Stoltenberg: Powinniśmy było dostarczyć Ukrainie więcej broni przed inwazją Rosji.

Były sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg w wywiadzie dla Financial Times opowiedział o swoim poparciu dla Ukrainy w walce z Rosją i problemach, z jakimi borykał się Sojusz po inwazji Putina.

Jeśli jest coś, czego żałuję i widzę teraz o wiele wyraźniej, to to, że powinniśmy było dostarczyć Ukrainie o wiele więcej wsparcia wojskowego znacznie wcześniej

Stoltenberg przyznaje, że większość sojuszników NATO nie popierała dostarczania Ukrainie broni śmiercionośnej przed inwazją, ale uważa, że doprowadziło to do komplikacji. Podkreśla, że większe wsparcie mogłoby nawet zapobiec inwazji lub utrudnić działania Rosji.

Sekretarz generalny NATO opowiada również o trudnościach we wczesnej fazie wojny, gdy trzeba było równoważyć wsparcie dla Ukrainy i unikać bezpośredniego konfliktu z Rosją.

Oczywiście, były dni i tygodnie, zwłaszcza na początku pełnoskalowej wojny, gdy musieliśmy omawiać i rozstrzygać kwestie tych rosyjskich "czerwonych linii"

Stoltenberg podkreśla, że NATO kontynuowało wsparcie dla Ukrainy pomimo groźb ze strony Putina.

Rzeczywistość jest taka, że jeśli prezydent Putin chce eskalacji z użyciem broni masowego rażenia, może on stworzyć wszystkie niezbędne do tego preteksty. Jak na razie odkrywaliśmy jego blef

W kwestii przyszłej wojny Stoltenberg podkreśla, że po wyborach w USA może pojawić się nowy impuls do znalezienia rozwiązania. Uważa, że może to obejmować próby osiągnięcia postępu zarówno na polu bitwy, jak i w negocjacjach. Były sekretarz generalny NATO podkreśla, że decyzję w tej sprawie powinna podjąć sama Ukraina.

Stoltenberg opowiada także o swoim pierwszym spotkaniu z prezydentem Ukrainy Wołodymyrem Zełenskim w 2019 roku.

Spodobał mi się, ale nie mogłem sobie wyobrazić, że stanie się on liderem wojskowym

Jeśli chodzi o ewentualne przystąpienie Ukrainy do NATO, Stoltenberg wskazuje, że istnieją sposoby rozwiązania tego problemu, nawet jeśli linia frontu nie pokrywa się z międzynarodowo uznawaną granicą. Podkreśla, że przykłady Zachodnich Niemiec i Japonii pokazują, że NATO i USA mogą zapewnić gwarancje bezpieczeństwa, nie obejmując całej terytorium kraju.