Iwaczenko Waleryj

Data urodzenia: 30.07.1956

Miejsce urodzenia. Wykształcenie.

Urodził się w Zaporożu. W 1978 roku ukończył Wojskową Akademię Inżynieryjną im. A. Możajskiego (Leningrad). W 1993 roku ukończył Wojskową Akademię im. F. Dzierżyńskiego (Moskwa).

Kariera.

1978-1993 - służba na stanowiskach inżynieryjnych i dowódczych na kosmodromach Bajkonur (Kazachstan) i Plesieck (obwód archangielski, Rosja).

1993-1995 - służba w sztabie dostaw Ministerstwa Obrony Ukrainy.

1995-1996 - szef grupy w Centrum Zarządzania Administracyjnego Strategicznymi Siłami Jądrowymi Ministerstwa Obrony Ukrainy.

1996-2000 - pracownik Zarządu ds. pracy obronno-mobilizacyjnej i organów ścigania Gabinetu Ministrów Ukrainy.

2000-2001 - państwowy ekspert Zarządu ds. aspektów polityki zagranicznej bezpieczeństwa narodowego Kancelarii Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy.

2001-2003 - kierownik działu Państwowej Komisji ds. Przemysłu Obronnego Ukrainy.

2003-2005 - szef Zarządu ds. polityki przemysłu obronnego Sekretariatu Rady Ministrów Ukrainy.

W 2005 roku - zastępca szefa Zarządu polityki przemysłowej Sekretariatu Rady Ministrów Ukrainy.

2005-2007 - zastępca kierownika Głównej Służby Polityki Bezpieczeństwa i Obrony - kierownik departamentu budowy obronnej Sekretariatu Prezydenta Ukrainy.

Od października 2007 do czerwca 2009 - zastępca ministra obrony Ukrainy (Jurija Jechanurowa).

Od czerwca 2009 roku - pierwszy zastępca ministra obrony Ukrainy.

Od czerwca 2009 do marca 2010 - tymczasowo pełniący obowiązki ministra obrony Ukrainy (po rezygnacji Jechanurowa).

Sprawa karna. W sierpniu 2010 roku aresztowany pod zarzutem pomocy w nielegalnej prywatyzacji majątku Ministerstwa Obrony (nadużycie stanowiska służbowego przy podpisywaniu planu sanacji państwowego przedsiębiorstwa Stoczniowego w Feodozji).

12 kwietnia 2012 r. Sąd Rejonowy Pečerski w Kijowie skazał Iwaczenko na pięć lat pozbawienia wolności oraz utratę prawa do pełnienia funkcji publicznych na okres trzech lat. 14 sierpnia 2012 r. Iwaczenkę został uwolniony na mocy postanowienia Apelacyjnego Sądu Stolicy, z rocznym okresem próby. W styczniu 2013 r. otrzymał azyl polityczny w Danii.

Nagrody.

Pułkownik w stanie spoczynku. Odznaczony medalem 'Za zasługi bojowe', Orderem Daniela Halickiego (2006), Orderem Bohdana Chmielnickiego III stopnia (2010).

Stan cywilny.

Żonaty. Ma syna i córkę.

29.07.2022 r.