Iwan Płusz

Iwan Płusz

Data urodzenia: 11.09.1941

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodzony w miejscowości Borzna w obwodzie czernihowskim. W 1959 roku ukończył technikum rolnicze w Borznie. Później zdobył dyplomy Ukraińskiej Akademii Rolniczej (1967 rok) i Akademii Nauk Społecznych przy KC KPZR w Moskwie (1979 rok). Kandydat nauk ekonomicznych, w 2001 roku obronił pracę doktorską na temat 'Reformowanie relacji ekonomicznych w przemyśle rolno-przemysłowym Ukrainy'.

Kariera w ZSRR... Po ukończeniu technikum Płusz pracował jako brygadzista ogrodniczej brygady sowchozu Chmelewik, agronom kołchozu im. XXI Zjazdu KPZR, kierownik obszaru sowchozu Woikowski (w rejonie baryszewskim na Kijowszczyźnie).

1967-1974 - dyrektor kołchozu im. Kirowa, sowchozu im. Lenina w tym samym rejonie baryszewskim. Następnie - praca w specjalizowanych trustach ogrodniczo-mlecznych sowchozów i Komitecie Obwodowym KPZR w Kijowie. W 1984 roku został przewodniczącym Obwodowego Komitetu Wykonawczego w Kijowie. W latach 1990-1991 pełnił funkcję pierwszego zastępcy przewodniczącego Rady Najwyższej USRR. Pod przewodnictwem Płusza deputowani 16 lipca 1990 roku przyjęli Deklarację o suwerenności Ukrainy.

...i w okresie post-sowieckim. Poseł Ludowy do Rady Najwyższej Ukrainy I-IV kadencji. Dwukrotnie pełnił funkcję przewodniczącego Rady Najwyższej Ukrainy - od grudnia 1992 roku do kwietnia 1994 roku oraz od lutego 2000 roku do maja 2002 roku.

W 1994 roku startował w wyborach prezydenckich na Ukrainie. Zdobył 1,29% głosów wyborców, zajmując szóste miejsce spośród siedmiu możliwych.

Od 2005 roku honorowy przewodniczący Partii Odrodzenia Wsi.

W 2006 roku kandydat na posła z Bloku Kostenki i Płusza. Siła polityczna nie osiągnęła wymaganego trzypunktowego progu wyborczego.

Od maja 2007 roku sekretarz Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy (RBNiO).

Na przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 roku znalazł się w przejściowej części listy (na 23. miejscu) prosowieckiego bloku Nasza Ukraina - Ludowa Samoobrona (NU-NS). W listopadzie otrzymał mandat posła, w związku z czym zrezygnował ze stanowiska sekretarza RBNiO. Zimą 2011 roku odszedł z frakcji NU-NS.

31 marca 2010 roku dekretem prezydenta Ukrainy Wiktora Janukowycza został mianowany radcą prezydenta. 24 lutego 2014 roku dekretem p.o. prezydenta Ołeksandra Turczynowa został zwolniony z tego stanowiska.

Poglądy i oceny. W wyborach prezydenckich w 2004 roku Płusz poparł opozycyjnego kandydata Wiktora Juszczenkę. W czasie 'pomarańczowej rewolucji' był członkiem Komitetu Do Ratunku Narodowego.

W różnych momentach relacje z Juszczenką były określane zarówno jako bardzo bliskie i poufne, jak i dość chłodne.

Mistrz polityki ukraińskiej, już były wygniatacz z wielkiej areny, przeparty przez młodszych i aktywniejszych kolegów, niespodziewanie dla wielu reinkarnował się dzięki kolejnemu kryzysowi politycznemu. Płusz został mianowany prezydentem na stanowisko Sekretarza RBNiO w decydującym dla samego Juszczenki i dla opozycji parlamentarnej moment. Kiedy rozstrzygano: kto wyjdzie zwycięsko z ostrego starcia - szef państwa czy antykryzysowa koalicja, być albo nie być przedterminowymi wyborami parlamentarnymi? Zastąpił na stanowisku Witalija Hajduka, który, według niektórych informacji, nie chciał eskalować konfliktu z grupą 'donieckich', odgrywających w rządzącej większości główną rolę.

Niektórzy członkowie koalicji od razu skojarzyli mianowanie Płusza z rzekomo przygotowywanym w Sekretariacie prezydenta siłowym wariantem rozwoju wydarzeń. Jednocześnie zdaniem obserwatorów, Płusz wniosł znaczący wkład w kompromisowy wynik starcia. W wyniku dialogu Partia Regionów, kierowana przez Janukowicza, zgodziła się na przedterminowe rozwiązanie Rad Narodowych V kadencji i zgodziła się na przeprowadzenie nadzwyczajnych wyborów.

W końcowej fazie wyścigu wyborczego Płusza był rozważany jako jeden z kandydatów na stanowisko przewodniczącego Rady Najwyższej (przy założeniu stworzenia tzw. szerokiej koalicji, obowiązkowymi członkami której mieli być Partia Regionów i NU-NS, a idealnie - plus Blok Julii Tymoszenko). Sam Płusz, w przeciwieństwie do wielu członków swojego bloku, od dawna uchodzi za zwolennika 'szerokości'. I nazywa koalicję nie rozległą ani w inny sposób, ale pro-ukraińską. Nieprzypadkowo odmówił podpisania porozumienia koalicyjnego o stworzeniu 'pomarańczowej' koalicji między NU-NS i BYuT oraz napisania oświadczenia o wstąpieniu do niej. Przy czym, spośród siedmiu niepodpisanych-nunscowców okazał się najbardziej zdecydowany i nieugięty.

4 grudnia 2007 roku jako jedyny spośród 228 członków bloków BYuT i NU-NS Płusz zignorował posiedzenie Rady Najwyższej, na którym odbyło się głosowanie na kandydata na stanowisko przewodniczącego Rady, nunscowca Arsenija Jaceniuka (zdobył 227 głosów). Według przewodniczącego Ludowej Samoobrony Jurija Łucenki, były szef RBNiO przedkładał wyjazd do Doniecka na mecz piłkarski z udziałem szerszeni, Rinata Achmetowa i Borysa Kołesnikowa, wyborowi przewodniczącego parlamentu.

Odzik. Były przewodniczący parlamentu - Bohater Ukrainy (2001 rok). Odznaczony orderami Orderu Czerwonego Sztandaru Pracy, Orderem Honoru, księcia Jarosława Mądrego V- IV st.

Rodzina. Polityk jest żonaty. Ma córkę.

Śmierć. Zmarł 25 czerwca 2014 roku na chorobę nowotworową. Pochowany 27 czerwca na Cmentarzu Bajkowym.

26.06.2014 r.