Obrońca Kijowszczyzny, żołnierz Trzeciej Brygady Szturmowej. Przypomnijmy sobie Andrieja Czumaka.

Każdego dnia o 9 rano Ukraińcy pamiętają o wszystkich, którzy zmarli w rosyjsko-ukraińskiej wojnie. Dziś wspominamy Andrieja Czumaka.

13 lutego 2025 roku życie Andrieja Czumaka zakończyło się w stołeczny szpitalu po dwutygodniowej walce ze śmiercią po poważnym zranieniu na froncie. O tym poinformowała Rada Miejska w Obuchowie.

Andriej CzumaK urodził się 13 czerwca 1979 roku w Kijowie. Spędził dzieciństwo i młodość w stolicy. Ukończył szkołę nr 235. Wieś Krasne Pierwsze stała się dla Andrieja drugą ojczyzną, ponieważ jego rodzina tam mieszkała. Jego babcia i dziadek, a także rodzice, zostali tam pochowani.

Andriej pracował jako mechanik samochodowy przez całe życie. To była jego pasja i źródło dochodu. Potem otworzył swoją własną firmę motoryzacyjną.

Był aktywny i radosny, zawsze znajdował się w centrum uwagi. Nigdy nie odmawiał pomocy innym. Bardzo kochał swoją rodzinę i swoją rodzimą ojczyznę. Interesował się historią, czytał książki, uprawiał sport. Był prawdziwym godnym, przyzwoitym i uczciwym człowiekiem, którego pamiętają jego bliscy.

Kiedy wojna wkroczyła w życie Ukraińców, stał się jednym z pierwszych w obronie terytorialnej. Służył w mieście Wiszniowe, broniąc przedmieść Kijowa przed wrogiem. Andriej marzył o dołączeniu do 3. Oddzielnej Brygady Szturmowej, a to marzenie wkrótce się spełniło.

We wrześniu 2024 roku został zmobilizowany do tej brygady, z którą walczył na kierunku frontu charkowskiego. Otrzymał odznaczenia wojskowe.

Uczestniczył w misjach bojowych na różnych terenach. Podczas jednej z tych misji odniósł poważne rany w pobliżu miejscowości Nowojehorivka w rejonie Svatowe w obwodzie Ługańskim i został przewieziony do stołecznego szpitala.

Przez dwa tygodnie Andriej przebywał na oddziale intensywnej terapii. Budził się, żartował, chociaż nie mógł mówić, za pomocą mimiki wspierał swoją żonę i brata. Jednak poważne zranienie nie dawało mu szans na dalsze życie. Andriej odszedł 13 lutego 2025 roku.

'Ukraina straciła odważnego wojownika, zmotywowanego do walki z podstępnym wrogiem. Andriej pozostawił swój ślad w historii narodu ukraińskiego, broniąc jego niepodległości', - powiedziała Rada Miejska w Obuchowie.

Pożegnanie z Andriejem Czumakiem odbyło się 18 lutego w wsi Krasne Pierwsze.

Zostawił żonę Wiktorię, brata Siergieja i siostrzeńca Dmytro, którego Andriej kochał jak własnego syna.

'Główny Dowódca' przyłącza się do milczenia. Czczymy pamięć wszystkich Ukraińców, którzy zginęli walcząc za ojczyznę. Pamiętamy tych, którzy zginęli z rąk rosyjskich najeźdźców i zapalamy świecę pamięci, oddając hołd światłej pamięci obywateli Ukrainy, którzy oddali swoje życie za wolność i niezależność państwa: wojskowych, cywilów i dzieci, wszystkich, którzy zginęli w walce z rosyjskimi okupantami i w wyniku ataku wrogich wojsk na ukraińskie miasta i wsie.