Milo Djukanović

Milo Djukanović - prezydent Czarnogóry

Data urodzenia: 15.02.1962

Milo Djukanović - prezydent Czarnogóry. Lider Partii Socjalistów Czarnogóry. Premier Czarnogóry w latach 1991-1998, prezydent Czarnogóry w latach 1998-2002. Od 2003 do 2006 roku (od 29 lutego 2008 do 29 grudnia 2010 r) - premier Republiki Czarnogóry. Ponownie został premierem 4 grudnia 2012 roku, pełniąc tę funkcję do 2016 roku.

Miejsce urodzenia. Edukacja. Milo Djukanović urodził się 15 lutego 1962 roku w Nikšić, Czarnogóra. Jego ojciec, Radovan, był sędzią, matka - pielęgniarką. Poza Milo w rodzinie była także starsza siostra Ana i młodszy brat Aco. Po ukończeniu szkoły w Nikšiću, Milo rozpoczął studia na Uniwersytecie Czarnogóry w Titogradzie na wydziale ekonomii, które ukończył w 1986 roku z dyplomem ekonomisty specjalizującego się w działalności turystycznej.

Kariera polityczna. W 1979 roku, jeszcze w szkole, Milo Djukanović został członkiem Związku Komunistów Jugosławii. Jego ojciec był wpływowym członkiem tej jedynej legalnej partii. W 1989 roku, w wieku 26 lat, Djukanović został wybrany do CK ZKJ. Wkrótce razem ze swoimi współpracownikami Momirem Bulatoviciem i Svetozarem Marovićem wyparł od władzy w Czarnogórze

'starych struktur', rozpoczynając kampanię tzw. 'antybiurokratycznej rewolucji' przy bezpośrednim wsparciu Slobodana Miloševicia i organów bezpieczeństwa.

Choć formalnie ich triumwirat nie zajmował kluczowych stanowisk, udało im się obsadzić ważne stanowiska państwowe swoimi ludźmi.

Wszystkie powiązane materiały

• Rząd Czarnogóry stracił wotum nieufności i podał się do dymisjiWiadomości
• Prezydent Czarnogóry oświadczył o ataku na niepodległość swojego kraju ze strony Serbii i RFWiadomości

W 1996 r. stał się przeciwnikiem Slobodana Miloševicia, odchodząc od tradycyjnej sojuszniczej ideologii Serbii i Czarnogóry na rzecz idei niepodległości. Za jego prezydentury w 2003 roku Sojuszna Republika Jugosławii przekształciła się w Państwowy Związek Serbii i Czarnogóry, a podczas jego czwartego kadencji premiera Czarnogóra ogłosiła niepodległość (2006 rok), potwierdzoną później w referendum.

Po trzykrotnym pełnieniu funkcji premiera w latach 1991-1998 (1991-1993, 1993-1996, 1996-1998), był prezydentem Czarnogóry (1998-2002) i ponownie premierem (2003-2006). Opuścił stanowisko pod koniec 2006 r., powracając w lutym 2008 r. Jego blok zwyciężył w przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2009 r., zdobywając 51,94% głosów, co zapewniło Djukanoviciowi szóstą kadencję. Złożył dymisję w grudniu 2010 r., po czterech dniach od przyznania Czarnogórze oficjalnego statusu kandydata do przystąpienia do UE.

17 października 2016 r. Milo Djukanović ogłosił zwycięstwo swojej partii (Partii Socjalistów Demokratycznych) w wyborach parlamentarnych: zdobyła 36 z 81 miejsc. Na konferencji prasowej po wyborach potwierdził wcześniej zapowiedziany kurs na przystąpienie Czarnogóry do UE i NATO.

Djukanović jest również od wielu lat przewodniczącym Partii Socjalistów Demokratycznych Czarnogóry (dawniej skrzydłem Czarnogórskiej Partii Komunistycznej Jugosławii), która ma większość w parlamencie kraju od wprowadzenia systemu wielopartyjnego.

26 października 2016 r. przedstawiciel partii socjalistów ogłosił nadchodzącą dymisję Djukanovicia, nie podając przyczyny. 28 listopada 2016 r. na stanowisku premiera zastąpił go Duško Marković.

Od 20 maja 2018 roku - prezydent Czarnogóry.

Próba przewrotu w Czarnogórze. 10 listopada 2016 r. premier Czarnogóry Milo Djukanović oskarżył prorosyjską opozycję o bezpośredni udział w scenariuszu spisku dotyczącego siłowej zmiany rządu w kraju i jego zabójstwa w dniu wyborów. 16 października 2016 roku, w dniu wyborów w Czarnogórze, rosyjscy agenci wywiadu planowali spisek przy wsparciu i błogosławieństwie Moskwy, mający na celu atakowanie parlamentu Czarnogóry i zabójstwo prozachodniego szefa rządu w celu sabotowania planów kraju dotyczących przystąpienia do NATO.

16 października 2016 roku w Czarnogórze aresztowano 20 obywateli Serbii, których czarnogórscy siłacze oskarżają o przygotowywanie zbrojnych ataków na instytucje państwowe, posterunki policji i urzędników po zakończeniu głosowania w wyborach parlamentarnych.

20.09.2023 r.