Nikołaj Żulinski

Nikołaj Żulinski

Data urodzenia:

25.08.1940

Miejsce urodzenia. Wykształcenie.

Urodził się w wsi Nowosiłki w rejonie Demidowskim obwodu rówieńskiego. W 1968 roku ukończył Wydział Dziennikarstwa Kijowskiego Uniwersytetu Państwowego im. T. Szewczenko.

Kariera.

1960-1962 - nauczyciel w ósmioletniej szkole w Ozierze.

1962-1963 - pracownik kombinatu wojennoprofokowego obwodu wołyńskiego.

1963-1965 - ślusarz na Elektromaszynowym Zakładzie w Łucku.

1965-1968 - gięciarz na Leningradzkim Stoczni.

1968-1971 - aspirant Instytutu Literatury Akademii Nauk Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.

1971-1973 - młodszy pracownik naukowy w Instytucie Literatury Akademii Nauk Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.

1973-1978 - sekretarz naukowy w Instytucie Literatury Akademii Nauk Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.

1978-1991 - zastępca dyrektora, kierownik działu w Instytucie Literatury Akademii Nauk Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.

1991-1992 - dyrektor Instytutu Literatury Akademii Nauk Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.

Od lutego do października 1992 r. - doradca państwowy Ukrainy ds. polityki humanitarnej.

Od października 1992 do sierpnia 1994 r. - wicepremier Ukrainy w rządzie Łeonida Kućmy, Jewfima Zwiahiłskiego i Witalija Masola.

1994-1998 - poseł do Rady Najwyższej Ukrainy II kadencji.

1998-1999 - dyrektor Instytutu Literatury im. T. Szewczenki Akademii Nauk Ukrainy.

Od grudnia 1999 do maja 2001 r. - wicepremier Ukrainy w rządzie Wiktor Juszczenki.

2001-2002 - dyrektor Instytutu Literatury im. T. Szewczenki Akademii Nauk Ukrainy.

2002-2006 - poseł do Rady Najwyższej Ukrainy IV kadencji. Na początku był członkiem frakcji 'Nasza Ukraina', a w 2006 roku przeszedł do frakcji Partii Przemysłowców i Przedsiębiorców Ukrainy Anatolija Kinacha.

Od stycznia 2006 r. - przewodniczący Narodowej Rady ds. Kultury i Duchowości przy prezydencie Ukrainy.

Od czerwca 2006 r. - dyrektor Instytutu Literatury im. T. Szewczenki Akademii Nauk Ukrainy.

Od grudnia 2006 do listopad 2008 r. - konsultant prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenki.

Działalność twórcza i naukowa.

Żulinski - autor kilku książek: 'Papież życia' (1974), 'Człowiek jako miara czasu' (1979), 'Mężczyzna w literaturze' (1983), 'Zbliżenia' (1986), 'Z zapomnienia - w nieśmiertelność' (1991), 'Wierzę w siłę ducha' (1999), 'Oddech trzeciego tysiąclecia' (2000), 'Ogłosić siebie kulturą' (2001), 'Słowo i los' (2002), 'Duchowe pragnienie utraconej ojczyzny' (2002), 'Ołeh i Ołena Teliha' (2001) i inne. Autor ponad 500 artykułów, recenzji, esejów. Członek Związku Pisarzy Ukrainy od 1977 r.

Odznaczenia.

Odznaczony Orderem 'Za zasługi' III i I stopnia. Laureat Państwowej Nagrody im. T. Szewczenki za książkę 'Z zapomnienia - w nieśmiertelność' (1992). Laureat republikańskiej nagrody im. Bileckiego w dziedzinie krytyki literacko-artystycznej. Laureat Nagrody Fundacji Omeliana i Tetiany Antonowiczów.

Rodzina.

Żona - Halina Stepaniwna (1947 r.), przewodnicząca zarządu spółdzielni kredytowej 'Turbota' przed 2014 r. Zwolniona decyzją Zborowa Spółdzielni Kredytowej z powodu oskarżenia o kradzież ponad 25 milionów hrywien. Przyznała się do winy. 16 września 2013 r. skazana na 5 lat pozbawienia wolności przez Sąd Rejonowy Szewczenkowski w Kijowie (wyrok utrzymano bez zmian 27 stycznia 2015 r.).

Córka - Olesia (1974 r.), prawniczka, dyrektor ds. kontaktów z opinią publiczną w firmie 'Coca-Cola Beverages Ukraine Ltd'.

25.08.2022 r.