Angela Merkel

Data urodzenia: 17.07.1954

Angela Dorothea Merkel

- kanclerz Niemiec (2005-2021). Liderka Unii Chadeckiej (2000-2018), liderka opozycji od 2002 do 2005. Merkel jest pierwszą kobietą na stanowisku kanclerza Niemiec.

Miejsce urodzenia. Edukacja. Angela Dorothea Merkel (z domu Kasner) urodziła się w Hamburgu w rodzinie ewangelickiego pastora i nauczycielki. W 1954 roku rodzina przeprowadziła się do Quitzow w NRD, gdzie Angela spędziła swoje dzieciństwo i młodość.

Angela Merkel ukończyła studia na wydziale fizyki Uniwersytetu Lipskiego w 1978 roku i pracowała do 1990 roku jako asystentka naukowa w Instytucie Chemii Fizycznej Akademii Nauk NRD, gdzie w 1986 roku obroniła swoją pracę doktorską z fizyki.

Kariera. Angela Merkel rozpoczęła swoją karierę polityczną po upadku Muru Berlińskiego. Wydarzenia, które miały miejsce pod koniec lat 80. i na początku lat 90. w Niemczech, fascynowały ją. W 1989 roku przystąpiła do organizacji Demokratischer Aufbruch, a rok później została rzeczniczką prasową, a kilka miesięcy później pełniła tę samą funkcję w pierwszym i ostatnim niekomunistycznym rządzie NRD.

Dla rządzącej partii w RFN, Unii Chadeckiej, opuściła Demokratischen Aufbruch i po zjednoczeniu Niemiec została posłanką Bundestagu z CDU. Helmut Kohl był pierwszym przywódcą politycznym Niemiec, który potraktował Angelę Merkel poważnie. „Pociągniesz za sobą kobiety”, powiedział jej kanclerz, gdy powołał ją do rządu jako minister ds. kobiet i młodzieży. Nazwał ją „dziewczyną” i uczynił ją wiceprzewodniczącą CDU. Wkrótce potem została już sekretarzem generalnym CDU. Dziennikarze często nazywali Angelę Merkel „dziewczyną Kohla”.

W 1994 roku została ministrem ochrony środowiska. Jednak w 1998 roku Kohl przegrał wybory i musiał ustąpić miejsca premierowi Bawarii, przewodniczącemu Unii Chrześcijańsko-Społecznej (CSU), Edmundowi Stoiberowi.

Wybuchł skandal korupcyjny, który związany był z działalnością ówczesnego kanclerza Helmuta Kohla (oskarżano go o to, że CDU przyjęła pieniądze od oligarchów dla partii). Cała czołówka niemieckich konserwatystów praktycznie zniknęła w mrokach, a Merkel stanęła na czele ruchu, który zrzucił Kohla z pozycji w partii. W 2000 roku były kanclerz ustąpił z kierownictwa CDU i opuścił Bundestag.

W 1998 roku Merkel została sekretarzem generalnym CDU, a w 2000 roku wybrano ją przewodniczącą partii.

W 2002 roku wystartowała jako kandydatka na kanclerza RFN, jednak zrezygnowała na rzecz premiera Bawarii, przewodniczącego CSU, Edmunda Stoibera. We wrześniu 2002 roku została posłanką Bundestagu RFN.

W wyborach do Bundestagu 22 września 2002 roku koalicja SPD i Zielonych pod przewodnictwem Gerharda Schrödera i Joschki Fischera wygrała nieznacznie. Merkel z tolerancją przyjęła porażkę Stoibera.

W przyspieszonych wyborach do Bundestagu, które miały miejsce 18 września 2005 roku, blok CDU/CSU pod przewodnictwem Angeli Merkel zdobył 35,2% głosów. 12 listopada CDU/CSU i SPD po pięciu tygodniach negocjacji uzgodniły umowę koalicyjną. 22 listopada Merkel została wybrana na kanclerza RFN przez 397 głosów z 611 posłów XVI kadencji Bundestagu.

Angela Merkel została pierwszą kobietą - kanclerzem, a zarazem najmłodszym kanclerzem w historii RFN, mając 51 lat. Była również pierwszym przedstawicielem nowych krajów związkowych na tym stanowisku oraz pierwszym kanclerzem z wykształceniem naukowym.

27 listopada 2006 roku Angela Merkel została ponownie wybrana przewodniczącą swojej partii na kongresie CDU z 93% głosów.

23 września 2007 roku Angela Merkel przyjęła w swoim berlińskim biurze XIV Dalajlamę, co wywołało międzynarodowe kontrowersje.

W grudniu 2013 roku Angela Merkel została po raz trzeci z rzędu wybrana na kanclerza Niemiec.

14 marca 2018 roku Bundestag Niemiec wybrał Angelę Merkel na kanclerza RFN na czwarte kadencję z rzędu.

26 września 2021 roku w Niemczech odbyły się wybory do Bundestagu, Merkel nie ubiegała się o reelekcję. Po wyborach Merkel pozostała na stanowisku kanclerza jako kanclerz tymczasowy.

Poglądy i oceny. Angela Merkel wyznaje w CDU stanowisko centrowe i opowiada się za przekształceniem CDU w „partię ludową”, która stawia na szerokie kręgi wyborcze.

Wprowadziła do programu partyjnego „człowieczeństwo, sprawiedliwe traktowanie wszystkich pokoleń, miłość do narodu i ojczyzny, walka z biurokracją”. Nowa Europa powinna, według jej słów, mieć twarz zwróconą ku wszystkim, w tym małym grupom społecznym i etnicznym.

W polityce zagranicznej Merkel jest znana z popierania amerykańskiej polityki i opowiada się za zbliżeniem do USA. Ponadto opowiada się za „szczególnymi relacjami” i nowym sojuszem z Francją. Wielokrotnie podkreślała, że jest przeciwna przystąpieniu Turcji do UE.

Merkel poparła nałożenie sankcji na Rosję w związku z wydarzeniami na wschodniej Ukrainie. 8 stycznia 2015 roku podczas spotkania z Arseniuszem Jaceniukiem Merkel oświadczyła, że część sankcji przeciwko Rosji zostanie zniesiona dopiero po wdrożeniu porozumień mińskich.