Tomenko Mykoła

Biografia Mykoły Władymyrowycza Tomenki

Data urodzenia: 11.12.1964

Mykoła Władymyrowycz Tomenko - ukraiński polityk, przewodniczący partii politycznej Rodzinna Ziemia. Ludowy deputowany Ukrainy IV-VIII kadencji. Zastępca przewodniczącego WVR (od 8 lutego do 14 czerwca 2007 roku oraz ponownie od 2008 do 2012 roku). Od 4 lutego do 8 września 2005 roku - wicepremier Ukrainy ds. humanitarnych w rządzie Julii Tymoszenko.

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w wiosce Małe Kaniewce w rejonie Czernobaewskim obwodu czernihowskiego. W latach 1983-1985 służył w armii, przeszedł przez Afganistan. W 1989 roku ukończył Wydział Historyczny Kijowskiego Uniwersytetu im. Szewczenki. W 1992 roku tamże - studia doktoranckie, obronił pracę doktorską na temat 'Problem państwowości w dokumentach programowych i działalności współczesnych partii politycznych Ukrainy: analiza historyczno-polityczna'.

Kariera. W latach 1992-1995 Tomenko pracował jako kierownik katedry nauk politycznych w instytucie zarządzania państwowego i samorządowego przy Kabaninie Ukrainy. Od września 1994 roku - adiunktem katedry politologii Kijowsko-Mohylańskiej Akademii Narodowej, którą po trzech latach objął. Kierował eksperckimi organizacjami społecznymi Instytutu Postkomunistycznego Społeczeństwa i Instytutu Polityki, był wiceprezydentem fundacji Ukraińska Perspektywa. Stał u samych początków ukraińskiej politologii.

W latach 2000-2001 zdążył współpracować z ówczesnym prezydentem Kijowa Ołeksandrem Omelczenką - na stanowisku szefa głównego zarządu prasy i informacji KMA. Nieprzypadkowo, zostając ludowym deputowanym Ukrainy (w 2002 roku), oddał preferencje pracy w komisji WVR ds. wolności słowa i informacji i nawet został wybrany jej przewodniczącym. Był autorem i uczestnikiem szeregu inicjatyw ustawodawczych i społecznych mających na celu pozbawienie ukraińskich mediów cenzury, umocnienia w kraju wolności słowa.

Do Rady Najwyższej IV kadencji Tomenko przyszedł jako członek zarządu partii Reformy i Porządek, wszedł do frakcji Nasza Ukraina i nie dokonał ani jednego przejścia do innych ugrupowań parlamentarnych. W wyborach prezydenckich na Ukrainie w 2004 roku był jednym z najbardziej aktywnych i wyrazistych członków zespołu kandydata opozycjonisty Wiktora Juszczenki, stał się jego zaufanym przedstawicielem w ogólnoukraińskim okręgu wyborczym. Był 'dowódcą polowym' Majdanu, w oczach zwykłych uczestników Pomarańczowej Rewolucji stał się jednym z jej bohaterów. Mówi się, że to właśnie Tomenko wymyślił lub spopularyzował hasła Majdanu 'Wschód i Zachód - razem!', 'Milicja z narodem!', 'Wolności nie zatrzymasz!', a także wprowadził do obiegu słowo 'dajmorda'.

Po zwycięstwie Juszczenki objął stanowisko wicepremiera ds. humanitarnych w rządzie Julii Tymoszenko. We wrześniu 2005 roku, na krótko przed dymisją całego Kabaninu Tymoszenko, Tomenko złożył заявление o rezygnacji z własnej woli. 'Z każdym dniem kompetencje rządu Poroszenki (Petra Poroszenki, który wtedy zajmował stanowisko sekretarza RNB Ukrainy - przyp. red.) rosną, a wpływ na prezydenta tego rządu staje się zewnętrzny', - powiedział oburzony wicepremier na konferencji prasowej.

Po rozłamie w 'pomarańczowych' siłach Tomenko wyszedł ze składu PRP, której lider Wiktor Pynzenyk zachował za sobą stanowisko ministra finansów w następnym 'pomarańczowym' rządzie - Jurija Ehanurova. Wkrótce po dymisji Tomenko przyłączył się do partii Batkiwszczyna, przewodniczonej przez Tymoszenko. Był jednym z liderów kampanii wyborczej Bloku Julii Tymoszenko w wyborach parlamentarnych w 2006 roku, przeszedł i został ludowym deputowanym po №3 liście BYT. W Radzie Najwyższej V kadencji zajmował stanowiska zastępcy lidera frakcji BYT i przewodniczącego komitetu ds. rodziny, polityki młodzieżowej, sportu i turystyki. A w lutym 2007 roku z 340 głosami deputowanych został wybrany na wiceprzewodniczącego Rady Najwyższej. Później, jak większość deputatów BYT i naszonalistów, zgodził się z ideą rozwiązania parlamentu i w czerwcu złożył mandatat ludowego deputata.

W wyniku przedterminowych wyborów parlamentarnych w 2007 roku - ponownie deputowany parlamentu (przeszedł po liście BYT). Wybrany na zastępcę przewodniczącego Rady Najwyższej.

Od grudnia 2012 do listopada 2014 roku - ludowy deputowany Ukrainy VII kadencji z partii Batkiwszczyna (№10 na liście). Przewodniczący komitetu Rady Najwyższej ds. wolności słowa i informacji.

18 czerwca 2014 roku prezydent Ukrainy Petro Poroszenko swoim dekretę powołał Tomenko na swojego planowego doradcę ds. humanitarnych.

Jesienią 2014 roku w przedterminowych wyborach Tomenko przeszedł do Rady Najwyższej z list partii Blok Petra Poroszenki (z №8). Zastępca przewodniczącego frakcji deputackiej BPP (Jurija Lucenko). Zajmuje stanowisko przewodniczącego komitetu Rady Najwyższej ds. polityki ekologicznej, korzystania z zasobów naturalnych i likwidacji skutków katastrofy czernobylskiej.

13 lipca 2015 roku prezydent Poroszenko decyzją uwolnił Tomenko od pełnienia obowiązków planowego doradcy.

2 lutego 2016 roku przewodniczący Rady Najwyższej Włodzimierz Grojsman głosował w sprawie oświadczenia Tomenko o wyjściu z frakcji BPP. Swoją decyzję Tomenko wyjaśniał niezgodą z procesem przyjęcia budżetu państwowego na 2016 rok.

25 marca 2016 roku zjazd partii BPP głosował za pozbawieniem Tomenko mandatu deputackiego, a 29 marca...