Sztuczna inteligencja zastąpi inżynierów wojskowych przy budowie mostów - BI.

Siły zbrojne USA planują stworzenie autonomicznych systemów robotycznych do budowy przepraw w warunkach bojowych. Autonomiczne tratwy będą kierowane przez sztuczną inteligencję i będą mogły autonomicznie łączyć się w miasta, co pomoże chronić życie inżynierów wojskowych.

Jednym z niebezpiecznych typów operacji bojowych jest forsowanie przeszkód wodnych. Konflikt ukraiński pokazał krytyczne znaczenie tego zadania. Dlatego armia USA opracowuje samosterowane systemy pontonowe ze sztuczną inteligencją, które są w stanie autonomicznie formować konstrukcje mostowe.

Autonomiczne systemy pontonowe umożliwią manewrowe przeprawy przez przeszkody wodne bez ryzyka dla personelu. Łączą w sobie nośność i mobilny system w jednym module, co przewyższa istniejące mosty taśmowe. Dzięki temu armia będzie mogła realizować nieprzewidywalne, rozproszone przeprawy przez rzeki, zwiększyć żywotność załogi i zmniejszyć ślad logistyczny.

'Wykorzystanie autonomicznych mostów pływających pozwoli armii na realizację nieprzewidywalnych, rozproszonych przepraw przez rzeki, zwiększając żywotność załogi, usuwając człowieka z jednostki, i zmniejszając ślad logistyczny w porównaniu z ulepszonym mostem taśmowym, który jest obecnie używany, dzięki połączeniu nośności i napędu w jednej jednostce,'

Zagrożenia, przed którymi stają jednostki inżynieryjne, uległy znacznym zmianom. Teraz będą musiały zmierzyć się nie tylko z artylerią i lotnictwem, ale również z precyzyjnymi rakietami, dronami i 'inteligentnymi' amunicjami. Budowa standardowego mostu może trwać do pół godziny, co jest szczególnie niebezpieczne dla inżynierów. 'Przyszła technologia pokonywania przeszkód musi uwzględniać możliwości przeciwnika i wspierać operacje w warunkach śmiertelnego środowiska logistycznego, gdy przeciwnik może atakować cele praktycznie na każdej głębokości na polu bitwy,'

Realizacja projektu przewiduje dwa etapy. Najpierw należy określić optymalne systemy sztucznej inteligencji, czujników i komunikacji. Drugi etap to stworzenie prototypu odpornego na ataki cybernetyczne i zdolnego do działania bez systemów nawigacyjnych.

Eksperci dostrzegają potencjał tej technologii także poza sferą wojskową, od inspekcji rurociągów po badania kosmiczne. Jednak przed twórcami stoi szereg złożonych zadań technicznych, takich jak zapewnienie koordynacji robotów i unikanie ich kolizji w trudnych warunkach.