Ada Rohowcewa

Data urodzenia: 16.07.1937

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodziła się w Hłuchowie obwodu sumskiego. W 1959 roku ukończyła Kijowski Instytut Sztuki Teatralnej im. I. Karpenki-Karego.

Kariera. Przepracowała 35 lat (od 1959 roku) w Narodowym Akademickim Teatrze Dramatu Rosyjskiego im. L. Ukrainki (Kijów). Zagrała w filmach studiów filmowych im. A. Dovżenko, 'Mosfilm', 'Lenfilm', im. Gorkiego, Odeskich studiach filmowych, na ukraińskiej i rosyjskiej telewizji. Brała udział w realizacjach radiowych.

Po odejściu z Teatru im. L. Ukrainki występuje z programami koncertowymi i teatrami kameralnymi.

Wszystkie powiązane materiały

• 'Zaplakały wszystkie liście': reakcje Ukraińców na dyktand radiowy odczytany przez Adę RohowcewąLife

Wśród pereł twórczości Ady Rohowcewej - teatralne role Heleny ('Warszawskie melodyjki'), Lesi Ukrainki ('Spodivatysia'), Paoli ('Dama bez kamelii'), Raniewskiej ('Wiszeńka'), Elżbiety ('Święte bestie').

Zagrała w filmach 'Salut, Maria', 'Ujarzmienie ognia', 'Wieczne wołanie', 'Jesienna historia' i wielu innych.

Ada Rohowcewa - profesor, wykładowca katedry lektorów i prowadzących programy telewizyjne Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Kultury i Sztuki. Wykładowca Kijowskiego Instytutu Sztuki Teatralnej im. I. Karpenki-Karego.

Od 1994 do 1997 i od 2007 do 2012 roku pracowała w Kijowskim Teatrze Dramatu i Komedii na Lewym Brzegu Dniepru. W 2016 roku powróciła do teatru z odzyskanym spektaklem 'Wasja musi zadzwonić'.

Od grudnia 2016 jest członkiem Komitet Narodowej Nagrody Ukrainy imienia Tarasa Szewczenki.

Książki. Autorka zbioru poezji 'Modlitwy mojej mamy', książki biograficznej 'Mój Kostiia'.

O sobie. 'Marzeniem mojego życia jest dobrobyt Ukrainy, szczęście dzieci i wnuków. Zasadą życiową jest miłość do ludzi, do natury. Najprzyjemniejsze w pracy jest twórczość, kontakt. W ludziach cenię uczciwość, kulturę'.

Nagrody. Ludowy Artysta ZSRR (1978). Ludowy Artysta Ukrainy. Laureatka Państwowej Nagrody Ukrainy im. T. Szewczenki, Nagrody Związku Działaczy Teatralnych im. M. Zankowieckiej, Nagrody 'Kijowska Pictorial' (dwukrotnie). Laureatka Programu Wszystkoukraińskiego 'Liderzy regionów' (2002). Honorowa obywatelka Kijowa (2007).

Bohater Ukrainy (2007). Odznaczona Orderem 'Za Zasługi' III stopnia, Orderem Księżnej Olgi III stopnia.

Pozycja obywatelska. Bierze aktywny udział w pomocy bojownikom ATO, występuje z koncertami przed żołnierzami ATO, organizowała zbiórkę pieniędzy na szpital dla ukraińskich wojskowych i uzbierała 52 000 na leczenie rannych, za co we wrześniu 2015 w Rosji wszczęto przeciwko niej postępowanie karne. Ogłoszona w Rosji persona non grata. Po aresztowaniu przez Rosję Ołega Sencowa nagrała wideo-apel z wezwaniem do pomocy w uwolnieniu go.

Rodzina. Była żoną znanego aktora Konstantina Stiepankowy (zmarł w 2004 roku). Małżonkowie wychowali córkę Katarzynę (pracowała w Moskwie w teatrze Romana Wiktjuka, od 2007 reżyser Teatru Dramatu i Komedii na Lewym Brzegu Dniepru) i syna Konstantina (pracował w Międzynarodowej Akademii Ekologii).

15.07.2022 r.