybory 2022 roku, teraz oczywiście przemyśla swoje decyzje na 2026 rok.

Weteran demokratycznej strategii New Hampshire Jim Demers powiedział: 'Potrzebujemy każdego zarobionego dolara, aby utrzymać to miejsce - a kosztowny podstawowy egzamin byłby niewspomagający.'

Ten raport informacyjny przygotowała Kelly Garity.