Aleksander Łukaszenko

Data urodzenia: 30.08.1954

Aleksander Grigoriewicz Łukaszenko - prorosyjski białoruski polityk, przywódca państwowy i wojskowy, de facto - prezydent Białorusi i najwyższy dowódca sił zbrojnych Białorusi od 20 lipca 1994 roku. Po wyborach w 2020 roku jego legitymacja nie jest uznawana przez Unię Europejską, USA, Wielką Brytanię, Kanadę, Ukrainę i szereg innych krajów od 23 września tego samego roku.

24 lutego 2022 roku, po rozpoczęciu rosyjskiej inwazji na Ukrainę, udostępnił teren Białorusi rosyjskim żołnierzom jako punkt wyjścia do ataku na Ukrainę i ostrzału rakietowego, co de facto wciągnęło Białoruś w wojnę. Wcześniej rosyjskie wojska już przebywały na terytorium Białorusi, oficjalnie 'na ćwiczeniach wojskowych'.

Miejsce urodzenia. Wykształcenie. Urodził się w osadzie Kopyss w rejonie Orsza w obwodzie witebskim. Dorastał bez ojca.

Wszystkie istotne materiały

• Ukraińcy mniej ufają Dudzie i Erdoganowi niż w zeszłym roku. Sandu - wręcz przeciwnie: badania
• Łukaszenko spotkał się z Xi Jinpingiem w Chinach - zdjęcia, wideo
• Prezydenci Litwy, Łotwy i Polski odmówili zrobienia 'zdjęcia rodzinnego' z Łukaszenką - LRT

W 1975 roku ukończył historię na pedagogicznym instytucie w Mohylewie z dyplomem 'nauczyciel historii i nauk społecznych'. W 1985 roku ukończył Białoruską Akademię Rolniczą (ekonomista sektora rolnego).

Kariiera. Po służbie wojskowej pracował w organizacjach Komsomołu i Partii, w gospodarczych stanowiskach w przedsiębiorstwach branży budowlanej i sektora rolnego Białoruskiej SRR.

Od 1977 do 1994 roku był sekretarzem komitetu Komsomołu w sklepie spożywczym Mohylewa, wiceprzewodniczącym kołchozu 'Udarnik' w rejonie Szklow w obwodzie mohylewskim, wice dyrektorem kombinatu budowlanego w Szklowie, sekretarzem komitetu partyjnego kołchozu Lenina i dyrektorem gospodarstwa państwowego 'Gorodets' w rejonie Szklow.

W 1990 roku Aleksander Łukaszenko został posłem Najwyższego Sowietu BSSR. Był jedynym posłem, który głosował przeciwko ratyfikacji Porozumienia z Białowieży, które zniosło Związek Radziecki. W 1993 roku kierował tymczasową komisją parlamentarną ds. walki z korupcją, powołaną w celu zbadania działalności handlowej struktur handlowych w organach władzy.

10 lipca 1994 roku po raz pierwszy został wybrany na prezydenta Republiki Białoruś. Otrzymał ponad 80% głosów. Wyprzedził pięciu rywali (w tym przewodniczącego Najwyższego Sowietu Stanisława Szuszkiewicza, który wraz z Borysem Jelcynem i Leonidem Krawczukiem zlikwidował ZSRR i utworzył WNP).

Na zainicjowanych przez Aleksandra Łukaszenkę referendum ludowych w latach 1995 i 1996 podjęto decyzje o uznaniu języka rosyjskiego za język państwowy, o integracji gospodarczej z Rosją, o wprowadzeniu nowych symboli państwowych, o prawie prezydenta do rozwiązania parlamentu w przypadku naruszenia konstytucji oraz o przyjęciu projektu konstytucji prezydenta.