Oleksandr Hwozdyk

Data urodzenia: 15.04.1987

Oleksandr Serhiyovych Hvozdyk – zawodowy bokser występujący w kategorii półciężkiej (175 lb, 79,4 kg). Brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich (2012), mistrz Uniwersjady (2013) w kategorii do 81 kg. Mistrz USA wagi półciężkiej według NABF (2016-obecnie). Mistrz świata WBC (2018-2019). Zasłużony Mistrz Sportu Ukrainy.

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się 15 kwietnia 1987 roku w Charkowie. Ukończył Narodowy Pedagogiczny Uniwersytet im. Skoworody w Charkowie. Obecnie studiuje w Narodowej Akademii Prawa im. Jarosława Mądrego.

Ojciec wprowadził Oleksandra do sportu. Karierę sportową rozpoczął w 5 klasie, ucząc się kickboksu. Ale po 4 miesiącach treningu kickboksu, przeszedł na boks i od razu wygrał swoją pierwszą walkę. W wieku 10 lat zaczął uczęszczać na zajęcia bokserskie do klubu sportowego 'Metalist', gdzie jego pierwszym trenerem był Oleksandr Wołodczenko.

Kariera sportowa. W 2008 roku Oleksandrowi Hwozdykowi przyszło pierwsze znaczące osiągnięcie, został mistrzem świata wśród studentów.

Od 2009 roku był liderem ukraińskich bokserów w swojej kategorii wagowej, co pozwoliło mu z roku na rok zdobywać złote medale w narodowych mistrzostwach. W 2010 roku Hwozdyk zajął pierwsze miejsce na Pucharze Europy w boksie.

Uczestniczył w dwóch mistrzostwach świata w latach 2009 i 2011, gdzie nie zdobył medali. W 2009 roku w Mediolanie uległ Niemcowi Renemu Krauze tylko pod względem uderzeń (mając równą liczbę punktów). Na mistrzostwach 2011 roku pokonał trzech bokserów w pierwszych walkach, a następnie przegrał w ćwierćfinale z Rosjaninem Jegorem Miechoncewem.

Otrzymawszy licencję na udział w Igrzyskach Olimpijskich w Londynie, doszedł do półfinału w swojej kategorii wagowej. W półfinale przegrał kontrowersyjnie z przyszłym dwukrotnym medalistą złotym z Kazachstanu Adyłbekiem Nijazymbetowem.

Igrzyska Olimpijskie 2012. Na Igrzyskach Olimpijskich w 2012 roku w Londynie Hwozdyk, rozpoczynając od 1/16 finału, kolejno pokonał Michaiła Dovholewca z Białorusi, reprezentanta Nikaragui Osmara Bravo Amadora i Algierczyka Abdelhafida Benchabla. W półfinale Hwozdyk przegrał z bokserem z Kazachstanu Adyłbekiem Nijazymbetowem, któremu przegrał jedynie według decyzji sędziów, uzyskując taką samą liczbę punktów co rywal. Ostatecznie Oleksandr Hvozdyk musiał zadowolić się jedynie brązowym medalem Igrzysk Olimpijskich.

Uniwersjada 2013. Letni Uniwersytet 2013, który odbywał się w Kazaniu, Oleksandr reprezentował Ukrainę w boksie w kategorii wagowej do 81 kg i zdobył złoty medal.

W jednej szesnastej Ukrainiec pokonał Estończyka Aynara Carlssona 3: 0. W ćwierćfinale pokonał Koreańczyka Kima Hyong-Kyu ze stosunkiem 2: 1. W półfinale zawodnik spotkał się z Białorusinem Michailem Daugiauławcem, którego pokonał ze stosunkiem - 3: 0. Złoty medal zdobył bez walki - z powodu kontuzji Rosjanina Dmitry Bivol, walka się nie odbyła.

World Series of Boxing. Wziął udział w drugim sezonie World Series of Boxing (WSB) w latach 2011–2012, walcząc w barwach rosyjskiego zespołu 'Dynamo Moscow'. Rozegrał cztery walki i wygrał wszystkie.

W 2012 roku, po Igrzyskach Olimpijskich, dołączył do nowo powstałej ukraińskiej drużyny 'Ukraińskie Atamany' i wziął udział w trzecim sezonie Półprofesjonalnej Ligi Boksu. 11 stycznia 2013 roku miała miejsce walka z udziałem Hwozdyka w trzecim sezonie. Oleksandr pewnie pokonał punktami swojego rywala w ramach meczu kwalifikacyjnego między zespołami grupy 'Ukraińskie Atamany' a zespołem 'Brytyjskie Lwy Serca' z Wielkiej Brytanii. 8 lutego pokonał Litwina Vitalijusa Sibasiusa, walczącego w barwach włoskiego zespołu 'Włoski Grom'. W półfinale w ciężkim pojedynku pokonał Algierczyka Abdelhafida Benchablu. W finale znokautował boksera z Iranu, Ehsana Ruzbahaniego.

Kariera zawodowa. W lutym 2014 roku udał się do USA i podpisał kontrakt z firmą promocyjną Top Rank, z którą rok wcześniej zaczął współpracę Wasyl Łomaczenko.

12 kwietnia 2014 roku Hwozdyk stoczył debiutancką walkę wśród zawodowych bokserów w Las Vegas w stanie Nevada na gali w przedbiegach walki Pacquiao - Bradley.

9 kwietnia 2016 roku znokautował we 2. rundzie byłego pretendenta do tytułu mistrza świata w kategorii półciężkiej Francuza Nadjiba Mohammedi.

23 lipca 2016 roku znokautował w 6. rundzie byłego pretendenta do tytułu mistrza świata w kategorii półciężkiej Amerykanina Tommy'ego Karpensi.

19 listopada 2016 roku pokonał byłego pretendenta do tytułu mistrza świata w kategorii półciężkiej Malawijczyka Isaaka Chilembę. Hwozdyk był bardziej aktywny i celniejszy od swojego rywala. Po 8. rundzie Chilemba odmówił kontynuowania walki, powołując się na złamanie ręki.

17 marca 2018 roku spotkał się z Francuzem Mehdim Amarem w walce o wakujący tymczasowy tytuł mistrza świata WBC w kategorii półciężkiej. Walka trwała pełne 12 rund. Hwozdyk wygrał na punkty.

1 grudnia 2018 r. Oleksandr Hwozdyk zdobył tytuł mistrza świata według WBC w kategorii półciężkiej, wysyłając w nokaut w 11. rundzie ciężki pojedynek trwający 12 rund Kanadyjczyka hamajdniczego pochodzenia Adonisa Stevensona, który posiadał ten tytuł przez pięć lat.

W sierpniu 2019 roku zawarto porozumienie o unifikacyjnej walce między mistrzem WBC Ołeksandrem Hwozdykiem i mistrzem IBF Rosjaninem Arturem Beterbievem. Walka odbyła się 18 października 2019 roku w Filadelfii. Hwozdyk stracił swój pas, przegrywając z Beterbievem technicznym nokautem.

9 czerwca 2020 roku ogłosił zakończenie kariery.

15.04.2022 r.