Serhij Tulub

Data urodzenia: 13.08.1953

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w Doniecku. W 1976 roku ukończył Politechnikę Doniecką (specjalność - ekonomika i organizacja przemysłu górniczego, kwalifikacja - inżynier górniczy-ekonomista). W 1990 roku ukończył Akademię Nauk Społecznych przy KC KPZR (specjalność - teoria stosunków społeczno-politycznych, kwalifikacja - politolog, wykładowca przedmiotów społeczno-politycznych). Doktor nauk technicznych (2001).

Kariera. 1970-1971 - podziemny chwytak na kopalni 'Kirovska' kombinatu Donieckuhol.

1976-1983 - górnicy mistrz na kopalni im. Skoczinskiego PO Donieckuhol (Donieck), kopalni 'Komunist' PO Szachterskantrazit (Charków), zastępca kierownika działu techniczno-transportowego Charkowskiego komitetu partii Ukraińskiej Komunistycznej Partii.

1981-1983 - instruktor działu przemysłowo-transportowego GorKomPartii w Charkowie.

1983-1986 - główny inżynier, dyrektor kopalni 'Charkiwka' PO Żowtnewugilie.

1986-1990 - pierwszy sekretarz GorKomPartii w Charkowie.

1990-1997 - dyrektor ds. budownictwa kapitałowego PO Żowtnewugilie (Kirovske), dyrektor techniczny, dyrektor generalny PO Szachterskugilie, dyrektor generalny - przewodniczący zarządu państwowej spółki holdingowej Szachterskantrazit (Szachtersk).

1997-1998 - szef głównego zarządu przemysłu węglowego i energetyki Obwodowej Administracji Państwowej Donieckiej, zastępca gubernatora Obwodu Donieckiego Wiktora Janukowycza ds. przemysłu, energetyki, transportu i łączności.

Od czerwca 1998 do grudnia 1999 - minister przemysłu węglowego Ukrainy w rządzie Walerija Pustowoita.

Od grudnia 1999 do czerwca 2000 - minister paliw i energii w rządzie Wiktora Juśczenki.

Od sierpnia 2000 do listopada 2002 - zastępca sekretarza Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy Eugeniusza Marcuka.

Od czerwca 2002 do kwietnia 2004 - prezydent DP NEK Energoatom.

Od kwietnia 2004 do lutego 2005 - minister paliw i energii - prezydent DP NEK Energoatom w pierwszym rządzie Janukowicza.

Od sierpnia 2006 do grudnia 2007 - przewodniczący Ministerstwa Węgla w drugim rządzie Janukowicza.

Dwa razy, w 2006 i 2007 okresie, został deputowanym do Rady Najwyższej Ukrainy (V i VI kadencja) z listy Partii Regionów (PR). W parlamencie VI kadencji pracuje w komisji ds. TKE, polityki nuklearnej i bezpieczeństwa nuklearnego. W wyborach w 2006 roku kandydował jako niezależny kandydat, w przedterminowych wyborach w 2007 roku był już członkiem PR.

Od kwietnia 2010 r. - przewodniczący Czernihowskiej Obwodowej Administracji Państwowej.

7 marca 2014 r. dekretem p.o. prezydenta Ukrainy Aleksandra Turczynowa został zwolniony ze stanowiska głowy Czernihowskiej ODA. 15 marca na jego miejsce wyznaczony został Jurij Tkaczenko.

Regalia. Członek Międzynarodowej Akademii Bezpieczeństwa Życia MSW. Zasłużony działacz nauki i techniki Ukrainy (2003). Odznaczony medalem 'Za pracowitą odwagę' (1986), orderem 'Za Zasługi' III stopnia (1999). Pełny kawaler odznak 'Górnika Chwała' i 'Górnika Odwaga'. Laureat Państwowej Nagrody Ukrainy w dziedzinie nauki i techniki. W 2004 roku uhonorowany tytułem Bohater Ukrainy.

Rodzina. Żona Halyna Olehivna (1956 r.) - ekonomistka MP Enerhoresurs. W polityka dwójka dzieci - córka Władysława (1976 r.) i syn Borys (1983 r.).

12.08.2022 r.