Oleksandr Syć
Data urodzenia: 16.07.1964
Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodzony we wsi Dert w rejonie Rokitnowskim obwodu rówieńskiego. W 1986 roku ukończył historyczny wydział im. Wasyla Stefanyka Iwano-Frankiwskiego Państwowego Instytutu Pedagogicznego i uzyskał dyplom nauczyciela historii i wiedzy społecznej, metodyka pracy wychowawczej. W 1999 roku ukończył wydział prawa Uniwersytetu Karpackiego im. Wasyla Stefanyka i uzyskał tytuł prawnika.
Kariera. Od sierpnia 1986 r. do listopada 1987 r. - organizator pracy pozalekcyjnej, pozaszkolnej i nauczyciel historii i wiedzy społecznej w Szkole Średniej w Kamenka, w rejonie Rokitnowskim obwodu rówieńskiego.
W latach 1987-1989 - służba wojskowa. Od maja 1989 do kwietnia 1993 - kierownik filmoteki Szkolnego Oddziału Edukacji w Jaremczu, jednocześnie nauczyciel historii w Szkole Średniej w Mykulińcu i 1 Szkole Średniej w Jaremczu, przewodniczący Rady Przewodniczących Komitetów Zawodowych placówek edukacyjnych miasta Jaremcza.
Od 1991 roku członek Narodowej Organizacji Harcerskiej Ukrainy 'Plast'. W latach 2003-2005 - jej przewodniczący.
Od kwietnia 1993 do września 1994 - instruktor ds. młodzieży w Miejskiej Radzie Wykonawczej w Jaremczu.
Od września 1994 do grudnia 1995 roku Oleksandr Syć był kierownikiem działu szkolnictwa średniego, zastępcą szefa Wydziału Edukacji Departamentu Spraw Humanitarnych Obwodowej Administracji Państwowej w Iwano-Frankiwsku.
W latach 1994-1998 - radny Obwodowej Rady we Frankowski.
Grudzień 1995 - czerwiec 1996 - zastępca szefa, kierownik działu szkolnictwa średniego Wydziału Edukacji Obwodowej Administracji Państwowej.
Czerwiec 1996 - czerwiec 1998 - asystent-konsultant deputowanego Ludowej Rady Ukrainy Romana Kruciuka.
Od czerwca 1998 do września 2000 Oleksandr Syć był doradcą prawny w wydawnictwie Lilija-NV (miasto Iwano-Frankiwsk).
W latach 2000-2001 - asystent na katedrze filozofii Państwowego Technicznego Uniwersytetu Naftowo-Gazowego im. Iwano-Frankiwska. Od sierpnia 2001 - adiunkt na katedrze zarządzania publicznego Państwowego Technicznego Uniwersytetu Naftowo-Gazowego im. Iwano-Frankiwska.
Od maja 2002 do września 2005 roku Oleksandr Syć pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego miasta Iwano-Frankiwsk ds. działalności organów wykonawczych.
Od 2006 roku członek Ukraińskiego Zjednoczenia 'Svoboda'. Członek komitetu politycznego 'Svoboda', zastępca przewodniczącego partii ds. ideologii.
W wyborach parlamentarnych na Ukrainie w 2007 roku był kandydatem na deputowanт Ukrainy z listy 'Svobody'. Zajął piąte miejsce na liście.
25 listopada 2010 roku Oleksandr Syć został przewodniczącym Obwodowej Rady w Iwano-Frankiwsku, uzyskując 68 spośród 114 głosów deputowanych rady obwodu.
W wyborach parlamentarnych w 2012 roku został wybrany deputowanym do Rady Najwyższej Ukrainy VII kadencji z listy partii 'Svoboda' w jednomandatowym okręgu wyborczym nr 83. Po zakończeniu głosowania wygrał, zdobywając 55,81% głosów wyborców. W Radzie Najwyższej został pierwszym zastępcą przewodniczącego Komitetu Nauki i Edukacji.
Od 27 lutego do 2 grudnia 2014 r. był wicepremierem Ukrainy w rządzie Arsenija Jaceniuka.
Przychody. W 2011 roku zgłosił dochody w wysokości 251 633 hrywien.
Odznaczenia. W 2009 roku decyzją rady dysertacyjnej Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Mychajła Drahomanowa uzyskał stopień kandydata nauk historycznych. W 2010 roku decyzją komisji atestacyjnej Ministerstwa Edukacji i Nauki Ukrainy Oleksandrowi Ŝyco został nadany tytuł docenta na katedrze zarządzania publicznego. Autor esejów i badań naukowych dotyczących heroicznej przeszłości Ukrainy, nacjonalizmu i współczesnej polityki. Badacz życia i twórczości Stepana Lenkewskiego.
Rodzina. Oleksandr Syć urodził się w licznej rodzinie. Ojciec Maksim Adamowicz (1925-1993) - mechanik. Matka Ewa Adamowna (1925) - emerytka. żona Halina Wiktorowna (1965) - nauczycielka historii, metodyk wychowania przedszkolnego, kierownik katedry metodycznej kursów ds. edukacji ogólnokształcącej obwodu Iwano-Frankowskiego. Dwoje dzieci: córka Olwia (1987), syn Bohdan (1990), wnuk Marek.
15.07.2022 r.