Skutki Rewolucji Godności i zemsta Putina – 2: cena zdrady.

Przedstawiciele reżimu putinowskiego coraz częściej twierdzą, że Ukraina powinna być krajem neutralnym. Z ich punktu widzenia oznacza to ograniczenie suwerenności i podporządkowanie polityczno-ideologicznemu kontrolowi Rosji. W 2014 roku Rosja nielegalnie anektowała Krym i okupowała niektóre obszary obwodów Doniecka i Ługańska, kiedy Ukraina była bez bloku. To fakt, który nasi dyplomaci powinni podkreślać przed zachodnimi liderami.

Jednak neutralny status Mołdowy nie przeszkodził Rosji w okupacji Naddniestrza i prowadzeniu wojny hybrydowej przeciwko temu krajowi. Istnieje zagrożenie, że po Ukrainie Rosja skieruje swoją agresję na neutralną Mołdawę.

Dlatego neutralny status Ukrainy może być możliwy tylko pod warunkiem, że zachodni partnerzy staną się jej sojusznikami i zapewnią realne gwarancje bezpieczeństwa. Obecnie naszym zachodnim partnerom odpowiada sytuacja, w której Ukraina znajduje się w strefie szarej i jest buforem, który absorbuje główne uderzenia.

Z punktu widzenia zachodnich polityków konflikt między Rosją a Ukrainą to wojna domowa między rosyjskimi a ukraińskimi barbarzyńcami. Różnica polega na tym, że Ukraina ma być frontem do powstrzymania FR, a sama Rosja stanie się frontem Zachodu do powstrzymania Chin.

Dla amerykańskich polityków najważniejsze jest uniknięcie stworzenia geopolitycznej osi między Rosją, Chinami a 'starą Europą', szczególnie Niemcami i Francją. Działania Putina i wojskowa agresja przeciwko Ukrainie osłabiły wpływy Rosji i Chin w Europie, co wzmocniło geopolityczną pozycję USA.

Kreml próbował powtórzyć iracki scenariusz na Ukrainie, używając agresji jako środka walki ze wszystkim, co związane z Ukrainą - narodem, tożsamością, kulturą. Ale gdyby Rosja nie wrogo nastawiała się do ukraińskiego narodu i zaproponowała im korzystniejsze warunki integracji oraz stworzyła komfortowe warunki życia na terenach okupowanych, mogłaby osiągnąć swoje plany dotyczące Ukrainy.

Śmierć ukraińskich jeńców wojennych w rękach rosyjskich sił świadczy o nieadekwatności rosyjskiego rządu, który ostatecznie własnymi działaniami zniszczył ideę 'bratnich narodów'. Humanitarne traktowanie i stworzenie komfortowych warunków dla jeńców mogłoby zmniejszyć motywację Ukraińców do oporu. Bezzasadne oskarżenia ukraińskich wojowników o zdradę Rosji są nieproduktywne dla Kremla, ponieważ przysięgali wierność Ukrainie, a nie FR.

Kreml przygotowywał się do agresji przeciwko Ukrainie od 2003 roku, dlatego przedstawiciele ukraińskiej elity powinni zadać sobie pytanie, co robili przez ten czas? Dlaczego nie stworzyli projektów z zagranicznymi inwestorami pod gwarancje państwowe, które mogłyby chronić Ukrainę przed rosyjską agresją? Dlaczego ukraińscy politycy nie współpracowali z Chinami przy wdrażaniu projektu 'Jeden pas, jedna droga' przez Ukrainę, co mogłoby poszerzyć potencjał tranzytowy naszego kraju? Dlaczego ukraińska elita nie poparła przeprowadzenia ogólnokrajowego referendum w 2014 roku dotyczącego podpisania Umowy Stowarzyszeniowej z UE, którą wspierała większość społeczeństwa, co pozwoliłoby ustabilizować sytuację polityczną i rozegrać Kreml? Dlaczego ukraińska władza zniosła status neutralności, działając na korzyść propagandy Rosji, twierdząc, że największą przyczyną rosyjskiej agresji jest możliwość przystąpienia do NATO?

Neutralny status nie przeszkodził Finlandii i Szwecji w zostaniu członkami NATO, gdy pojawiły się możliwości. Ukraińska elita powinna była skorzystać z neutralności i stworzyć korzystne warunki dla zagranicznych inwestorów, którzy staliby się obrońcami Ukrainy przed rosyjską agresją. Ale sprzedaje swoją kraj i siebie Rosji i Zachodowi, zmieniając Ukrainę w poligon do gier geopolitycznych.

Prorosyjscy Ukraińcy otrzymali 'wsparcie' ze strony Rosji w postaci zrujnowanych miast i zniszczonej nieruchomości. Prozachodni nastawieni obywatele byli świadkami, jak Zachód przekłada na nas geopolityczną rolę krwawego bufora.

Prorok Szewczenko miał rację, mówiąc o orientacji naszych hetmanów na obce stolice. Powtarzamy te same błędy, wybierając między prozachodnim a prorosyjskim kierunkiem, zamiast wybrać ukraiński prostokąt i pozbyć się kompleksu mniejszości.