Marzył o zostaniu żołnierzem, aby bronić Ojczyzny. Wspomnijmy Pawła Nowaka.

Każdego dnia o godzinie 9 Ukraińcy oddają cześć wszystkim, których życie pochłonęła wojna rosyjsko-ukraińska. Dziś wspomnimy Pawła Nowaka.

24-letni żołnierz Paweł Nowak zginął, walcząc o niepodległą Ukrainę, 4 października 2024 roku w bitwie na kierunku Charkowskim. O tym poinformowała Rówieńska Rada Miejska.

Paweł Nowak urodził się 1 lipca 2000 roku we wsi Werba w rejonie dubieńskim. Ukończył lokalną szkołę, a następnie uczył się na zawód maszynisty ciepłociągu i ślusarza-mechanika naprawczego sprzętu ruchomego w Zdołbunowskim Wyższym Zawodowym Szkole Transportu Kolejowego.

«Bardzo życzliwy, nigdy nie odmawiał pomocy - nieważne, jak dobrze znał osobę, Paweł zawsze był gotów pomóc. Brat bardzo kochał samochody, zwłaszcza swoje BMW - tak marzył o nim, to była jego perła, skarb. Wkładał w nią swoją duszę, przecież sam ją zakupił, sam ją udoskonalił, bez czyjejś pomocy», opowiada brat Bohatera Jurij.

Gotowość do stania na straży spokoju rodzin przyprowadziła Pawła do Sił Zbrojnych Ukrainy.

«Od najmłodszych lat rodzice nauczyli nas kochać nasz kraj, dlatego oboje marzyliśmy o zostaniu żołnierzami, aby bronić Ojczyzny. Faktycznie marzenie stało się rzeczywistością, gdy tylko Paweł poszedł na służbę zasadniczą do armii - od razu podpisał umowę z Siłami Zbrojnymi. Tak więc faktycznie od lata 2020 roku stał na obronie kraju, jestem także żołnierzem», kontynuuje Jurij.

Służba wojskowa była dla Pawła nie tylko powołaniem, ale życiową sprawą. Wielokrotnie mówił rodzinie, że jest gotów zrobić wszystko, aby jego przyszłe dzieci nie widziały okrucieństw wojny i żyły w pokoju.

Dlatego w składzie Sił Zbrojnych Ukrainy Paweł uczestniczył we wszystkich ważnych wydarzeniach wojny rosyjsko-ukraińskiej: wyzwoleniu Kijowszczyzny, Charkowszczyzny, Chersońszczyzny, obronie Sołedaru, Bachmuta, Kupianska i innych.

Za swoje oddanie narodowi Ukrainy, starszy sierżant Paweł Nowak został odznaczony «Złotym Krzyżem», medalem «Honor, Chwała, Państwo», «Kozackim Krzyżem», nagradzanym pistoletem od Naczelnika GUR MO i zegarkiem od Prezydenta Ukrainy, a także Honorowym Znakiem Sił Zjednoczonych.

24-letni Paweł niezwykle kochał Ukrainę, rodziców i dwóch swoich braci. Broniąc ich, poświęcił swoje życie 4 października 2024 roku w bitwie na kierunku Charkowskim.

Pożegnanie z bohaterem odbyło się 10 października na Placu Niepodległości w Równem. Pochówek obrońcy odbył się we wsi rodzinnej Werba.

«Głównodowodzący» dołącza do minuty ciszy. Czczimy pamięć wszystkich Ukraińców, którzy zginęli walcząc za Ojczyznę. Wspominamy poległych z rąk rosyjskich najeźdźców, zapalamy świece pamięci i kłaniamy głowy w żałobie podczas ogólnokrajowej minuty ciszy, oddając hołd jasnej pamięci obywateli Ukrainy, którzy poświęcili życie za wolność i niepodległość państwa: wszystkich wojskowych, cywilów i dzieci, wszystkich, którzy zginęli walcząc z rosyjskimi okupantami i w wyniku ataku wrogich wojsk na ukraińskie miasta i wsie.