Jarosław Suchy

Data urodzenia: 26.03.1951

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w wiosce Oreszkowce w rejonie husiatyńskim obwodu tarnopolskiego. W 1974 roku ukończył Uniwersytet Lwowski im. I. Franka na specjalności historia, uzyskując kwalifikację historyka, nauczyciela historii i nauk społecznych.

Kariera. 1968-1969 - ślusarz zakładu naprawy pojazdów w Czortkowie na Tarnopolszczyźnie.

Po ukończeniu uczelni i służby wojskowej, w latach 1976-1978 pracował jako instruktor, kierownik działu organizacyjnego komitetu rejonowego Komsomołu w Tarnopolu.

1988-1991 - instruktor, kierownik sektora, zastępca kierownika, sekretarz obwodowego komitetu Komunistycznej Partii Ukrainy w Tarnopolu, pierwszy sekretarz Komitetu Miejskiego KPU w Tarnopolu.

1991-1995 - dyrektor sanatorium 'Horyzont' w Ałuszcza.

1995-2000 - zastępca dyrektora generalnego Zakładów Lotniczych 'Motor Sicz' w Zaporożu Vyacheslava Bogusławowa, odpowiedzialny za kontakty z władzami i organizacjami społecznymi. Motor Sicz to duże przedsiębiorstwo budowy maszyn, specjalizujące się w produkcji silników lotniczych i śmigłowcowych, turbin gazowych i elektrowni wiatrowych itp.

Od 2000 roku Suchy jest deputowanym do Rady Najwyższej Ukrainy V-VII kadencji. W różnych okresach swojej karierzy deputowany należał do frakcji SDPU(o) wiktora Miedwiedczuka, Partii Pracy Ukrainy Serhija Tihipki i Partii Ludowo-Demokratycznej Walerego Pustowojtenki. W czasie pierwszych wyborów był bezpartyjny.

Od lipca 2005 roku (Rada Najwyższa IV kadencji) - stały członek frakcji Partii Regionów. Obecnie jest członkiem Partii Regionów i Rady Politycznej partii Wiktora Janukowycza.

Przez wszystkie kadencje pracował w komitecie Rady Najwyższej do spraw polityki społecznej i pracy. Po przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 pełnił funkcję wicenaczelnego komitetu.

Podczas VII kadencji Rady Najwyższej - pierwszy wiceprzewodniczący komitetu ds. polityki socjalnej i pracy, członek komisji liczącej Rady Najwyższej. Do parlamentu dostał się z okręgu jednomandatowego nr 74 w obwodzie zaporoskim z ramienia Partii Regionów.

6 kwietnia 2010 roku postanowieniem prezydenta Ukrainy Wiktora Janukowycza został mianowany przewodniczącym obwodowej administracji rządowej w Tarnopolu. Jednak już 16 czerwca zrezygnował z własnej woli.

16 stycznia 2014 roku głosował za 'ustawami dyktatorskimi' - pakietem antydemokratycznych ustaw, które znacznie ograniczały prawa obywateli i wolność słowa.

24 stycznia 2014 roku napisał oświadczenie o wyjściu z frakcji Partii Regionów w Radzie Najwyższej w odpowiedzi na działania władzy wobec protestujących na Majdanie. Jednak już następnego dnia wycofał oświadczenie, twierdząc, że został zmuszony do napisania go pod presją grupy nieznanych osób.

Poszukiwany. Według danych z 13 czerwca 2018 roku jest poszukiwany na całym Ukrainie w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa, przewidzianego w art. 364 ust. 2 art. 366 ust. 2 Kodeksu Karnego Ukrainy. Zaginął 26 lutego 2015 roku.

Działalność społeczna. Od 1996 roku jest członkiem Fundacji Kultury Ukrainy.

Rezultaty. Kandydat nauk historycznych, docent, doktor filozofii. Zasłużony Pracownik Przemysłu Ukrainy (2001). Uhonorowany honorowym listem Kancelarii Rady Ministrów Ukrainy, honorowym listem Rady Najwyższej Ukrainy, orderem 'Za Zasługi' III stopnia.

Rodzina. Żona Ludmiła Iwanowna (urodzona w 1951 roku w Gniwaniu na obwodzie winnickim) - emerytka. Para ma dwie córki - Oksana (ur. 1975 r., w małżeństwie nosi nazwisko Połotniańko) i Anna (ur. 1980 r., kierownik biura w Zakładach Lotniczych 'Motor Sicz').

24.03.2022 r.