Bogdan Hubsky

Data urodzenia: 30.03.1963

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodzony w Kijowie w rodzinie wojskowego. Dzieciństwo spędził we Lwowie.

W 1985 roku ukończył wydział cybernetyki Uniwersytetu Kijowskiego im. T. Szewczenki. Doktor nauk fizyczno-matematycznych (1989). Doktor nauk ekonomicznych (dysertacja - 'Procesy inwestycyjne w warunkach globalizacji (metodologia badań systemowych i optymalizacja)', 1998).

Kariera. 1985-1996 r. - inżynier, stażysta-wykladowca, asystent, starszy pracownik naukowy Uniwersytetu Kijowskiego im. T. Szewczenki.

1992-1998 r. - wiceprzewodniczący rady Ukraińskiego Banku Kredytowego, pierwszy wiceprezes Spółki Akcyjnej Klub Piłkarski 'Dynamo' (Kijów), przewodniczący rady dyrektorów Ukraińskiego Przemysłowo-Finansowego Konglomeratu Sławutycz.

1998-2002 r. - poseł Rady Najwyższej Ukrainy III kadencji z ramienia Socjaldemokratycznej Partii Ukrainy (Zjednoczonej). Zastępca przewodniczącego komitetu Rady Najwyższej ds. finansów i działalności bankowej, członek frakcji SDPU(o).

2002-2006 r. - poseł Rady Najwyższej Ukrainy IV kadencji z jednego z okręgów wyborczych obwodu Czernihowskiego. Tę kadencję rozpoczął jako członek frakcji lojalnej wobec prezydenta Łeonida Kuczmy, utworzonej na bazie Bloku 'Za jedną Ukrainę!', a zakończył przystąpieniem, tuż przed kolejnymi wyborami parlamentarnymi, w lutym 2006 r., do frakcji Bloku Julii Tymoszenko. Ponownie był zastępcą przewodniczącego komitetu Rady Najwyższej ds. finansów i działalności bankowej.

2006-2007 r. - poseł Rady Najwyższej Ukrainy IV kadencji z ramienia BYuT. Członek komitetu Rady Najwyższej ds. integracji europejskiej. Członek specjalnej komisji kontrolnej Rady Najwyższej ds. prywatyzacji.

2007-2012 r. - poseł Rady Najwyższej Ukrainy VI kadencji z ramienia BYuT. Zastępca lidera frakcji parlamentarnej BYuT Iwana Kyryłenko. Członek komitetu Rady Najwyższej ds. polityki ekologicznej, gospodarki leśnej oraz likwidacji skutków katastrofy czarnobylskiej.

Hubyśkyj w różnych okresach był członkiem Komisji ds. stabilizacji finansowej przy prezydencie Ukrainy Łeonidzie Krawczuku, zastępcą przewodniczącego Państwowej Komisji ds. organizacji giełdowego rynku rolnego, przewodniczącym komitetu giełdowego Ukraińskiej Giełdy Rolnej, prezydentem Narodowego Stowarzyszenia Giełd Ukrainy, członkiem Państwowej Komisji ds. rozwoju ekonomicznego i społecznego itp.

W wyborach parlamentarnych jesienią 2012 r. startował jako kandydat bezpartyjny w okręgu nr 197 (obwód czernihowski), wybił się na prowadzenie, ale Centralna Komisja Wyborcza nie mogła ustalić w tym okręgu wiarygodnych wyników woli obywateli. W efekcie Rada Najwyższa wyznaczyła ponowne wybory w okręgu nr 197 oraz w jeszcze czterech kontrowersyjnych okręgach.

Poglądy i oceny. W latach 90. Hubśkyj należał do tzw. 'kiełowskiej siódemki' skupiającej znanych i wpływowych liderów SDPU(o), m.in. Wiktora Miedwiedczuka i Hryhorija Surkisa, dobrze 'mieszczących się' początkowo zarówno z prezydentem Krawczukiem, jak i Kuczma. Była to grupa stołecznych biznesmenów i polityków aktywnych w różnych sektorach gospodarki, które do początku lat 2000 zgromadziły wielomilionowe aktywa. Jednym z najbardziej znanych i według mediów dochodowych projektów grupy stał się przemysłowo-finansowy konglomerat Sławutycz. Inny znanym projektem był klub piłkarski 'Dynamo' (Kijów).

W 2003 r. Hubśkyj ogłosił swój odejście od 'zjednoczonych esdeków', a przynajmniej nie był to poważny konflikt czy kłótnia między partnerami. Latem 2004 roku został liderem partii o charakterze centrowym Jedna Ukraina i wkrótce, odpowiednio, frakcji o tej samej nazwie w parlamencie.

Tego samego roku 2004 znalazł się wśród 'umiarkowanych stronników' 'pomarańczowej rewolucji', opowiadających się za ustępstwami opozycji w celu uniknięcia rozlewu krwi i pogłębienia podziałów społecznych. A tuż przed kampanią wyborczą w 2006 r. przeszedł do szeregów Julii Tymoszenko.

W 2010 roku został wykluczony z frakcji BYuT.

Odznaczenia. Laureat Nagród im.N. Ostrowskiego (1987), im.V. Winnyćzenko (2000), Państwowej Nagrody w dziedzinie nauki i techniki (2002).

Działalność naukowa. Autor i współautor ponad 100 prac naukowych, w tym monografii 'Technologie giełdowe rynku' (1997), 'Narodowe interesy w globalnym środowisku konkurencyjnym' (1997), 'Procesy inwestycyjne w globalnym środowisku' (1998), 'Rynek rolny' (1998), 'Stosunki ukraińsko-rosyjskie: aspekt ekonomiczny' (1999).

Rodzina. Polityk żonaty. Ma dwóch synów - Włodzimierza i Witolda.

29.03.2022 r.