Tabacznik Dmitrij

Tabacznik Dmitrij

Data urodzenia: 26.11.1963

Dmitrij Włodimirowicz Tabacznik - minister edukacji i nauki Ukrainy (2010-2014).

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w Kijowie. W 1986 roku ukończył wydział historyczny Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. T.G. Szewczenki. Doktor nauk historycznych, profesor, członek rzeczywisty Akadamii Nauk Prawnych Ukrainy.

Kariera. Działalność zawodową rozpoczął jako kopista, restaurator w Centralnym Państwowym Archiwum Filmowo-Fotograficznym Ukrainy.

Wszystkie powiązane materiały

  • SBU: Były minister edukacji Tabacznik współpracuje z FSB i sojusznikiem Kadarowa
  • Nieruchomości, ziemia i pieniądze: SBU aresztowała mienie Tabacznik na ponad 2 mln $
  • SBU postawiła Tabacznikowi zarzuty

W latach 1986-1990 - student doktorancki, młodszy pracownik naukowy Instytutu Historii Akademii Ukrainy.

W latach 1991-1992 - starszy doradca, główny doradca sekretariatu komisji Rady Najwyższej Ukrainy do spraw młodzieży, kultury fizycznej i sportu.

W latach 1992-1993 - kierownik biura prasowego Rady Ministrów Ukrainy, rzecznik Rządu - szef Głównego Zarządu Informacji i Kontaktów z Prasa i Środowiskiem Publicznym.

W latach 1993-1994 - pierwszy wiceprzewodniczący Komitetu Państwowego Ukrainy ds. Prasy, Wydawnictw i Dystrybucji Książek.

Pierwszą w kolejności najwyższych stanowisk rządowych była funkcja szefa Administracji Prezydenta Ukrainy, którą Tabacznik pełnił przez dwa lata (wcześniej - jesienią 1994 roku - kierował sztabem wyborczym Leontija Kuczmy). W tym czasie stał się znanym i dość doświadczonym politykiem. Opinia 'wszechmocnego Dima' (tak go nazwali za zdobyte wpływy polityczne) w różnych kwestiach dla głowy państwa odgrywała niebagatelną rolę. Ponadto, do 1997 roku Tabacznik był członkiem Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony, Komisji Konstytucyjnej, kierował szeregiem organów doradczych i konsultacyjnych przy prezydencie.

Po dymisji w 1997 roku ze stanowiska szefa kancelarii prezydenckiej jeszcze przez rok pracował jako doradca głowy państwa. W 1999 roku był jednym z liderów kampanii wyborczej Kuczmy, ubiegającego się o reelekcję.

W latach 1998-2003 - deputowany parlamentu III i IV kadencji. Równocześnie zajmował stanowisko głównego pracownika naukowego działu mniejszości narodowych Instytutu Stosunków Narodowych i Politologii Naukowej Akademii Nauk Ukrainy. W pierwszym rządzie Wiktora Janukowycza (od listopada 2002 roku do lutego 2005 roku) otrzymał zaufanie do nadzorowania sfer społecznych i humanitarnych na stanowisku wicepremiera. Po pomarańczowej rewolucji i dymisji Tabacznik zostaje dyrektorem organizacji społecznej Narodowy Instytut Ekspertów Ukrainy, wiosną 2006 roku - deputowanym Rady Najwyższej Autonomicznej Republiki Krym (przeszedł po liście bloku Za Janukowycza!).

Na wyborach prezydenckich w 2004 roku zaciekle walczył o zwycięstwo Janukowycza. Cóż, jak i na wyborach parlamentarnych w 2006 roku - za niego i przewodzoną przez niego Partię Regionów. Ta lojalność wraz z innymi zaletami 4 września 2006 roku ponownie doprowadziła Tabacznika do rządu lidera 'regionów' - ponownie na stanowisko wicepremiera ds. humanitarnych.

Na przedterminowych wyborach parlamentarnych we wrześniu 2007 roku stał się deputowanym VI kadencji od PPR. Zrezygnował z funkcji w związku z przejściem na stanowisko ministra edukacji i nauki w rządzie Nikołaja Azarowa, powołanym w marcu 2010 roku po zwycięstwie Janukowycza w wyborach prezydenckich. 9 grudnia 2010 roku stanął na czele Ministerstwa Edukacji i Nauki, Młodzieży i Sportu, które powstało w wyniku optymalizacji systemu centralnych organów władzy.

28 lutego 2013 roku prezydent Janukowycz zreorganizował Ministerstwo Edukacji i Nauki, Młodzieży i Sportu oraz Państwową Służbę Młodzieży i Sportu, tworząc Ministerstwo Edukacji i Nauki oraz Ministerstwo Młodzieży i Sportu. Tabacznik pozostał szefem pierwszego, drugie objął Rawil Safiullin.

27 lutego 2014 r. Rada Najwyższa odwołała Tabacznika z pozycji szefa MON, mianując na jego miejsce rektora Kijowsko-Mohylańskiej Akademii Siergieja Kwita (w rządzie Arsenija Jaceniuka).

Członek Rady Politycznej Partii Regionów do 29 marca 2014 roku.

Sanctions. 5 marca 2014 Rada Unii Europejskiej ogłosiła zablokowanie środków odwołanego z urzędu prezydenta Ukrainy Wiktora Janukowycza i 17 osób z grona byłych urzędników i bliskich Janukowyczowi, podejrzewanych o nielegalne wykorzystywanie funduszy budżetowych. Dmitrij Tabacznik również znalazł się na tej liście.

25 maja 2015 roku Prokuratura Generalna Ukrainy postawiła Tabacznikowi zarzuty dotyczące malwersacji w sprawie nielegalnego przywłaszczenia 2,76 miliona hrywien przez kierowników dwóch podlegających Tabacznikowi instytucji: Instytutu Innowacyjnych Technologii i Utrzymania Edukacji oraz państwowego wydawnictwa 'Oświata'.

6 czerwca 2015 roku UE opublikowała decyzję o przedłużeniu sankcji przeciwko Dmitrijowi Tabacznikowi o kolejne dziewięć miesięcy.

W lipcu 2015 roku Służba Bezpieczeństwa Ukrainy ogłosiła Tabacznika w poszukiwaniu, oskarżają go o kradzież mienia państwowego w szczególnie dużych rozmiarach (cz. 5 art. 191 Kodeksu Karnego Ukrainy).

30 czerwca 2016 roku Sąd Rejonowy w Peczersku w Kijowie zajął zarówno środki pieniężne i metale szlachetne znajdujące się na kontach bankowych Dmitrija Tabacznika, jak i same konta bankowe, otwarte w Oschadbanku.

23 listopada 2022 roku SBU zadeklarowała, że jej śledczy zebrali dowody popełnienia przestępstw przeciwko podstawom bezpieczeństwa narodowego Ukrainy Dmitrijem Tabacznikem. Ustalono, że były regionalista po szerokim inwazji RF aktywnie 'doradza' kierownikom rosyjskich administracji okupacyjnych w obwodach chersońskim i zaporoskim.

W 2023 roku pozbawiony ukraińskiego obywatelstwa.

Poglądy i oceny. Nazywa się go 'typowym przedstawicielem epoki Kuczmy'. Przypisuje mu się typowe dla tamtych czasów wykorzystywanie praw telekomunikacyjnych, intryg politycznych, walkę o kontrolę nad 'dostępem do ciała Daniłycza'. Interesuje się jego osobistą definicją 'kuczmiźmu': '...To politycznie stabilny reżim z elementami autorytaryzmu, charakteryzujący się skutecznym reformowaniem i wysokimi tempami wzrostu gospodarki oraz gwarancjami społecznymi, które zapewniły formowanie i postępowe rozwijanie społeczeństwa obywatelskiego przez dziesięć lat i przekształciły Ukrainę z państwa de jure w państwo de facto'.

Tabacznik opowiada się za rozszerzeniem praw języka rosyjskiego na Ukrainie, jest jednym z zagorzałych przeciwników przystąpienia kraju do NATO. W wojnie pomiędzy prezydentem Wiktorem Juszczenką a rządzącą 'antykryzysową' koalicją zajmował wyraźnie pro-koalicyjną i pro-premierowską pozycję.

W kwietniu 2008 roku, po ogłoszeniu przedterminowych wyborów burmistrza Kijowa oraz radnych Kijowskiej Rady, prezydium Partii Regionów postanowiło wystawić do walki o stanowisko burmistrza stolicy właśnie Tabacznika. Do tego momentu najbardziej prawdopodobną kandydaturą od PPR był deputowany-regionalista Wasilij Horbał. Według słów kolegi partyjnego Andrieja Kliujewa, Tabacznik - 'bardzo inteligentny, wykształcony, wystarczająco wykwalifikowany człowiek i godny kandydat'. Niemniej jednak, wkrótce ten kandydat-regionalista zrezygnował.

Skandale. W trakcie kadencji Tabacznik wielokrotnie stawał się postacią głośnych skandali. Wśród nich jest historia związana z próbą opublikowania w gazecie Użytkowaj Kuriers (razem z ministrem Kancelarii Ministra Anatolijem Tołstochołowem) postanowienia CIK o zwycięstwie Janukowycza w wyścigu prezydenckim. Inny przypadek dotyczy zniknięcia unikalnych dokumentów z państwowego archiwum we Lwowie. Jeszcze inny - wątpliwej ogólnoukraińskiej akcji społecznej 'Zior' dotyczącej darmowego rozdawania weteranom wojny taniemu produkowanej w Chinach okularom. Niemniej jednak, żaden ze skandali nie przyniósł prawnych konsekwencji dla Tabacznik.

Odznaczenia. Odznaczony orderami Jarosława Mądrego V klasy i Bohdana Chmielnickiego III klasy, 15 orderami i 8 medalami państw obcych. Zasłużony działacz nauki i techniki Ukrainy.

Autor i współautor kilku setek prac naukowych z zakresu historii Ukrainy, politologii, historii wojskowej i politycznej, książek o tematyce społeczno-politycznej.

Rodzina. Żonaty. Żona - Tatiana Nazarowa - aktorka Narodowego Teatru Dramatu Rosyjskiego im. L. Ukrainki.

Hobby. Wśród zainteresowań - kolekcjonowanie starych nagród i innych rzadkich przedmiotów, malarstwo, teatr.

06.11.2023 r.